Νικολέττα Βλαβιανού: Ο Χαϊκάλης είναι η οικογένειά μου

07.05.2010
Η Νικολέττα Βλαβιανού έχει τον τρόπο να μας κάνει να γελάμε χωρίς να χάνει τίποτα από τη γοητεία της, ενώ δηλώνει ότι αυτό που δεν αντέχει είναι η ζωή της σοουμπίζ! Γλυκιά, ειλικρινής,

Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Η Νικολέττα Βλαβιανού έχει τον τρόπο να μας κάνει να γελάμε χωρίς να χάνει τίποτα από τη γοητεία της, ενώ δηλώνει ότι αυτό που δεν αντέχει είναι η ζωή της σοουμπίζ! Γλυκιά, ειλικρινής, πατώντας γερά στη γη, μιλάει για το ρόλο της ως μάνα και εργαζόμενη γυναίκα. Δεν διστάζει όμως να καυτηριάσει και τα άσχημα της δουλειάς της αλλά και να μας μιλήσει για τη σχέση που είχε με τον Παύλο Χαϊκάλη.

Νικολέττα Βλαβιανού. Ηθοποιός, γυναίκα, μαμά...

«Στον κόσμο που ζούμε είναι πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα και άνθρωπος καριέρας. Η γυναίκα είναι σε μειονεκτική θέση. Έχει χάσει πολλά από τα δικαιώματά της. Όλες οι γυναίκες είναι ηρωίδες που καταφέρνουν να συνδυάζουν δουλειά και οικογένεια. Τσάτρα πάτρα βέβαια, γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις τέλεια».

Και να μεγαλώνει ένα παιδί μόνη...

«Ναι, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Τρεις ρόλοι στη ζωή μου: μαμά, μπαμπάς και γυναίκα καριέρας. Άγρια τα πράγματα. Δεν υπάρχει καμία βοήθεια από το κράτος. Ό,τι λεφτά βγάζεις πρέπει να τα πληρώνεις σε νταντάδες. Η γυναίκα είναι σε χειρότερη μοίρα ακόμα και από την γκέι κοινότητα. Η κόρη μου, από το γάμο μου με ένα Νορβηγό, είναι 18 χρόνων. Είναι ένα παιδί της εποχής της. Την έχω αφήσει ελεύθερη να αποφασίσει τι θέλει να κάνει επαγγελματικά. Καλό είναι να έχει την ελευθερία της και να ζήσει την ηλικία της. Μας έχουν βάλει στο δρόμο του χρήματος, με αποτέλεσμα να χάνονται τα νιάτα και η ομορφιά της ζωής ψάχνοντας μια επαγγελματική αποκατάσταση».

Στα 18 της δεν πρέπει να αποφασίσει με τι θα ασχοληθεί;

«Δυστυχώς, έχει δείξει ενδιαφέρον για τη δουλειά του ηθοποιού. Λέω "δυστυχώς", γιατί είναι πολύ δύσκολη δουλειά και όχι αυτό που φαίνεται. Πολλά παιδιά που μπαίνουν στο χώρο στην αρχή χαίρονται και μετά? «γεια σας». Φεύγουν πολύ γρήγορα».

Το γεγονός ότι έχει τη μητέρα της σ’ αυτόν το χώρο δεν θα τη βοηθήσει;

«Τη βοηθάει μόνο στο ότι δεν έχει μύθους. Δεν αντιμετωπίζει την κατάσταση όπως τα άλλα παιδιά. Ξέρει. Το θέατρο είναι η οικογένειά της. Από μικρή βρισκόταν συνέχεια μαζί με ηθοποιούς. Τώρα ως... μέσο δεν νομίζω ότι είμαι το κατάλληλο. Έχει κλίση και στα εικαστικά. Ζωγραφίζει ωραία. Όπως καταλαβαίνετε, θα πέσουν πολλά λεφτά σε αυτή την οικογένεια (Γέλια.)».

Εσείς θεωρείτε κωμική όλη αυτή τη δήθεν συντηρητική κατάσταση στην ελληνική κοινωνία;

«Δεν με αφορά τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του».

Δεν πιστεύετε όμως ότι επηρεάζονται τα παιδιά;

«Το ψέμα του συντηρητισμού είναι ότι στην ελληνική κοινωνία πιστεύουν πως το παιδί συνευρίσκεται ερωτικά μετά τα 18 του χρόνια. Οι πρόσφατες στατιστικές δείχνουν ότι η ερωτική ζωή των εφήβων ξεκινάει στα 13-14. Αυτή είναι η αλήθεια. Με το παιδί μου δεν έχω πρόβλημα, γιατί έχουμε φίλους που είναι γκέι. Και δεν έχει δείξει καμία τέτοια "στροφή. Η τηλεόραση δεν επηρεάζει όταν γίνεται με τρόπο κωμικό και σατιρικό. Έχουν αλλάξει τα όρια και ωριμάζουν γρηγορότερα. Από τα 13 και πάνω δεν τα θεωρώ παιδιά. Δεν είναι οι έφηβοι της δικής μου γενιάς».

Ακόμα και τα φιλιά μεταξύ ομοφυλόφιλων;

«Εξαρτάται από την ώρα προβολής. Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω εγώ, αλλά το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Οι ηθοποιοί είναι οι τροχοί της άμαξας, όχι η άμαξα».

