Για τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε όταν γεννήθηκαν πρόωρα τα δίδυμα παιδιά του και το πώς διαχειρίστηκε τον πόνο του ενώ παράλληλα δούλευε στο θέατρο κάθε βράδυ μίλησε στη Σίσσυ Μενεγάτου και την εφημερίδα On Time ο Πάνος Σκουρολιάκος.

-Ποια θεωρείς ότι ήταν η πιο δύσκολη σου στιγμή μέχρι σήμερα;

«Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν όταν γεννήθηκαν τα δίδυμα παιδιά μου και από θαύμα έζησαν. Έπαιζα τότε στο «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» με τον Σωτήρη Μουστάκα στο θέατρο Διάνα και σε ένα κενό που είχα πάνω στη σκηνή μου, εκεί μπορούσα να κλάψω, γιατί δεν μπορούσα να το κάνω στο νοσοκομείο.

Πέρασα μεγάλο πόνο και αγωνία. Γεννήθηκαν πρόωρα, τα έβαλαν σε θερμοκοιτίδα, αλλά μας είπαν ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να ζήσουν! Έπαιζα στο θέατρο και μετά πήγαινα στο νοσοκομείο.
Περίμενα ότι από στιγμή σε στιγμή θα πεθάνουν. Έκανα τον κόσμο να γελάει παίζοντας στο σανίδι και μέσα η ψυχή μου έκλαιγε. Όμως, δόξα τω Θεώ, έζησαν από θαύμα και είναι μια χαρά»

-Στα επαγγελματικά σου έχεις κάνει πολλά πράγματα και είσαι γεμάτος, ευτυχισμένος. Στα προσωπικά σου είσαι ευχαριστημένος;

«Είμαι ευχαριστημένος με τις σχέσεις και τους γάμους που έκανα στη ζωή μου, έχω δυο υπέροχα παιδιά, όλα μια χαρά»

-Η Θόλη και ο Λουκάς, τα δίδυμα σου από τον πρώτο σου γάμο, με την ηθοποιό Πηνελόπη Σταυροπούλου, εργάζονται στο εξωτερικό.

«Ο γιος μου γύρισε από την Αγγλία και θα μείνει εδώ, αλλά η κόρη μου είναι βιολόγος, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης στο Βέλγιο και απ’ ότι βλέπω, δεν πρόκειται να γυρίσει μόνιμα στην Ελλάδα.
Κάποια στιγμή που ήταν και τα δυο μου παιδιά στο εξωτερικό, είχα τρελαθεί. Δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω.
Πόσοι γονείς είναι που τα παιδιά τους έχουν αναγκαστεί να ξενιτευτούν για να σπουδάσουν και να βρουν δουλειές; Έχουν αρχίσει και γίνονται πλέον οι νέοι μας επιστήμονες – κασκαντέρ».

-Έχοντας δύο γάμους, όπου και χώρισες, μίλησες με τον εαυτό σου για να δεις τι έφταιξε;

«Βεβαίως. Το έψαξα, αναζήτησα τις δικές μου ευθύνες, σημείωσα και τις ευθύνες των άλλων, γιατί οι ευθύνες δεν είναι μονόπατες. «Το μοντελάκι του γάμου» φάνηκε εκ των πραγμάτων ότι δεν μου πηγαίνει.
Είμαι πολύ ανεξάρτητος, θέλω να είμαι εγώ και ο εαυτός μου και να τον ελέγχω, να συζητάμε και να προχωράμε μαζί. Το βάρος μιας οικογενειακής σχέσης ήταν επαχθές για μένα. Ήταν ασφυκτικό όλο αυτό».