Η Θέμις Μπαζάκα πρωταγωνιστεί στο πλευρό της Ξένιας Καλογεροπούλου στην παράσταση The Humans που πραγματεύεται τις οικογενειακές σχέσεις και την άνοια και μίλησε στο Buongiorno ερωτώμενη αν οι οικογένειες έχουν μυστικά.
«Έχουν μόνο μυστικά. Εκεί που θα έπρεπε να μπορείς να πράγματα όπως είναι, φοβάσαι να τα πεις για να μην χάσεις τον άνθρωπό σου από την αλήθεια. Έτσι είναι οι μακρόχρονες σχέσεις, δεν μπορούν να είναι όλα φρου φρου και αρώματα» είπε.
Όπως εξήγησε, στην αρχή φοβόταν να παίξει στην παράσταση διότι «πέρασα πολύ μαρτυρικά με τον πατέρα μου και την άνοια, αυτός ο άνθρωπος που τον φρόντιζα για 10 χρόνια επειδή δεν ήθελε καμιά γυναίκα, τις έδιωχνε όλες. Όταν μου το πρότεινε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης του είπα ότι έχω τραύμα από αυτό το πράγμα. Μου είπε ότι θα με κάνει καλύτερα το θέατρο. Το κατάφερε και η Ξένια φυσικά και είπα ότι θα την ντύνω στα καμαρίνια, θα την ετοιμάζω και αυτό μου κάνει καλό.
Στην Ξένια Καλογεροπούλου έχουμε απέραντο σεβασμό όλοι για αυτό που έχει προσφέρει στο ελληνικό θέατρο και στο παιδικό θέατρο και για την ηλικία της και για το μυαλό της και για την ευφυΐα της. Σεβασμός. Είναι μια γυναίκα 88 χρονών. Επίσης σεβασμός που έχει ένα μεγάλο πρόβλημα με την όρασή της και συνεχίζει να δουλεύει».
Για τις δυσκολίες των σχέσεων σήμερα είπε:
«Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι σχέσεις είναι πια πολύ μοναχικές, ένας από αυτούς είναι και το internet. Δεύτερον, η οικονομική κατάσταση των ανθρώπων, οι οποίοι δεν θέλουν να μπλέξουν και να κάνουν οικογένειες, παιδιά, θέλουν τη δική τους ανεξαρτησία. Ένας φόβος για τη δέσμευση και φόβος για την πραγματική αγάπη, γιατί η πραγματική αγάπη θέλει δουλειά.
Γινόμαστε σκληροί με τους ανθρώπους που αγαπάμε γιατί τους θεωρούμε δεδομένους, ειδικά τα παιδιά προς του γονείς. Και τα ζευγάρια μεταξύ τους. Κάπου πρέπει να εκτονωθείς, λέει. Και γιατί να εκτονωθείς στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου; Πήγαινε στο γυμναστήριο! Στον ψυχολόγο σου, κρεμάσου ανάποδα! Γιατί πρέπει τον άνθρωπο να τον πληγώσεις τόσο;».
Όπως λέει για τον χαρακτήρα της, «φυσικά και έχω δυναμικότητα γιατί κάπως πρέπει να επιβιώσω. Έχω διασχίσει μια ζωή με πολλά εμπόδια. Μοναχική γονεϊκότητα, εγώ κι η κόρη μου, μετανάστισσα. Έφτιαξα μια ζωή έτσι όπως την επιθυμούσα. Έχω κάνει και πάρα πολλά λάθη αλλά έχω κάνει και πολύ ωραία πράγματα. Η δύναμή μου ήταν πάντα η αγάπη μου προς τη ζωή. Πρώτα προηγείται η ζωή και μετά το θέατρο. Δεν είμαι από αυτούς τους ηθοποιούς που θέλουν να πεθάνουν πάνω στην σκηνή».
«Ακόμα έχω τύψεις το ότι έλειψα στο παιδί μου. Ειδικά όταν ήταν μικρή η κόρη μου και ήμασταν οι δυο μας. Ήταν εφιαλτικές οι τύψεις μου. Μου το έδειχνε. Κοιμόταν στο κρεβάτι μου για να μυρίζει τη μυρωδιά μου. Θα ήθελα κάποια πράγματα που έχουν μείνει μέσα μου σαν μικρές πληγές. Δεν μπορούσα όμως να κάνω κάτι άλλο.
Οι επιλογές μου έχουν να κάνουν μόνο με το τι με αγγίζει. Δεν έχω κάνει καμία έκπτωση. Υπήρξα τυχερή γιατί αμείφθηκα για δουλειές που αγαπούσα. Είμαι τόσο τελειομανής που το τερματίζω, γίνομαι ανυπόφορη για τους άλλους. Κάνω καλά τη δουλειά μου, κάτι που θα έπρεπε όλος ο κόσμος να κάνει», λέει η ίδια.
«Είμαι μποέμ, μην με βλέπετε έτσι!» δήλωσε και αναφέρθηκε στις σημαντικές στιγμές της ζωής της.
«Πρώτα από όλα η γέννηση του παιδιού μου, δύο συναντήσεις με δύο άντρες, η ανατολή που είδα στα Ιμαλάια και το πρώτο σούσι που έφαγα στη Νέα Υόρκη. Ξετρελάθηκα!».
