Η Έκτη Αίσθηση, είναι μία μη κερδοσκοπική Πολιτιστική Καλλιτεχνική Κίνηση που εδρεύει στα Σπάτα και λειτουργεί από το 1996 με βασικό σκοπό τη δημιουργία ενός θεάτρου λογοκίνησης, όπου λόγος και κίνηση υπαγορεύονται από την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος και εκφράζονται μέσα από τις φυσικές λειτουργίες του. Πλαισιώνεται από νέους ηθοποιούς απόφοιτους και τελειόφοιτους Δραματικών Σχολών και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Για τη θεατρική περίοδο 2002-2003 επέλεξε να παρουσιάσει ένα έργο της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, το "Επτά Επί Θήβας" του Αισχύλου, έργο κλασικό με ιδιαίτερη Καλλιτεχνική και Εθνική Αξία που αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο τη δύναμη της μοίρας και τα δεινά που προκαλούν στους λαούς οι πόλεμοι. Αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας "Οιδιπόδεια" που το πρώτο της δράμα ήταν ο "Λάιος" και το δεύτερο ο "Οιδίπους". Διδάχτηκε επί Θεαγένους το πρώτο έτος της 78ης Ολυμπιάδας δηλαδή το 468/7 π.Χ., και ο Αισχύλος νίκησε στον ποιητικό αγώνα τους αντιπάλους του.

Ο μύθος της τριλογίας
Ο Λάϊος, βασιλιάς των Θηβών, αν και ειδοποιημένος από τον Απόλλωνα ότι διαιωνίζοντας το γένος του θυσιάζει την πόλη του, απέκτησε με την Ιοκάστη, τον Οιδίποδα. Στη θέα του παιδιού θυμάται το χρησμό του Θεού, αντιλαμβάνεται το σφάλμα του και εκθέτει το βρέφος.
Ο Οιδίποδας όμως σώζεται και υιοθετείται από τον Πόλυβο, το βασιλιά της Σικυώνος, που δεν είχε παιδιά. Η τύχη το φέρνει, μετά από χρόνια, να συναντηθεί στο δρόμο με τον -άγνωστο σ'αυτόν- πατέρα του και να τον σκοτώσει.
Στη συνέχεια λύνοντας το αίνιγμα της Σφίγγας, απαλλάσσει την πόλη των Θηβών από το ανθρωποφάγο τέρας, παντρεύεται την μητέρα του Ιοκάστη και ανεβαίνει στο θρόνο. Αποκτά τέσσερα παιδιά:την Αντιγόνη, την Ισμήνη, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Η αλήθεια όμως κάποια στιγμή έρχεται στο φως και αποκαλύπτεται ότι έχει διαπράξει δύο μυσαρά και αποτρόπαια κρίματα: είναι πατροκτόνος και αιμομίκτης.

Η Ιοκάστη απαγχονίζεται, ο Οιδίποδας τυφλώνεται και οι γιοι του τον κλείνουν στα υπόγεια του παλατιού. Πιστεύει ότι θέλουν να τον κηρύξουν έκπτωτο, να τον εκθρονίσουν και να τον διαδεχθούν στο θρόνο, πριν πεθάνει. Κυριεύεται από θυμό και καταριέται τους γιους του με την τρομερή κατάρα: να μοιράσουν με σίδερο τα αγαθά του και να κατέβουν αλληλοσκοτωμένοι στον Άδη. Έτσι κι έγινε. Με το που πέθανε ο Οιδίποδας ξέσπασε η έριδα μεταξύ των γιων του. Κατέληξαν στο να κυβερνούν εναλλακτικά την πόλη των Θηβών, ένα χρόνο ο Ετεοκλής, ένα χρόνο ο Πολυνείκης.

Ο Πολυνείκης έφυγε από τη Θήβα και πήγε στο Άργος. Εκεί παντρεύτηκε την κόρη του Άδραστου, βασιλιά του Άργους, την Αργεία. Ο Ετεοκλής δεν τήρησε το λόγο του να παραδώσει τη διακυβέρνηση της χώρας όταν έφθασε το πλήρωμα του χρόνου. Ο Πολυνείκης ζήτησε τη βοήθεια του πεθερού του για να πάρει τη εξουσία με τα όπλα και εκστρατεύει εναντίον των Θηβών. Η πόλη με τις επτά πύλες έχει ζωστεί από εχθρούς που ετοιμάζονται κρυφά, για νυχτερινή επίθεση. Σε κάθε πύλη και ένας αρχηγός. Την έβδομη διαφεντεύει ο Πολυνείκης. Ο Ετεοκλής επιλέγει και στέλνει στις έξι πύλες αντρείους μονομάχους. Στην έβδομη πύλη, όπου βρίσκεται ο Πολυνείκης, αντίκρυ στέκεται ο ίδιος. Στη μάχη που γίνεται νικούν οι Θηβαίοι αλλά τα δύο αδέλφια αλληλοσκοτώνονται.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ζημιανίτης
Μουσική: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Χορογραφίες: Σίμων Πάτροκλος
Σκηνικά: Γιάννης Παράκτιος
Κοστούμια: Βαρβάρα Μάκρα

Παίζουν:
Ετεοκλής: Γιώργος Μπασιάκος
Αγγελιαφόρος: Κωνσταντής Ζημιανίτης
Αντιγόνη: Κωνσταντίνα Δουκάκη
Ισμήνη: Δέσπω Ζημιανίτη
Κήρυκας: Κωνσταντής Ζημιανίτης

Κορυφαία: Γεωργία Φούφα
Χορός:Μαίρη Παπαδήμα, Σταυρούλα Μάκρα, Λένα Ευαγγελοπούλου, Κατερίνα Πέππα, Ελένη Υφαντή, Δέσπω Ζημιανίτη, Κωνσταντίνα Δουκάκη.