Συνεργαζόμενος για δεύτερη φορά με την πρώτη Κρατική Σκηνή της χώρας ο Σκοπιανός σκηνοθέτης Σλόμπονταν Ουνκόφσκι επαναφέρει για τέταρτη φορά τον σαιξπηρικό «Βασιλιά Ληρ» στο Εθνικό Θέατρο. Οι προηγούμενες φορές ήταν το 1938-40 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη με τον Αιμίλιο Βεάκη, η δεύτερη το 1957-58 με τον Αλέξη Μινωτή σε δική του σκηνοθεσία και η τρίτη είκοσι χρόνια μετά, πάλι με τον Μινωτή, που ανέβασε τον Ληρ με μεγάλη επιτυχία.

Παρ’ όλο που η ιστορία του δυστυχή βασιλιά, του οποίου η κατανομή της αυτοκρατορίας στις τρεις κόρες του (Γκόνεριλ, Ρέγκαν, Κορντέλια) αποδεικνύεται ολέθρια, πρόκειται για δύο τραγωδίες σε μία. Το οικογενειακό δράμα του κόμη Γκλόστερ και των γιων του (Έντμουντ και Έντγκαρ ) είναι εξίσου τραγικό με τη μοίρα του Ληρ και των κορών του. Η απότομη και άδικη απόφαση του Ληρ να στερήσει την κληρονομιά από την μικρότερη κόρη του, Κορντέλια, είναι ισότιμη με την επίσης άδικη απόφαση του Γκλόστερ να εξορίσει τον νόμιμο γιο του Έντγκαρ, συνέπεια της πλεκτάνης του άνομου γιου του Έντμουντ.

Μετάφραση : Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία : Σλόμπανταν Ουνόφσκι

Σκηνικά : Μέτα Χοσεβάρ

Κοστούμια : Αντζελίνα Ατζαλίκ

Μουσική : Βασίλης Δημητρίου

Φωτισμοί : Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτης : Ελένη Μποζά

Ειδικός συνεργάτης : Γκάγκα Ρόσιτς