Δύο χρόνια μετά το δυστύχημα στα Τέμπη οι συγγενείς των θυμάτων τίμησαν τη μνήμη τους είτε στον τόπο της τραγωδίας είτε με την παρουσία τους στα δεκάδες συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, με αιχμή του δόρατος το Σύνταγμα.
Καθώς τα περισσότερα από τα θύματα ήταν νέα παιδιά, φοιτητές που γύρναγαν στη Θεσσαλονίκη μετά από το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, οι γονείς τους ζητούν δικαιοσύνη και απαντήσεις για το ποιος έστειλε τα παιδιά τους στον θάνατο.
Αυτοί οι γονείς έστειλαν ηχηρά μηνύματα δύο χρόνια μετά.
Ανάμεσα σε αυτούς και ο Δημήτρης Μπέζας που έχασε την κόρη του, η οποία ακούγεται σε ένα ανατριχιαστικό ηχητικό να λέει αυτό που έγινε σλόγκαν στις φετινές πορείες για τα Τέμπη, «δεν έχω οξυγόνο».
«Είμαι ο Δημήτρης Μπέζας, ο μπαμπάς της Φραντζέσκας. Το κοριτσάκι μου, η φωνή της κόρης μου ήταν το "δεν έχω οξυγόνο", στην απέλπιδα προσπάθειά της να επιβιώσει. Η κραυγή της έγινε σλόγκαν. Το κοριτσάκι μου δεν τα κατάφερε όπως δεν τα κατάφεραν και άλλοι ανθρώποι που ήταν μαζί της. Έχω μόνο μια ευχή: αυτό το σλόγκαν, το "δεν έχω οξυγόνο" να είναι το οξυγόνο στο μυαλό όλων μας και να αλλάξουμε λογικές και νοοτροπίες. Δεν πρέπει να αφήνουμε στις επόμενες γενιές αυτό το χάλι. Δεν το αξίζουμε σαν λαός, ούτε και τα παιδιά μας.
Δεν είμαστε εμείς τα θύματα, ούτε οι άτυχοι. Άτυχη ήταν η κόρη μου και άτυχοι όλοι οι υπόλοιποι. Δεν το αξίζανε, φταίμε όλοι μας και πρώτα από όλα βάζω τον εαυτό μου γιατί δεν μπορέσαμε και δεν κάναμε τίποτα να τα προστατεύσουμε.
Βέβαια είναι η καθημερινότητα αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία, δεν είναι όμως μεμπτό. Μεμπτό είναι ότι όταν ήταν να πάρουμε αποφάσεις "δεν βλέπαμε" αυτά που έπρεπε να δούμε. Μιλάω γενικά. Για μένα το πρόβλημα δεν είναι στοχευμένο, είναι διαχρονικό και γενικό. Δεν υπάρχουν αθώοι και ανεύθυνοιι.Όλοι είναι υπευθύνοι. Αυτοί για την διαχείριση που κάνανε τόσα χρόνια και εμείς για τις αποφάσεις που πήραμε, προς όλες τις κατευθύνσεις.
Δεν θέλω να κοιτάω ψηλά και να ντρέπομαι. Παλεύουμε για ένα καλύτερο μέλλον» είπε ο κ. Μπέζας.
Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης Ψαροπούλου, μιλώντας στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα είπε μεταξύ άλλων:
«Δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό,τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται, πως περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση.
Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και το δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις
Ανακαλύψαμε δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν, τις μητέρες μας ευλόγησε η φύση και ο Θεός να θρέφουμε, να θεραπεύουμε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας, τη μνήμη τους. Ως μανάδες έχουμε χρέος να επιφέρουμε την ασφάλεια για τα παιδιά που είναι στη ζωή και αυτά που θα έρθουν στη ζωή
Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλετε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας βρίσκονται άταφα σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της Νέμεσις.
Μια πόλη είναι στον αέρα συνεχώς. Είναι οι ψυχές των παιδιών μας που μας οδηγούν. Και δεν υπάρχει για μας ιερότερο κάλεσμα απ’ αυτό. Κι εγώ να μην υπήρχα σήμερα εδώ. Το θεϊκό ποτάμι της αλήθειας κυλά με ταχύτητα φωτός και δεν έχει γυρισμό. Είναι γραμμένο στον ουρανό. Η αλήθεια θα βρεθεί. Η Δικαιοσύνη θα έρθει και μαζί της θα φέρει άφθονο οξυγόνο για μας και τα παιδιά μας. Για τις αδικοχαμένους ψυχές και τις επόμενες γενιές. Τους το οφείλουμε γιατί τους αγαπάμε και η αγάπη τα πάντα νικά».
