Από τη ΣΙΣΣΥ ΜΕΝΕΓΑΤΟΥ
«Στοπ καρέ» για τον Γιώργο Παρτσαλάκη. Όχι μόνο στο Θέατρο «Άλφα» σε μια πετυχημένη παράσταση, αλλά και στη ζωή. Στιγμές που δεν ξεχνάει και τις έχει «παγώσει» στη μνήμη του, αλήθειες που καίνε, σκληρή αυτοκριτική, θυμός και αγωνία για όλη αυτή την κατάσταση που ζούμε. Αλλά και μεγάλες αγάπες και χωρισμοί, όρια, υπερβάσεις, αλήθειες και ψέματα που του χρέωσαν και τον έκαναν να εξοργιστεί. Σε όλα σταθήκαμε και ο πρωταγωνιστής αποκάλυψε τα πάντα στο ΛΟΙΠΟΝ βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.Σε ποια στιγμή της ζωής σου θα ήθελες να κάνεις «Στοπ καρέ»;
«Την ώρα που έβγαιναν στη ζωή οι δύο γιοι μου και μάλιστα ήμουν μέσα στις γέννες των γυναικών μου. Αυτές ήταν οι πιο συγκλονιστικές στιγμές που έχω βιώσει».
Στην ομώνυμη παράσταση υποδύεσαι έναν εκδότη, ο οποίος πιστεύει στην οικογένεια και στο γάμο και παντρεύεται μια νεαρή κοπέλα...
«Φαίνεται ότι είναι ο καλός, αλλά στο βάθος αυτός είναι ο εφιαλτικότερος όλων. Κρατάει για τον εαυτό του τα καλύτερα. Το "βόλεμα"».
Είπες τη λέξη-κλειδί «βόλεμα». Πολύ δεν βολεύονται κάποιοι σήμερα;
«Κάποιοι; Όλοι! Εκεί καταντήσαμε. Οι 300 της Βουλής μας? τακτοποίησαν, μας οδήγησαν εκεί, μας δήλωσαν ότι βολευτήκανε, άρα βολευτείτε κι εσείς όπως μπορείτε, γιατί εδώ, σε αυτή τη χώρα, είναι ό,τι αρπάξει ο καθένας. Αυτό μας δείχνουν και το έχουν περάσει και στην κοινωνία μας κι έχουμε γίνει όλοι λίγο πολύ ο εαυτός μας, τι θα πάρουμε, τι θα αρπάξουμε!».
Εσύ δεν ήσουν ποτέ τέτοιος άνθρωπος. Το μισούσες το βόλεμα...
«Και εξακολουθώ να το μισώ. Ως Γιώργος θέλω να πιστεύω ότι έχω κάποιες αξίες και επιπλέον "επειδή μπήκα στα 60 μου" κουβαλάω πίσω μου μια γενιά, τον πατέρα μου, τον παππού μου, που πέθανε όταν εγώ ήμουν 23 χρόνων, οι οποίοι μου έμαθαν πολλά πράγματα. Μιλάω για αυτούς που είναι μέχρι 30 χρόνων και αυτό που εισπράττουν όταν ανοίγουν την τηλεόραση είναι να βλέπουν όλη αυτή την ισοπέδωση, μια Βουλή όπου ο ένας ξεφωνίζει τον άλλο: "Εσύ τα πήρες". Οι 300 της Βουλής έχουν πάθει σύγχυση. Είναι εκλεγμένοι να υπηρετούν το λαό κι όχι να τον καταντήσουν όπως τον καταντήσανε».
Βλέπεις ότι στη χώρα μας έχουμε φτάσει στον πάτο;
«Δεν βλέπω τίποτα. Το πιο αισιόδοξο που μπορείς να πεις είναι ότι ζούμε σε λιμνάζοντα ύδατα. Ότι περνάμε την περίοδο που δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Θα φτάσουμε όμως στον πάτο».
