Στο podcast των Rainbow Mermaids μίλησε η Νάντια Μπουλέ και μεταξύ άλλων περιέγραψε τι συναισθήματα της έφερε η μητρότητα και πώς τα διαχειρίστηκε.
«Δεν ήταν καλό διαζύγιο των γονιών μου. Τι ει΄ναι το ψύχραιμα για ένα παιδάκι των 14 ετών; Γενικά τα έπαιρνα πολύ βαριά τα πράγματα στη ζωή μου και ακόμα δεν τα παίρνω καλά. Στην εφηβεία πέρασα μια πολύ κλειστή περίοδο που ό,τι μου συνέβαινε και με δυσκόλευε το κατάπινα. Θυμάμαι ότι έχω περάσει ένα εξάμηνο με δέκατα. Είχα κάνει ό,τι εξέταση υπήρχε. Κατάλαβα ότι ήταν αυτή η συνεχιζόμενη κατάποση συναισθήματος που είναι άρρωστο πράγμα. Όταν ξεκίνησε η ψυχοθεραπεία άρχισε αυτό να βελτιώνεται.
Το είχα το να είμαι το καλό κορίτσι και ακόμα το έχω να σκέφτομαι τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Δεν υπάρχει περίπτωση στους 100 ανθρώπους να αρέσεις και στους 100 και πρέπει να διαλέξεις αυτό που σε κάνει να κοιμάσαι τα βρα΄δια» ανέφερε.
«Επειδή υπήρξα σε σχέση με ανθρώπους του χώρου όταν τελείωσε είπα τέρμα. Μιλάω για πριν τον Γιώργο που είχα περάσει τη φάση αυτή. Δεν βγήκε καθόλου. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωσα ότι κάποιος με έβλεπε σαν όνομα και όχι σαν άνθρωπο και ξαναγύρισα στους ανθρώπους του χώρου. Αν έχεις δουλέψει το μέσα σου φεύγεις γρήγορα από αυτή τη σχέση» ανέφερε.
Μιλώντας για τη μητρότητα είπε: «Το σίγουρο είναι ότι διαπίστωσα ότι οι γυναίκες όταν γίνονται και μαμάδες χρειάζονται ένα μεγάλο διάστημα προσαρμογής για να καταλάβουν τι τους γίνεται. Είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσουν τα πάντα. Κάτι δύσκολα βράδια που είμαι κατάκοπη λέω γιατί το κάνουμε αυτό;
Μιλάγα με μια ψυχαναλύτρια που μου είπε ότι το πιο φυσιολογικό συναίσθημα για μια νέα μαμά είναι να θέλει να πετάξει κάποια στιγμή το παιδί της από το μπαλκόνι! Η κοινωνία είναι πα΄ρα πολύ σκληρή με τις γυναίκες. Πρέπει να μπορείς να λες ότι περνάς δύσκολα. Είμαστε λίγο καλύτερα σε σχέση με τις μαμάδες μας».
«Όταν έγινα μαμά, έπαθα μια τρελή έκρηξη φοβιών και πήγα σε ψυχολόγο. Άρχισα να φοβάμαι τα πάντα. Φοβόμουν στο αυτοκίνητο, φοβόμουν στο αεροπλάνο, φοβόμουν μην πάθει τίποτα το παιδί μου, φοβόμουν τα πάντα. Οπότε έπρεπε να ζητήσω επαγγελματική βοήθεια για να επαναφέρω την ισορροπία. Όταν κάνεις παιδί θέλεις να ελέγχεις τα πάντα και αυτό δεν γίνεται. Είναι ένα πλάσμα που δεν το έχεις πια μέσα σου και θα κάνει τη δική του ζωή. Στην αρχή σε φρικάρει» είπε λίγο παρακάτω.
