Ο Leonard Cohen κέρδισε τις εκλογές στην Αθήνα και συγχαίρει τον Βασίλη Τερλέγκα που βγήκε νικητής στη Θεσαλονίκη. Ο Cayetano έχει ήδη προσγειωθεί με τη μπάντα του στην Παλιά Αγορά στο ΜΟναστηράκι κι οι Πορτογάλοι έχουν που τον έχουν περικυκλώσει έχουν παρασύρει όλο τον κόσμο να χορεύει. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Roger Waters με την κιθάρα του, απο κάτω επικρατεί πανικός και στο video wall παίζουν φίλμ νουάρ..
Πως προέκυψε η συνεργασία με την Klik;
Στην Etage Noir του Parov Stelar που ήμουν, από ένα σημείο κι έπειτα άρχισε να γίνεται το label του Parov. Οπότε η επικοινωνία μαζί του και με τους άλλους καλλιτέχνες έγινε πιο δύσκολη Κι αποφάσισα να βρω μια εταιρία, με την οποία να μπορώ να μιλάω άμεσα, πρόσωπο με πρόσωπο. Δε μ’ ενδιέφερε καμία άλλη εταιρία πέρα από την Klik κι όταν μου έγινε η πρόταση, το σκέφτηκα και δέχτηκα.
Σου ταιριάζει η εταιρία και μπορεί να υποστηρίξει ένα μουσικό ύφος σαν το δικό σου όπως έγινε και με τους Smokey Bandits ..
Όταν κατάλαβα ότι θέλουν ν’ αλλάξουν τον ήχο τους, τη στιγμή που μου πρότειναν να μπω στην εταιρία τους πρότεινα τους Smokey Bandits με τους οποίους είμαστε φίλοι πολλά χρόνια.Ουσιαστικά η ιδέα που έπεσε στο τραπέζι ήταν να κάνουμε μια «σκηνή», να ξεφύγει λίγο απ’ το ηλεκτρονικό ύφος της κι εγώ προσωπικά ήθελα να είμαι μέρος μιας κίνησης πιο συγκεκριμένης όχι να είμαι μόνος μου.
Κυκλοφόρησε το Back Home. Ποιες είναι οι διαφορές με το Big Fall;
Ο προηγούμενος ήταν πιο σκοτεινός κι είχε μια εσωστρέφεια κι ως προς την χαλαρότητα είναι πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Γενικότερα νομίζω ότι το Back home συνδυάζει όσες δουλειές έχω κάνει πιο πριν..επαναφέρω πιο έντονα το latin στοιχείο αλλά κρατάω κάποια σκοτεινά σημεία από το Big fall.
Δηλαδή θα χορέψουμε μ’ αυτό το δίσκο...
Εξαρτάται πως το εννοείς...εγώ τα σπάω μ’ αυτα ρε παιδί μου! Μπορεί κάποιος άλλος απλά να τ ακούει και να κάθεται.
Έχεις ζήσει αρκετό καιρό έξω ειδικά στην Ισπανία κι έχεις κάνει πολλά πράγματα εκεί, πως πήρες την απόφαση να γυρίσεις Ελλάδα; Τώρα που οι άλλοι σκέφτονται να φύγουν!
Συγκυριακό ήταν το θέμα και ήθελα να εκμεταλευτώ το γεγονός ότι τώρα πια μπορώ μ’ ένα στούντιο και με μια σύνδεση ίντερνετ να δουλεύω οπουδήποτε . Μπορεί τώρα να είμαι στην Ελλάδα αλλά σε δύο χρόνια να είμαι κάπου άλλου..δεν ξέρεις και δε θέλω να πιέσω κάποια επιθυμία να βρίσκομαι στην Ισπανία, στη Γερμανία ή στην Αυστραλία. Η αλήθεια είναι ότι με κούρασε λίγο η φάση του εξωτερικού και νομίζω ότι δε μπορώ να το επαναλάβω. Εντάξει από την άλλη δεν ξέρω πάλι! Παίζει και το άλλο..Σε δύο- τρία χρόνια αν πάνε όλα καλά θα θελα ν’ αποσυρθώ σε κανένα χωριό στο Πήλιο και να γράφω εκεί μουσική!
Στη Θεσσαλονίκη πως τα βλέπεις τα πράγματα στη μουσική; Θα μπορούσε κάποιος να δουλεύει εκεί αποκλειστικά και να χει ευκαιρίες κτλ;
Θα μπορούσε άνετα αλλά όσο άνετα θα μπορούσε κι από ένα χωριό του Πηλίου!Τώρα πια δεν έχει σημασία το μέρος που βρίσκεσαι. Για έναν καλλιτέχνη έτσι κι αλλιώς οι ευκαιρίες είναι μετρημένες και διάσπαρτες αλλά πρέπει να έχει το μεράκι να ψάχνει γιατί μπορεί η ευκαιρία να είναι π.χ στην Αργεντινή. Πολλοί βαριούνται ή τέλος πάντων δεν το γουστάρουν αυτό το πράγμα. Στη Θεσσαλονίκη δε γίνονται πολλά πράγματα, σαν πόλη έχει «καθίσει» κι έχει σταματήσει να επενδύει στο πολιτιστικό κομμάτι. Ήταν που ήταν γνωστή ως «μπουζουκομάνα», τωρα έχει ξευτιλιστεί τελείως το θέμα, έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Όμως αν το λεγε αυτό ένας Αθηναίος σ’ έναν Θεσσαλονικιό αυτό δε θα γινόταν χαμός;!
