Και δεν έχει περάσει και πάντα εύκολα, παρά την τεράστια οικονομική άνεση της οικογένειάς της. Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση που πρόσφατα κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της βρέθηκε στο «Στούντιο 4» ξεδιπλώνοντας πολλές άγνωστες πτυχές της ζωής της. Που δεν ήταν πάντα αυτές της προνομιούχας δεσποινίδας.

«Είμαστε όντα που έχουμε ανάγκη από τους συνανθρώπους μας και να αισθανόμαστε κομμάτι ενός συνόλου. Εκεί ήταν η δική μου δυσκολία, η οποία συνεχίστηκε για πολλά χρόνια», είπε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση και συνέχισε:

«Έτσι γεννήθηκα, σε μία πραγματικότητα τάδε… Επειδή γεννήθηκα σε αυτό και δεν έχω συμβάλλει στην απόκτησή του, είναι λίγο περίεργο μέσα σου. Ξέρω πολύ καλά ποιά είμαι και με τι ευκολίες συνοδεύεται αυτό… ψάχνεσαι και λες έχω κάνει κάτι που είναι δικό μου;

Σίγουρα κάποιοι βρισκόμαστε σε προνομιακή θέση, αυτό θα ήταν ψέμα αν το αρνηθώ. Αυτό που ακούω ως κριτική είναι αυτό «άσε μας κι εσύ που έχεις λεφτά». Δεν έχω κάτι να απαντήσω σε αυτό, ούτε μπορώ να το αλλάξω, οπότε το έχω αποδεχθεί και προχωράω παρακάτω».

Στο να είναι ένα προσγειωμένο πλάσμα βοήθησε φυσικά και ο πατέρας της, Νίκος Κούρκουλος:

«Οι γονείς μου δεν έκαναν παρέα μόνο με πλούσιους ανθρώπους. Ο πατέρας μου μού τόνιζε «η δικιά σου πραγματικότητα δεν είναι η πραγματικότητα του κόσμου, μη μπερδευτείς και νομίζεις ότι όλοι ζουν έτσι». Δεν σε άφηνε να ξεχαστείς και να νομίζεις ότι έτσι είναι τα πάντα.

Ο μπαμπάς που έζησα εγώ ήταν πολύ διαφορετικός από αυτό που βλέπει ο κόσμος στην τηλεόραση. Η μητέρα μου είναι ακόμα ερωτευμένη βαθιά μαζί του, σίγουρα δεν έχει φύγει λεπτό από το μυαλό της.
Ήταν δύσκολη μέρα όταν «έφυγε» ο μπαμπάς μου, το έμαθα από την τηλεόραση. Την θυμάμαι αυτή τη μέρα, δεν ξεχνιούνται αυτά.

Ούτε η κηδεία του ξεχνιέται που ήταν μια εμπειρία σαν να έχει βγει κάποιος εκτός του σώματός του και να το βλέπει από πάνω. Καταλάβαινες ότι αυτός ο άνθρωπος δεν άνηκε μόνο σε σένα, ήταν ο μπαμπάς σου αλλά είχε ταυτιστεί όλη η Ελλάδα μαζί του» διηγήθηκε η Εριέττα ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε τη δύσκολη εφηβεία που πέρασε:

«Μπήκα στην εφηβεία και ήταν πολύ δύσκολα για τη μαμά μου, δεν το αντιλαμβανόμουν τότε. Από εκεί που ήμουν ένα αγγελούδι, έγινα το αντίθετο. Είναι μια περίοδος που μπορεί να κάνεις πράγματα που δεν είσαι εσύ.

Στο σχολείο που είχε απ’έξω το όνομά μου πέρασα πάρα πολύ άσχημα. Αν δεν έχει μάθει ένα παιδί να έρχεται σε επαφή με το διαφορετικό και ζει από μικρό σε μια κλούβα και η επιτυχία των γονέων είναι ότι έβαλα το παιδί μου σε αυτό το συγκεκριμένο σχολείο… υπάρχει πρόβλημα.