Και μετά θα ανεβούμε;
«Δεν νομίζω. Φυτοζωούμε. Είναι μια κατάσταση χάλια. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα βγει ένας ή μία πολιτικός, ένα άφθαρτο νέο πρόσωπο που θα έχει να δώσει κάτι καινούργιο στο λαό και θα έχει την πίστη ότι πρέπει να υπηρετήσει αυτόν το λαό».
Έχεις παντρευτεί κι έχεις χωρίσει τρεις φορές...
«Και τι έγινε; Σιγά. Νιώθω πλήρης. Ποιος δεν έχει κάνει στη ζωή του τρεις χωρισμούς και είναι στη δική μου ηλικία; Το σημαντικό είναι ότι έχω δύο παιδιά, τα καμάρια μου, και είμαι ευτυχής».
Έχεις κάνει την αυτοκριτική σου γιατί χώρισες και από τις τρεις γυναίκες σου;
«Μάλλον είμαι ανεπαρκής. Και όταν είσαι ανεπαρκής, κάποια στιγμή σε απολύουν».
Ποιο είναι το μεγάλο σου ελάττωμα;
«Δεν ξέρω. Μόνο ότι είμαι ένας υπερβολικός άνθρωπος και μου αρέσει να ζω το μαύρο και το άσπρο πολύ έντονα. Προσπαθώ ενστικτωδώς να το βιώσω αυτό, γιατί διαφορετικά βαριέμαι εύκολα. Ένας ηθοποιός, νομίζω ο Γιώργος Κιμούλης, είχε πει ότι κάθε παράσταση την έκανε για κάποια γυναίκα. Το πιστεύω απολύτως αυτό. Γιατί μόνο αν είσαι ερωτευμένος μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά».
Με τσιγκλάς να σε ρωτήσω. Εσύ τώρα είσαι ερωτευμένος;
«Δεν είμαι και γι’ αυτό είμαι χάλια στην παράσταση (Γέλια.)».
Τρεις γάμοι, τρία διαζύγια, τον έρωτα τον περιμένεις ξανά;
«Βεβαίως. Στις μέρες μας ένας άνθρωπος στα 59 ή τα 60 του δεν είναι καθόλου γέρος και μπορεί να ξαναξεκινήσει τη ζωή του. Φαντάζομαι δεν θα εξακολουθήσω να είμαι "νεκρός"».
Το κεφάλαιο γάμος, ένα παιδί ακόμα, πώς το βλέπεις;
«Αυτά τα κεφάλαια έχουν κλείσει για μένα. Η μοναξιά με ενοχλεί πάρα πολύ. Δεν αντέχω τη μοναξιά. Θέλω μια γυναίκα να ζήσω μαζί της, αλλά μέχρι εκεί. Είμαι απόλυτα πλήρης, έχω τα παιδιά μου και το μόνο που θέλω είναι μια σύντροφος».
Δεν διστάζεις να λες τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτό σου έχει στοιχίσει;
«Όλα έχουν ένα τίμημα. Το να μην ανήκεις κάπου, το να μην εξαρτάσαι, το να είσαι ελεύθερος να πεις τη γνώμη σου έχει κόστος. Αλλά, για μένα, το πιο σημαντικό -γι’ αυτό δεν νιώθω ότι μου κοστίζει- είναι ότι μπορώ να κάνω ό,τι με εκφράζει».
Κάποια στιγμή θυμάμαι "και σοκαρίστηκα" βγήκες και είπες πως έκανες λάθος οικονομικές επιλογές και καταστράφηκες.
«Ε και τι έγινε; Ο πρώτος είμαι; Εγώ είμαι χύμα στο κύμα. Αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει, γιατί είμαι αρκετά μεγάλος πια».
Έφτασες ποτέ να ξεπεράσεις τα όριά σου και να πάθεις κατάθλιψη;
«Νομίζω ότι έχω μια ψιλοκαταθλιψούλα - 2-3 φαρμακάκια τα παίρνω πότε πότε. Αλλά όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Κάποια στιγμή μεγαλώνεις, κουράζεσαι, δεν αντέχεις και χρειάζεσαι βοήθεια».
