Στην εφημερίδα Political και τη Δήμητρα Δάρδα μίλησε ο Κρητικός λυράρης, Βασίλης Σκουλάς, που διασκέδασε με τη λύρα του τους καλέσμένους στο γάμο της Χρυσής Βαρδινογιάννη και του Νικόλαου.
Ο γάμος τελέστηκε στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά στην Πλάκα ενώ η γαμήλια δεξίωση πραγματοποιήθηκε σε ιστορικό κτίριο στον Πειραιά που διατίθεται για τέτοιες εκδηλώσεις.
Γεννηθήκατε σε δύσκολες εποχές, στ’ Ανώγεια.
Εποχές σκληρές, με πείνα, φτώχεια, κατεστραμμένο το χωριό από τους Γερμανούς. Ούτε παπούτσια δεν είχαμε. Θυμάμαι ξυπόλυτος με τα παιδιά του χωριού να τρέχουμε στα χιόνια, κυνηγώντας σπουργίτια, να τα πιάσουμε. Δεν είχαμε καμία πολυτέλεια, ούτε περιμέναμε ποτέ τον Άγιο Βασίλη. Τα Χριστούγεννα ελπίζαμε κάποια οικογένεια να σφάξει ένα οικόσιτο, για να φάμε όλοι κι εμείς οι πιτσιρικάδες να πάρουμε την κύστη του χοίρου, να τη φουσκώσουμε, να την κάνουμε τόπι. Δεν πρόλαβα να παίξω πολύ, πήγα σχολείο μέχρι το Δημοτικό κι όταν επέστρεφα στο σπίτι, πετούσα την τσάντα και έπιανα τη λύρα.
Έχετε αρνηθεί συνεργασίες ακόμα και με κορυφαία ονόματα;
Βεβαίως, τα «όχι» μου ήταν τα πιο σημαντικά. Δεν πιστεύω πως άλλος καλλιτέχνης έχει αρνηθεί συνεργασίες σαν αυτές που μου προτείνουν. Είχα πει, ακόμα κι αν έρθει το μεγαλύτερο όνομα τραγουδιστή της Ελλάδος ή της Ευρώπης, δεν μπαίνω στο στούντιο αν δεν το θέλω, αν δεν μ’ ενδιαφέρει. Και το λέω αυτό πρώτη φορά τώρα εδώ. Πολλά απ’ αυτά τα γεγονότα, τ’ αναφέρω στην αυτοβιογραφία μου που θα είναι έτοιμη μέχρι τον Μάιο.
Ακόμα κι αν η αμοιβή ήταν πενταψήφια;
Θα σας πω μια ιστορία: Ζώντας στην Κρήτη με τα μαγαζιά μου, δεν ήξερα το σύστημα πώς λειτουργεί εδώ στην Αθήνα. Το 1981 δέχτηκα μια πολύ δελεαστική οικονομική πρόταση από τον επιχειρηματία του κέντρου διασκέδασης «Δειλινά» και παράλληλα μια πρόταση τυχόν συμμετοχής μου στην παράσταση «Καφενείον η Ελλάς» που ανέβαζε η Σμαρούλα Γιούλη με τον Κώστα Λειβαδά στο «Παρκ». Στο θεατρικό ζευγάρι απάντησα όχι αρχικά, εξηγώντας τους πως προηγείτο ένα ραντεβού με τον Θωμά Μιχαηλίδη («Δειλινά»). Ήμουν ειλικρινής. Κι ανέβασαν το κασέ για να σας δελεάσουν; Μου είπαν μόνο «μην κλείσεις εκεί, σε θέλουμε πολύ»! Ο νυχτερινός επιχειρηματίας μού πρόσφερε αμοιβή 30.000 δραχμές τη βραδιά, σε μια περίοδο που δεν είχα χρήματα ν’ αγοράσω τσιγάρα. «Πόσο μεγάλο θέλεις το όνομά σου στη μαρκίζα;», με ρώτησε. «Και τι θα λέω;», ανταπάντησα. «Θα σου ενορχηστρώσουμε τραγούδια κρητικά, αμανέδες, ριζίτικα». «Μα αυτά τραγουδώ στο μαγαζί μου στην Κρήτη, πώς θα τα πω εδώ με τόσο μεγάλη ορχήστρα και όργανα; Πώς θα κατέβω μετά στο νησί; Αν είχα έναν έντεχνο δίσκο, θα το έκανα». «Όχι, ευχαριστώ», είπα και γύρισα στο θέατρο, δέχτηκα την πρόταση με αμοιβή 2.500 δραχμές τη βραδιά! Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Είχα την τύχη να αποκτήσω μεγαλειώδεις εμπειρίες μ’ έναν θίασο 75 ατόμων και ήμουν εγώ ο τραγουδιστής.
Συμμετείχατε και στις βασιλικές χαρές του πρίγκιπα Νικόλαου με τη Χρυσή Βαρδινογιάννη, στη γαμήλια δεξίωση.
Είμαι φίλος με όλη την οικογένεια κι εκτιμώ ιδιαίτερα πολύ τον «καπετάνιο» Γιώργο Βαρδινογιάννη. Τα παιδιά μας είναι πολύ φίλοι, επίσης. Όταν με πήρε τηλέφωνο, περίπου είκοσι ημέρες πριν από τον γάμο, αμέσως δέχτηκα με πολλή χαρά!
