Η φαμ φατάλ με την κρυφή ατζέντα, ο γοητευτικός αλλά ανίδεος παρτενέρ, το ευρωπαϊκό τζετ σετ, εκατομμύρια που λείπουν κι ένα δείπνο σε τρένο, όλα παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Πιο συγκεκριμένα στις εποχές του ?Charade? και των caper movies α λα Χίτσκοκ. To μόνο που λείπει από το ?Tourist? για να τοποθετηθεί επαξίως μισό αιώνα πριν είναι η Όντρεϊ Χέμπορν και ο Κάρι Γκραντ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αντ’ αυτού έχουμε μια υπέρ του δέοντος σέξι Αντζελίνα Τζολί στον συνήθη της ρόλο της πρακτόρισας κι έναν απογοητευτικά βαρετό Τζόνι Ντεπ στα παπούτσια του ευγενούς ξένου. Το αποτέλεσμα είναι μια κλασική ευρω-σούπα, όχι ιδιαίτερα διασκεδαστική ούτε αρκούντως έξυπνη για να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι τέλους.

Κι όμως, το ?Tourist? είναι το κλασικό παράδειγμα που αποτυπώνει πώς τίποτε δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία. Πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο πολύ ταλαντούχος Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ, που είχε υπογράψει τις ?Ζωές των Άλλων?, ενώ στο σενάριο τον βοήθησαν οι Κρίστοφερ Μακουάρι (?Συνήθεις Ύποπτοι?) και Τζούλιαν Φέλοους (?Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ?). Οι δύο σταρ, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην κορυφή κάθε λίστας του Χόλιγουντ, μοιάζουν να κάνουν αγγαρεία, με την Τζολί να προσπαθεί κατά τι παραπάνω από τον Ντεπ, ο οποίος μάλλον έδωσε την πρώτη μέτρια ερμηνεία της καριέρας του. Ίσως έφταιξαν οι αμέτρητες επανασυγγραφές του σεναρίου, ίσως η παραγωγή τράβηξε πολύ και χάλασε η συνταγή, ίσως πάλι αυτή η ταινία δεν χρειαζόταν εξαρχής να γυριστεί, εν έτει 2011. Γεγονός όμως παραμένει πως όταν η ?γραμμή? απομακρύνεται από την αδιάκοπη δράση, τόσο οι διάλογοι όσο και οι ηθοποιοί που τους εκφέρουν πρέπει να έχουν μια κάποια φινέτσα.

Φαίδρα Βόκαλη