Ο Νίκος Πλακιάς, από τις πιο τραγικές φιγούρες γονέα αφού έχασε τις δίδυμες κόρες του, μιλώντας στο μνημόσυνο στο σημείο του δυστυχήματος είπε μεταξύ άλλων:
«Ο χρόνος με ατσαλώνει, με οργίζει. Οι τάφοι των παιδιών μου είναι ακόμα ανοιχτοί, θα κλείσουν μόνο όταν πάω και είμαι υπερήφανος ότι πλέον έκανα τα πάντα για να τιμωρηθεί ο κάθε υπεύθυνος όσο ψηλά και αν βρίσκεται. Εδώ να έρθουν αυτοί που μας αμφισβήτησαν να δουν πώς μαύρισε ο κάμπος από χαροκαμένες μάνες. Δεν ξεχνώ, το μέχρι τέλους είναι αυτό που γίνεται σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Η Ιστορία έχει διδάξει ότι όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι, δεν νικηθήκανε ποτέ».
Ο Δημήτρης Πλακιάς έχασε την κόρη του αλλά και τις δίδυμες ανιψιές του, κόρες του Νίκου Πλακιά στο ίδιο τρένο.
«Δύο χρόνια σαν να ήταν χθες. Στο σημείο της δολοφονίας, το σημείο που καταστράφηκαν οικογένειες, όπου έφυγαν 57 άνθρωποι τόσο άδικα. Δύο χρόνια μετά η απουσία μεγάλη, κάθε μέρα και μεγαλύτερη, αλλά κάθε μέρα πιο πολύς κόσμος μαζί μας. Κάτι είναι κι αυτό στο ηθικό κομμάτι».
«Μας έχουν πει για τα μπάζα, μας λένε ψέματα. Ήταν ένας σιδηρόδρομος που ήταν θέμα ώρας, ημέρας, να γίνει δολοφονία. Δυστυχώς ακόμα λειτουργούν, αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που κάνουν πάνω στους ανθρώπους που έφυγαν. Μετά το χθεσινό πόρισμα πρέπει αν σταματήσουν τα τρένα να λειτουργούν».
«Δεν είχε κανένα λόγο το πόρισμα να πιάσει το σημείο του μπαζώματος, γιατί και μπάζωμα έγινε, και ξεμπάζωμα έγινε και τα στοιχεία εξαφάνισαν. Αυτό που λένε ότι έγιναν όλα λάθος και δεν ήξερε κανένας να σταματήσουν. Εδώ ήταν ο Τριαντόπουλος, ο Ξιφαράς, ο Αγοραστός. Τι ήρθαν να κάνουν εδώ, βόλτα ήρθαν να κάνουν;», είπε χαρακτηριστικά στο Mega.
Η μητέρα της Κλαούντια Λάττα που επίσης ήταν στο μοιραίο τρένο δήλωσε στο MEGA πως όλες οι μητέρες των θυμάτων θα συνεχίζουν να αγωνίζονται για την απόδοση δικαιοσύνης στα 57 θύματα.
«Γι’ αυτούς τους νεκρούς μας αξίζει μία πατρίδα που θα τους δικαιώσει και μία ιστορία που θα τους θυμάται για πάντα. Εμείς οι μανούλες θα σταθούμε όρθιες, μέχρι να πάω στο δικαστήριο να ακούσω από τον κύριο εισαγγελέα ότι όποιος έφταιγε πραγματικά για το χαμό της κόρης μου να μπει 57 φορές ισόβια.
Πρέπει να είμαστε δυνατές, το οφείλουμε στα παιδιά μας. Τα παιδιά μας από ψηλά ζητάνε το δίκιο τους. Το οφείλω στο παιδί μου. Το ‘ποτέ ξανά’ δεν είναι απλά μία πρόταση, το απαιτούμε. Απαιτούμε αυτά τα φρένα θανάτου να μην κυκλοφορήσουν ξανά».
Η κα Λάττα ευχαρίστησε τους πολίτες που βρίσκονται στις πλατείες και διαδηλώνουν για «τα παιδιά μας, για τα παιδιά τους, για το μέλλον τους και την κοινωνία», όπως είπε.