Δηλαδή, έχεις πάει σε ψυχολόγο;
«Ναι. Έχω κάνει ψυχανάλυση. Δεν βγήκε όμως τίποτα. Μάλλον άλλαξε επάγγελμα ο ψυχολόγος! (Γέλια.) Το παλεύω μόνος μου. Και μην ξεχνάς ότι όταν υπάρχουν παιδιά, όλα πάνε σε δεύτερη μοίρα. Τα παιδιά μου, ο 11χρονος Διαμαντής και ο 21χρονος Εμμανουήλ, είναι όλη μου η ζωή».
Έφτασες ποτέ στο σημείο της απόγνωσης, που να σκεφτείς την αυτοκτονία;
«Όχι βέβαια. Τότε είχαν πει και ότι έκαψα το αυτοκίνητό μου για να πάρω την αποζημίωση. Το αυτοκίνητο αυτό έκανε 1.500 ευρώ. Αυτά είναι ντροπής πράγματα να λέγονται. Δεν έχω δώσει ποτέ κανένα δικαίωμα για να λέγονται τέτοια φρικτά ψέματα για μένα. Το ότι το αυτοκίνητο ήταν παλιό, εγκαταλειμμένο 6 μήνες, ότι το έβαλα μπροστά για να δω τι θα το κάνω, αν θα το αποσύρω, και ξαφνικά ο καταλύτης του πήρε φωτιά και κινδύνεψα πραγματικά να καώ και μόλις που πρόλαβα και το παρκάρισα σε ένα χωράφι και βγήκα έξω για να σωθώ έγινε σενάριο επιστημονικής φαντασίας από κάποιους!».
Είσαι ένας άνθρωπος που ό,τι έχεις κάνει στη ζωή και την καριέρα σου βγαίνει από την ψυχή σου...
«Όχι ότι δεν έχω κάνει λάθη. Άνθρωποι είμαστε, ελαττώματα έχουμε, αλλά δεν έστησα τη ζωή μου σε ψέματα, κομπίνες. Δεν έφαγα χρήματα, δεν ρουφιάνεψα, δεν συμμετείχα σε κλίκες. Θεωρώ ότι έχω το κούτελό μου καθαρό. Νομίζω ότι κρατάω τα καλά στοιχεία των Κρητικών. Πρώτα πρώτα είναι υπερβολικοί και στο καλό και στο κακό. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν μόνο ό,τι χρειάζονται, πρέπει να έχουν το κάτι παραπάνω. Κι αυτό κάνει τη διαφορά. Οι Κρητικοί λοιπόν, λόγω συνθηκών και γιατί ακόμα και όταν πέρασε ο κατακτητής αντιστάθηκαν, απέκτησαν υπερβολές και αυτό εμένα είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Επίσης, είναι και άνθρωποι που μπορούν να σου προσφέρουν ένα ποτήρι νερό. Αυτά τα δύο πράγματα τα έχω κρατήσει κι εγώ».
Πριν από λίγο καιρό έφτασαν κάποιοι να πούνε ότι επειδή είχες μεγάλα οικονομικά προβλήματα, θέλησες να βάλεις τέρμα στη ζωή σου... Επίσης, ακούστηκε ότι έκλεισες το εστιατόριό σου, το «Τζουγκρί»...
«Είναι όλα ψέματα. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιοι τα διαδίδουν αυτά».
Όταν είχε συμβεί και η ιστορία που τυλίχτηκε στις φλόγες το αυτοκίνητό σου, διαδόθηκε ότι επειδή είχες τεράστια οικονομικά προβλήματα και ήσουν άσχημα ψυχολογικά, επιχείρησες να αυτοκτονήσεις...
«Εγώ τι φταίω αν ακούστηκαν τέτοια τρελά πράγματα;».
