Οι γυναίκες που κυοφόρησαν και γέννησαν τα παιδιά τους

Είτε εύκολα, είτε δύσκολα, είτε με φυσικό τρόπο, είτε υποβοηθούμενα, η γυναίκα που μένει έγκυος και γεννάει το παιδί της βάζει αυτόματα, μοιραία και χωρίς δεύτερη σκέψη, τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα για όλη την υπόλοιπή της ζωή. Φυσικά (και δυστυχώς) υπάρχουν και μερικές τραγικά ακραίες εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον γενικότερο κανόνα και τις αφήνουμε στην άκρη. Σίγουρα δεν είναι της ημέρας!

Η γυναίκα, λοιπόν, από τη στιγμή που γίνεται μάνα αλλάζει ταυτότητα και χάνει όλες τις άλλες. Για λίγο καιρό όμως. Γιατί αν κρατήσει μόνο αυτή... χάθηκε! Στην καλή περίπτωση, με τον χρόνο επαναπροσδιορίζει και τις υπόλοιπες, αυτές της συζύγου/συντρόφου αρχικά, του θηλυκού και της επαγγελματία, απλά κάπως τις ιεραρχεί σταδιακά με το άγχος του αν είναι αρκετή στα πάντα να στέκει διαρκώς πάνω από το κεφάλι και την καρδιά της. Αυτό, όμως, δεν είναι της παρου΄σης!

Η μητέρα που κυοφόρησε και γέννησε το παιδί της, όπως και να το γέννησε, λοιπόν, είναι πάντα μια αστείρευτη πηγή αγάπης, στοργής, νοιαξίματος, φροντίδας και ασφάλειας. Για όλη της τη ζωή, όσο κι αν θέλελι το παιδί να το δει ή όχι! Η, τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι! Δεν είναι, όμως, η μόνη!

Οι γυναίκες που υποδέχτηκαν τα βιολογικά παιδιά τους μέσω παρένθετης μητέρας

Τα προβλήματα αναπαραγωγής που αντιμετωπίζουν πολλά ζευγάρια παγκοσμίως έχουν φέρει την ανάπτυξη της επιστήμης σε τομείς που καλούνται να βοηθη΄σουν με όποιον τρόπο μπορούν. Στη χώρα μας μπορεί να μην είναι (ακόμη) πολύ διαδεδομένη, όμως η μέθοδος της παρένθετης κύησης κερδίζει ολοένα και περισσότερο χώρο στην πραγματικότητα των γυναικών που δεν μπορούν (ή δεν θέλουν, γιατί υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις) να κυοφορήσουν το παιδί τους. Πρόσφατο παράδειγμα η Μαρία Μενούνος που έχει μιλήσει δημόσια για το παιδί που ο σύζυγός της κι εκείνη περιμένουν ύστερα από 10 χρόνια προσπαθειών.

Οι γυναίκες αυτές βιώνουν την εγκυμοσύνη της παρένθετής τους από απόσταση, όμως από τη στιγμή που κρατούν το παιδί τους στα χέρια τους μπαίνουν αμέσως στην πρώτη κατηγορία. Το πόσο χρόνο θέλει κάθε γυναίκα να νιώσει μητέρα δεν έχει να κάνει, απαραίτητα, με το αν έχει γεννήσει ή όχι το παιδί της και σε αυτό δεν χωρά αμφιβολία. Από τη στιγμή που γίνεται το "κλικ", όμως, γυρισμό δεν έχει.

{https://www.instagram.com/p/CXD5Zi2MXip/}

Οι γυναίκες που υιοθέτησαν παιδιά

Τεράστιο κεφάλαιο αυτή η κατηγορία γυναικών, η οποία, σε καμία περίπτωση δεν υστερεί από τις προηγούμενες στις οποίες υπάρχει βιολογική συνέχεια. Οι γυναίκες που υιοθετούν παιδιά είτε γιατί έχουν εξαντλήσει όλα τα άλλα περιθώρια, είτε γιατί, απλά, το θέλουν από μόνες τους χωρίς να έχουν κάποια ιατρικά προβλήματα, όπως, για παράδειγμα η Ευγενία Δημητροπούλου [φωτό επάνω] ή η Katherine Heigl δεν υπολείπονται σε κανένα σημείο των άλλων. Αντίθετα, μάλιστα, σκέφτομαι καμία φορά, το "καλό" που κάνουν προσφέροντας "φωλιά" σε κάποιο παιδάκι που δεν έχει - για τον όποιο λόγο δεν έχει. Μεγαλείο ψυχής αυτές οι μάνες στα δικά μου μάτια!

Οι γυναίκες που γίνοναι ανάδοχες μητέρες

Άλλο μεγαλείο ψυχής. Τι να πει κανείς για τις γυναίκες που ανοίγουν τις αγκαλιές τους για να φροντίζουν, έστω και για λίγο, τα παιδιά εκείνα που δεν έχουν κανέναν, πέρα από την πρόνοια (κρατική ή ιδιωτική) και οι όποιες συνθήκες δεν τους επιτρέπουν να περάσουν στο στάδιο της υιοθεσίας; Υπάρχουν γυναίκες που πηγαίνουν όπου χρειάζεται μια αγκαλιά, για όσο χρειάζεται μια αγκαλιά ή που ανοι΄γουν το σπίτι τους σε παιδιά από συγκεκριμένα ιδρύματα παρέχοντάς τους μια οικογένεια, έστω και για λίγο καιρό, όσο προβλέπεται από τους εκάστοτε κανονισμούς. Μανάδες με ο΄λη τη σημασία της λέξεως κι αυτές! Χωρίς αμφιβολία.

Όλες οι "κατηγορίες" αυτές, λοιπόν είναι, στην ουσία μία και γράφεται με Μ κεφαλαίο! Μάνα, Μητέρα, Μαμά, Μανου΄λα, Μανουλάκι, Μανουλίτσα, όπως και να την πεις, είναι μόνο μία! Και σήμερα γιορτάζει. Να της ευχηθείτε με αγάπη όσοι την έχετε ακόμη κοντά σας. Να τη σκεφτείτε όσοι την έχετε χάσει (μήπως δεν το κάνετε, κάθε μέρα; Μάνα είναι μόνο μία!) Χρόνια της/μας πολλά!