Γιατί δεν αποφασίσατε να ξαναπαντρευτείτε και να δημιουργήσετε μια καινούργια οικογένεια;

«Όχι, δεν θέλω. Δεν έχω χρόνο να μπορώ να περιποιούμαι κι άλλον άνθρωπο».

Να σας περιποιείται; Δεν το σκεφτήκατε αυτό;

«Δεν μου έχει τύχει. (Γέλια.) Είναι δύσκολο. Άμα έχεις κι ένα παιδί και μάλιστα κορίτσι...».

Υπάρχουν δεύτερες σκέψεις;

«Είναι θέμα ελευθερίας. Αν δεν βρίσκεσαι και στο σπίτι. Άλλωστε, ούτε η κόρη μου ήθελε. Είναι πολύ ζηλιάρα. Ήθελε τη μαμά της μόνο για εκείνη».

Το να μη δίνετε τροφή για σχόλια στα ΜΜΕ έχετε σκεφτεί ότι επιβαρύνει το «κασέ» σας, τηλεοπτικά ή θεατρικά;

«Για πόσο καιρό; Προφανώς όλα γίνονται για κάποιο λόγο που δεν με αφορά καθόλου. Είμαι επαγγελματίας, παιδί του θεάτρου και της τηλεόρασης. Είναι η δουλειά μου και το κέφι μου. Να σκεφτώ πλάγιους τρόπους; Δεν το ξέρω αυτό το παιχνίδι για να το παίξω».

Ούτε lifestyle καριέρα ακολουθείτε, η οποία συνηθίζεται τελευταία στον καλλιτεχνικό χώρο.

«Εγώ; Βαριέμαι. Διασκεδάζω με τη θάλασσα και τα μπάνια. Είναι η θεραπεία μου. Όταν έχω χρόνο, τρέχω στη θάλασσα. Σε λίγο καιρό αρχίζω».

Η ηθοποιός που δεν «πουλάει» το σεξαπίλ της «συμφέρει» στο χώρο;

«Δεν ήταν κάτι που "πουλούσα" ποτέ. Θεωρώ ότι είμαι συμπαθητική. Συμφέρει, δεν συμφέρει, έτσι είναι. Δεν ήμουν ποτέ sex symbol. Ήμουν κυρίως ηθοποιός. Ανυπομονώ να μεγαλώσω, γιατί οι ωραίοι ρόλοι στις γυναίκες είναι σε μεγάλες ηλικίες».

Τι σημαίνει για σας πολυτέλεια;

«Να έχω χρόνο για διακοπές. Και να μην ανησυχώ όταν θα γυρίσω αν έχω δουλειά ή όχι. Ηθοποιός σημαίνει άγχος».

Τα όνειρά σας τα μοιράζεστε;

«Με τους φίλους μου. Όνειρό μου είναι να φύγω από την Αθήνα και να ζήσω στην Κρήτη. Αυτό σε 15-20 χρόνια. Άμα καταφέρω και πάρω αυτή τη σύνταξη».

Τι σημαίνει για σας βραβείο;

«Βραβείο είναι να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη. Το μεγαλύτερο!».

Τι σας ενοχλεί;

«Ότι καταργήθηκε η άδεια του ηθοποιού και ότι οι ηθοποιοί, ευτυχώς όχι όλοι, δεν είναι πλέον φορείς κουλτούρας. Έγινε fast food η δουλειά μας».

Το ελληνικό κοινό είναι συντηρητικό. Στο σίριαλ «Πολυκατοικία» είδαμε γάμο γκέι ζευγαριού, παρένθετη μητέρα, εναλλαγή συντρόφων...

«Η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική ως προς το "φαίνεσθαι". Ουσιαστικά, αν κοιτάξεις από κάτω, γίνονται τα χίλια μύρια. Αυτό δεν της αρέσει να το βλέπει. Η "Πολυκατοικία" όλα αυτά τα περνάει με κωμικό τρόπο και ο άλλος σου λέει: "Δεν συμβαίνει σ’ εμένα, αλλά στο διπλανό μου". Και γελάει με το διπλανό του».

Με τον Παύλο Χαϊκάλη υπήρξατε κατά το παρελθόν ζευγάρι στη ζωή.

«Ναι, ήμασταν μαζί ένα χρόνο. Είχαμε σχέση στα...νιάτα μας. (Γέλια.) Από εκεί και πέρα είμαστε φίλοι. Τώρα μεγαλώσαμε».

Η συνεργασία σας ως τηλεοπτικό ζευγάρι τι γεύση έχει;

«Έχουμε ξαναπαίξει μαζί και στο θέατρο. Η σχέση μας δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Τώρα έχουμε πλάκα, γελάω πολύ με τον Παύλο. Εξυπηρετεί το ρόλο το ότι γνωριζόμαστε καλά. Δεν έχουμε αναστολές. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας "δουλεύουν" και παλαιότερες καταστάσεις και γελάμε. Μου έχει σταθεί, είναι η οικογένειά μου. Είμαστε παλιάνθρωποι σ’ αυτόν το χώρο, αλλά και καλοί άνθρωποι. Άμα σου πετύχει η φιλία μέσα στο χώρο... Υπάρχει βέβαια και η λυκοφιλία!».