Εγώ δεν πήγαινα με τους γονείς μου στο σχολείο και δεν μου άρεσε αυτό. Ερχόντουσαν στους βαθμούς και στις παραστάσεις. Σε μια εργασία στο σχολείο έβαλα Εριέττα Κούρκουλου και το Λάτση έκανα ότι δήθεν το ξέχασα. Και μου λέει ο μπαμπάς μου ότι δεν σε έκανα μόνος μου, θα τα βάζεις και τα δύο»

Και αυτά που δεν της άρεσαν δεν θέλει να τα ζει το δικό της παιδί:

«Δεν είμαι πολύ οκ να φέρνει κάποιος τρίτος τα παιδιά στο σχολείο. Θέλω να πηγαίνω σε ένα σχολείο που τα φέρνουν οι γονείς τους τα παιδιά. Εγώ δεν πήγαινα με τους γονείς μου στο σχολείο και δεν μου άρεσε. Δεν θα ήθελα το ίδιο για τον Νίκο. Εννοείται ότι θα υπάρξουν μέρες που θα έχω ένα ραντεβού που δεν θα μπορώ, αλλά κατά βάσει θεωρώ ότι είναι δουλειά του γονέα.

Το παιδί που βλέπει τα άλλα παιδάκια να πηγαίνουν με τους γονείς τους στο σχολείο, θέλει να πάει κι ο δικός του γονέας. Για αυτό προσπαθώ όταν δεν μπορώ, το λέω στο νονό του. Να έχει φυσιολογική ροή στη ζωή του» είπε η Εριέττα και συνέχισε:

«Προχθές με άφησαν έξω από τον παιδικό σταθμό του γιου μου γιατί έφτασα 5 λεπτά νωρίτερα. Μου είπανε ότι δεν επιτρέπεται να περάσετε γιατί παίρνετε το παιδί στη 1. Είναι 12.55 κι αν δούνε εσάς, τα άλλα παιδιά θα στενοχωρηθούν και θα νομίζουν ότι άργησαν οι γονείς τους. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν.

Η χαρά που μου έδωσε αυτό το πράγμα… Λέω ότι έχεις κάνει τη σωστή επιλογή, έχεις τη σωστή αντιμετώπιση που θα είχε ένας άλλος γονιός κι αυτό με ευχαριστεί και με καθησυχάζει. Με αντιμετωπίζουν φυσιολογικά»

Ενώ τέλος αναφέρθηκε και στην έκτρωση που έκανε στα 15 της και αποκάλυψε για πρώτη φορά στο βιβλίο της:

«Θα μπορούσα να μην το γράψω στο βιβλίο αλλά ήθελα. Είμαστε μια θρησκευόμενη χώρα που η παράδοση υπάρχει και θεωρώ ότι είναι καλό που υπάρχει σε κάποιο βαθμό. Επίσης θεωρώ ότι είναι σημαντικό να ακουστεί ότι αυτά συμβαίνουν. Δεν χρειάζεται να κατηγορηθεί ούτε ένα παιδί, ούτε ένας γονιός. Μπορεί να πούνε πως την άφησαν να έχει σχέση..

Η μητέρα μου φέρθηκε φανταστικά, δεν με κατηγόρησε καθόλου, δεν υπήρχε φωνή απλά συζήτηση για το τι σημαίνει αυτό, για το πώς αποφεύγεται αυτό στο μέλλον. Υπήρχε αποδοχή και το ότι αυτό θα το αντιμετωπίσουμε μαζί. Έγινε και τώρα είμαι εδώ να κάνουμε αυτό που είναι να κάνουμε μαζί.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για ένα παιδί, από το να ξέρει ότι στην στραβή έχω ένα θηρίο δίπλα μου που θα δαγκώσει όποιον πλησιάσει, να με στηρίξει σε ό,τι βλακεία και αν κάνω. Η αγάπη του γονέα δεν θα έπρεπε να έχει κάποιο αντάλλαγμα.

Σήμερα το παιδί θα ήταν 15 ετών. Δεν ξέρω αν με άλλαξε, σίγουρα το σκέφτηκα, δηλαδή με προβλημάτισε αλλά όχι στον βαθμό που θα με προβλημάτιζε τώρα που ξέρω τι σημαίνει μια ζωή. Ήμουν πολύ μικρή και ανώριμη για να καταλάβω αυτό το πράγμα. Χαίρομαι που έγινε αυτό που έγινε, δεν μετανιώνω την απόφαση της διακοπής γιατί αντιλαμβάνομαι τώρα τη σοβαρότητα του τι σημαίνει να είναι κάποιος γονέας. Δεν μπορεί ένα παιδί 15 χρονών να γίνει γονέας και να το κάνει σωστά»