Μπα τα τελευταία χρόνια το έχουν συνειδητοποιήσει όλοι. Δηλαδή ζήσανε τη χρυσή δεκαετία του ‘90 και τώρα έχει δέκα χρόνια που γίνεται το απόλυτο τίποτα.Δηλαδή αυτό για το οποίο πλέον επενδύουν πολλά λεφτά είναι η γιορτή των Αγγέλων, η οποία είναι ίσως το πιο άθλιο πανηγύρι που στήνεται στην Ελλάδα!
Έχεις γράψει μουσική για ταινίες κι έχεις πάρει βραβείο για το score στη σουηδική ταινία «Herr Holger». Ποιους συνθέτες soundtrack θαυμάζεις πολύ;
Είναι πάρα πολλοί...Σίγουρα είναι ο Ennio Morricone που είναι δάσκαλος, από πιο σύγχρονους ο Gustavo Santaolalla είναι πολύ ωραίος αν και είναι λίγο περιορισμένος στο πιο tango στοιχείο κι είναι πολύ επηρεασμένος από την κουλτούρα της χώρας του και επίσης μ’ αρέσει πάρα πολύ κι ο Zbigniew Preisner.
Ποιο είναι το soundtrack που έχεις λιώσει ν’ ακούς;
Του Preinser από την τριλογία του Kislowski («Μπλε», «Κόκκινη», «Λευκή») κι επίσης εκείνο της «Διπλής ζωής της Βερόνικα». Οι δουλειές του Preinser μοιάζουν κι έχουν μια έπαρση που με ιντριγκάρει.
Υπάρχει κάποια ταινία που να σ’ έχει εμπνεύσει να γράψεις μουσική;
Άπειρες! Ας πούμε χθες το βράδυ έβλεπα τις «Ζωές των άλλων» και θα ήθελα να είχα γράψει τη μουσική. Γενικότερα αυτά τα νουάρ και ανατολκοευρωπαικά και εποχής Σοβιετική Ένωσης, ζηλεύω πολλά όργανα, πολλά αντικείμενα κι όταν ακούω αυτές τις μουσικές τους κάτι παθαίνω. Χωρίς να είμαι αριστερός αλλά όλο αυτό το πείραμα που είχε γίνει ήταν πολύ ενδιαφέρον και για τα δικά μου γούστα είχαν επίσης πολύ ωραία αισθητική στον τρόπο που φτιάχνανε οτιδήποτε τότε.
Η δική μας εποχή σου βγάζει ότι δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αισθητική ή τάση..σαν να είμαστε λίγο απ’ όλα;
Τώρα δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα και λείπουν οι τάσεις πια. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αλλά είναι γεγονός. Σίγουρα δεν θα είναι καλό ιστορικά γιατί αυτή την τελευταία δεκαετία δε νομίζω να θυμάται κάποιος κάτι σχετικό με ιστορία όπως γινόταν το ’90, ’80 ή ’60. Νομίζω ότι διανύουμε τη δεκαετία των γεγονότων καθαρά.
Έχεις πει ότι δεν σ’ ενδιαφέρει να «κατεβάζουν» τα άλμπουμ αρκεί να σε ακούνε παντού. Μεγάλες εταιρίες στην Ελλάδα αντί να βρουν εναλλακτικές λύσεις με το ίντερνετ και γενικά προτιμάνε να κυκλοφορούν άλμπουμ σε περίπτερα. Τι συμβαίνει με τη ελληνική νοοτροπία και είναι τόσο στενόμυαλη;
Λύση υπάρχει κι αυτή είναι να σταματήσουν να παράγουν σκουπίδια. Αλλά από την άλλη θα σου πω το εξής: Έχεις ένα μαγαζί με ρούχα που είναι το μοναδικό σ’ όλη την Αθήνα και δίνεις 100 ευρώ το κομμάτι και ξαφνικά τα ρούχα σου διατίθενται προς ένα ευρώ ή και τζάμπα ενώ είχες τόσα χρόνια το περιθώριο να κατεβάσεις τις τιμές και να τα δίνεις π,χ 10 ευρώ και να έχεις ανταγωνισμό. Αυτό ακριβώς κάνουν κι οι εταιρίες πάνω κάτω και τώρα πήραν χαμπάρι την κατάσταση που επικρατεί. Αν σκεφτείς όταν άλλαξε το μέσο και περάσαμε από το βινύλιο στα cd, είναι σαν να δίναμε τη μήτρα στον κόσμο, ήταν κάτι που σου δίνε τη δυνατότητα να κάνεις όσα αντίτυπα θες. Το συγκεκριμένο προϊόν από ένα σημείο και μετά το αντιπάθησε ο κόσμος, δεν μπορεί να εκτιμήσει το περιεχόμενο και βλέπει μια ένα πραγματάκι και λέει «οκ δεν αξίζει τίποτα».
