Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών η ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου Καίτη Λαμπροπούλου. Η κηδεία της θα γίνει την Τετάρτη στις 3 το μεσημέρι από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Η ηθοποιός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας Λαμπροπούλου με πρώτο τον αδερφό της Ηρακλή και τρίτη την αδερφή της Τοτό.
Το 1942, ενώ ήταν ακόμη μαθήτρια, ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο Τέχνης -κρυφά απο την οικογένειά της. Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν. Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα «Σουάνεβιτ», «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Βυσσινόκηπος», «Στέλλα Βιολάντη», «Το πρώτο έργο της Φάννυ», «Δεν μπορείς να ξέρεις», «Χαρούμενα νιάτα», «Βρικόλακες». Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις: «Φοιτηταί», «Ζητείται υπηρέτης», «Συρανό ντε Μπερζεράκ» «Το φιντανάκι» «Λοκαντιέρα», «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», «Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ» κ.ά. Ακολούθησε τον Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει» και έκτοτε τη θυμόμαστε σε πολλές (περισσότερες από 20) από τις (κυρίως) κωμωδίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, με πιο χαρακτηριστικές της στιγμές στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη, αλλά και του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Εμφανίστηκε επίσης και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο περίφημο «Θέατρο της Δευτέρας».
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος. Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε στην ίδια και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο «Κυβέλη» για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
