Έχουν περάσει πια αρκετά χρόνια από τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε ο Αντίνοος Αλμπάνης με την υγεία του. Μια περιπέτεια που τον έκανε να δει πολλά πράγματα αλλιώς και που δημοσιοποίησε θέλοντας να δώσει δύναμη σε άλλους ανθρώπους. Μιλώντας στην Όλγα Λαφαζάνη για την εκπομπή “Happy Day” ο ηθοποιός δηλώνει πως τελικά ο ρόλος του στο «Μαμά στα κρυφά» ίσως και να μην είναι και τόσο κόντρα αφού όλοι έχουμε όλες τις ποιότητες μέσα μας…
-Έχουμε έρθει στα γυρίσματα του «Μαμά στα κρυφά»
«Κάθε Σάββατο και Κυριακή στην ΕΡΤ, Νίκος Ζαπατίνας, ένας πολύ άξιος σκηνοθέτης, υποδύομαι έναν δικηγόρο λίγο περίεργο, λίγο δύστροπο, λίγο αγενή. Πηγάζει από κάππια τραύματα που έχει από την παιδική του ηλικία, που φυσικά δεν δικαιολογούν το να είναι κάθαρμα απέναντι στους άλλους ανθρώπους αλλά εξηγούν το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να καταλήξει έτσι..»
-Μου κάνει κάπως κόντρα ο ρόλος…
«Δεν ξέρω. Νομίζω όλοι έχουμε όλες τις ποιότητες και επιλέγουμε κάθε φορά τι θα ανασύρουμε κι απέναντι σε ποιον και για ποιον λόγο»
-Τι χαρακτήρας είσαι;
«Μεταβάλλεται πολύ γρήγορα η διάθεσή μου. Μπορεί να είμαι πολύ χαρούμενος και πολύ στενοχωρημένος την ίδια στιγμή και αυτό λίγο τους ταράζει τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους, Είμαι πολύ φροντιστικός με τους δικούς μνου ανθρώπους, από δώρα, ταξίδια. Μπορεί να σε πάρω ένα τηλέφωνο και να σου πως έλα λίγο στο αεροδρόμιο και δώσε μου τρεις μέρες και να πάμε στην Πολωνία»
-Άρα είσαι άνθρωπος που κάνει εκπλήξεις…
«Πολύ. Που δεν μ’ αρέσει να μου κάνουν, μ’ αρέσει να κάνω»
-Το σήριαλ θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν;
«Εμείς λογικά το καλοκαίρι θα ολοκληρώσουμε»
-Έχεις την αγωνία για το επόμενο βήμα;
«Εχω πάψει να έχω αγωνία για αυτά. Όχι γιατί θεωρώ ότι θα έχω σίγουρα δουλειά, αλλά και να μην έχω δεν πειράζει, θα δούμε τι θα κάνουμε»
-Το οικονομιικό σκέλος δεν σε αγχώνει:
«Θα με άγχωνε αν είχα οικογένεια, τώρα είμαι εγώ και το σκυλί μου. Κι εγώ με το σκυλί μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι και με τα λίγα»
-Αυτό έχει να κάνει και με όλο αυτό που πέρασες με την υγεία σου;
«Πιθανώς να έχει παίξει και ρόλο όλο αυτό που έχω περάσει αλλά οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε πως αυτά που έχουμε ανάγκη είναι πολύ λιγότερα από αυτά με τα οποία ασχολούμαστε καθημερινά»
-Πώς αποφάσισες να το δημοσιοποιήσεις:
«Για να πάρουν κουράγιο οι άνθρωποι , να πάρουν δύναμη και να κατακλάβουν ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτό. Η ασθένεια αυτή δεν γνωρίζει ούτε επαγγέλματα, ούτε τάξεις, ούτε οικονομικές καταστάσεις, ούτε τίποτα και ότι όλα με πίστη και πείσμα μπορούν να ξεπεραστούν»
-Τι σου έχει αφήσει αυτή η ιστορία;
«Το πόσο τρωτοί είμαστε, πόσο ευάλωτοι είμαστε και πώς πρέπει και οφείλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας γιατί κανείς δεν θα το κάνει για εμάς»
-Προσέχεις τη διατροφή σου;
«Αν κάτι μου αρέσει θα το φάω πολύ, αλλά πάντα επιλέγω να είναι μαγειρευτό φαγητό, μαμαδίστικο φαγητό»
-Υπάρχει κάτι στο οποίο δεν μπορείς να αντισταθείς;
«Στην πραλίνα»
-Η σχέση σου με τους γονείς σου πώς είναι;
«Είναι καλή γιατί έχω μπει σε μια διαδικασία να τους συγχωρήσω»
-Για ποιο πράγμα;
«Ξέρεις για αυτά τα άγαρμπα λάθη που κάνουν οι γονείς ότι μεγαλώνουν παιδιά χωρίς να έχουν ένα εγχειρίδιο, χωρίς να έχουν ευθύνη για αυτό γιατί δεν ξέρανε. Τώρα κατανοώ τη θέση τους, κατανοώ ότι ήταν δυο πολύ μκτοί σε ηλικία γονείς, η μητέρα μου με έκανε στα 19. Είναι πολύ δύσκολο»
-Έχεις αισθανθεί ποτέ αποτυχημένος;
«Πολλές φορές και Δόξα το Θεεό δεν ντρέπομαι για αυτές τις φορές»
-Έχεις παίξει σε άδειο θέατρο;
«Φυσικά. Περνάς από το άδειο θέατρο και μετά εκτιμάς το γεμάτο θέατρο. Η δουλειά μας αυτή είναι»
-Ποια είναι η αγαπημένη σου φράση;
«Ε και τι έγινε…»