Μετά βλέπεις τώρα πας στο περίπτερο και βλέπεις μεγάλες εταιρίες να κρεμάνε τα cd τους με 12 ευρώ.. τόσα χρόνια γιατί δεν αλλάζανε τι τιμές για να υποστηρίξουν και τα δισκοπωλεία που κλείνανε το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο μόνο κρατούσαν τα cd σε υψηλές τιμές; Οπότε ας κλείσουν! Καλό θα κάνουν. Γιατί τα σκουπίδια που βγάζουν δύσκολα θα τα πάρει μια μικρή εταιρία. Εγώ είχα φτιάξει μια εταιρία και ήμουν λογιστής, διευθυντής τα πάντα και πηγαίναμε στα δισκάδικα και τους κυνηγούσαμε να πουλάνε τα cd 13- 14 ευρώ και δεν το κάναμε και καλά ιδεολογικά αλλά θεωρώ ότι αυτό είναι το νόημα.
Ποιο είναι το καλύτερο κοινό για dj sets και live gigs;
Μέχρι στιγμής το καλύτερο κοινό το έχω συναντήσει στην Πορτογαλία. Είναι τρελοί όλοι.. μάλλον αυτή η σχέση με τη Βραζιλία τους έχει δώσει κάτι δεν ξέρω αλλά δεν έχω κάνει ποτέ κάτι στην Πορτογαλία που να μη γ.........!Μοιάζουμε σε όλα μαζί τους εκτός απ αυτό το «χύμα». Δηλαδή εκεί δε φοβούνται να χορέψουν κι όχι μόνο με συγκεκριμένους dj αλλά κι εδώ να ‘ρθουν σ’ οποιοδήποτε μαγαζί δεν έχουν πρόβλημα. Ενώ ο Έλληνας είναι λίγο μαζεμένος.
Αν γίνονταν εκλογές στη μουσική ποιον θα ψήφιζες για δήμαρχο;
Στην Αθήνα τον Leonard Cohen! Θα έδινε ένα κύρος και θα μας έκανε όλους λίγο μποέμ. Θα έκανε όλο το κέντρο πλακόστρωτο με χαμηλό φωτισμό και θα έβλεπες να περπατάνε μελαγχολικοί και μυστήριοι τύποι με καμπαρντίνες και τέτοια! Θα γινόταν η πόλη των ποιητών. Στη Θεσσαλονίκη θα ψήφιζα δαγκωτό Τερλέγκα γιατί αυτό τους αξίζει!
Εδώ θα τον ακούγαμε τον Cohen;
Η αλήθεια είναι ότι αν έκανε την πόλη μποέμ και μες την ποίηση, η θητεία του θα ήταν πολύ μικρή!
Πως σου φαίνεται η Αθήνα τώρα που μένεις εδώ πλέον;
Συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο: Είναι όμορφη μες την ασχήμια της. Σαν μια αγ....... τη γρια παραμελημένη και βρωμιάρα που μέσα στη γραφικότητα της όμως διακρίνεις και κάτι ωραίο και χαίρεσαι που υπάρχει. Όχι ότι δε θα ήθελα να βελτιωθεί, θα ήθελα πολύ! Πριν μείνω εδώ έλεγα ότι είναι μια πύλη που δεν θα ήθελα να μείνω ποτέ και τους πρώτους μήνες που ήρθα εδώ ζορίστηκα λίγο αλλά μετά από λίγους μήνες άρχισε να μ΄ αρέσει και στον χρόνο πάνω είπα ότι δύσκολα την αλλάζω., Και στο φινάλε διάλεξα να μείνω downtown, να τη ζω στο κέντρο της.. αν έμενα κάπου μακριά, Μελίσσια για παράδειγμα ίσως να μη μου άρεσε.
Σε ποιο μέρος της πόλης θα γούσταρες να κάνεις live;
Μέσα στην παλιά αγορά στο Μοναστηράκι ανάμεσα στ' αρχαία!
Και σε ποιον μουσικό ξένο ή Έλληνα θα έδινες το βραβείο του πιο επιδραστικού τύπου (σαν καλλιτέχνης, στάση ζωής κτλ) στη μουσική?
Στον Roger Waters.
*Ψάξε, ψάξε και θα τον βρεις:
- Στα εγχώρια και ξένα δισκάδικα να γυρίζει Back Home
-Στο myspace αρχηγείο του
-Στην μαφία της Klik Records
-Στα σύννεφα
Κική Παπαδοπούλου
