Το πέρασε όρθιος το εγκεφαλικό πριν μερικά χρόνια και στην κυριολεξία πάνω στη σκηνή και μάλλον είχε Άγιο ο Θοδωρής Αθερίδης έτσι όπως τα διηγήθηκε ο ίδιος στην εκπομπή «Στούντιο 4» όπου βρέθηκε με αφορμή τη σειρά «Δίχτυ» της ΕΡΤ στην οποία πρωταγωνιστεί.
Η συζήτηση ξεκίνησε με το πώς διαχειρίστηκε τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας του με τον ίδιον να δηλώνει: «Δεν στεναχωρέθηκα για τον θάνατο της μητέρας μου, ήταν περιτριγυρισμένη από πολλή αγάπη»
Και συνεχίστηκε με πράγματα που οι ηθοποιοί κάποιες φορές κρατάνε κρυφά για να προστατέψουν τους δικούς του ανθρώπους με τον Θοδωρή Αθερίδη να κάνει πλάκα για τον ρόλο του Σπύρου Μπιμπίλα στις ανακοινώσεις των θανάτων των ηθοποιών.
Και έφτασε το εγκεφαλικό που πέρασε ο ίδιος:
«Δεν έχω μιλήσει για αυτό, αφού ζούσε η μάνα μου. Το έπαθα τρία λεπτά πριν ξεκινήσει η απογευματινή παράσταση. Έφτιαχνα τη γραβάτα μου και λέει ο Μιχάλης, ο φροντιστής, ότι χτυπάω «τρίτο» και του λέω «όχι δεν το χτυπάς, θα σου σπάσω το κεφάλι». Αυτές τις πλάκες που κάνουμε. Κι έτσι όπως κάνω, νιώθω ένα ακόρντο, ένα μούδιασμα στη γλώσσα μου, στο μάγουλο και σε όλο μου το χέρι. Κατευθείαν λέω: νεύρο που να ενώνει γλώσσα, μάγουλο και χέρι δεν υπάρχει άρα είναι κεφάλι. Άρα είναι όγκος ή σκλήρυνση κατά πλάκας ή εγκεφαλικό» ξεκίνησε να λέει ο Θοδωρής Αθερίδης και συνέχισε:
«Τρέχω στον Άλκη Κούρκουλο και του λέω «παθαίνω εγκεφαλικό» μου λέει «κάτσε κάτω, σήκωσε τα χέρια, χαμογέλα, μια χαρά είσαι». Πήρα ένα Lexotanil και έπαιξα γρήγορα, 12 λεπτά λιγότερο κράτησε η παράσταση. Αλλά κατά τη διάρκεια και ενώ μου έχει περάσει όλο αυτό, έχω ένα τσιγάρο και πάω να το τινάξω και δεν μπορώ να κάνω την κίνηση και λέω «αν δεν περάσει στα επόμενα αστεία θα σε πιάσει πανικός». Φωνάζουμε έναν γιατρό, μου λέει ότι θέλει μαγνητική, την τρώω τη βραδινή και πραγματικά ήταν εγκεφαλικό και πρόλαβα τη θρομβόλυση. Γιατί στις 4 ώρες και ένα τέταρτο την πρόλαβα και πράγματι την άλλη μέρα ήμουν μια χαρά.
Την επόμενη ημέρα ήταν να βαφτίσω τα παιδιά της Εύας Νάθενα, πήγε η Σμαράγδα μόνη της και τα βάφτισε. Έκατσα 48 ώρες στην εντατική, βγήκα και έκανα παράσταση. Δεν είμαι ο ίδιος. Ήμουν πολύ χαρούμενος που ζω, ήταν μία ευγνωμοσύνη που δεν είχα ξανανιώσει και μετά αναθεωρείς κάποια πράγματα»