Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ

Στις 16 Μαΐου θα διεκδικήσει την πρωτιά τραγουδώντας το προφητικό «This is Our Night». Μέχρι τότε όμως θα έχει οργώσει όλη την Ευρώπη στο πλαίσιο μιας πρωτοφανούς καμπάνιας. Ακολουθήσαμε βήμα βήμα τον Έλληνα εκπρόσωπό μας στην περιοδεία του στην Κύπρο, όπου άνοιξε με μια μοναδική συναυλία στο κατάμεστο στάδιο «Σπύρος Κυπριανού» το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.

Σε έχει ενοχλήσει κάτι από τη μέρα που παρουσιάστηκε το «This is Our Night» στην Ελλάδα;

«Ξέρετε πολύ καλά ότι τα τελευταία δεκαοχτώ χρόνια έχω ακούσει πολλά πράγματα να λένε για εμένα και τη δουλειά μου. Μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει σταθεί ικανό να σταματήσει ό,τι αγαπάω και να βάλω φραγμούς στα όνειρά μου. Γι’ αυτό θέλω να σου πω ότι δεν με έχει ενοχλήσει απολύτως τίποτα. Είμαι πολύ προσηλωμένος σ’ αυτό που κάνω και νομίζω ότι με τη δική σας ενέργεια και τη θέληση όλων μας θα έχουμε το ποθητό αποτέλεσμα».

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτή τη συμμετοχή και στο «Shake it», του 2004;

«Πηγαίνω με περισσότερη εμπειρία στη Εurovision. Είμαι μερικά χρόνια μεγαλύτερος και πιστεύω καλύτερος από το 2004. Πάω με μια πολύ καλή ομάδα. Τώρα, τις διαφορές θα τις δούμε επί σκηνής».

Τι σου έχει μείνει από κάθε χώρα που επισκέφθηκες μέχρι στιγμής και πώς ήταν η ανταπόκριση του κόσμου;

«Αυτό που μου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι σε κάθε χώρα με υποδέχονται με αγάπη και φιλοξενία, κάτι που δεν είχα νιώσει το 2004. Η ουσία είναι ότι δέχομαι πολύ περισσότερη αποδοχή, αγάπη και υποστήριξη απ’ όλους τους ανθρώπους με τους οποίους έρχομαι σε επαφή».

Τελικά, στον τελικό της Ελλάδας επιλέχθηκε το γρήγορο τραγούδι από την μπαλάντα. Εσένα, αλήθεια, ποιο σου άρεσε;

«Όπως είπα και από την αρχή, δεν είμαι υπέρ της μπαλάντας, αλλά υπέρ ενός δυνατού τραγουδιού. Μου άρεσαν πολύ, όμως, και τα τρία τραγούδια, και προσπάθησα να τα υποστηρίξω το ίδιο».

Σου έκαναν δύο φάρσες. Πώς αντέδρασες όταν ο Γιώργος Μητσικώστας υποδύθηκε τον Μίκη Θεοδωράκη στο τηλέφωνο;

«Νομίζω ότι το ακούσατε live».

Το κατάλαβες;

«Για να πω την αλήθεια, στο τέλος του τηλεφωνήματος κάτι άρχισα να υποψιάζομαι, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να είμαι σίγουρος. Όταν το έμαθα λοιπόν, το διασκέδασα κι εγώ, γιατί είχε πλάκα πραγματικά».

Συνέχισες να μιλάς μέχρι το τέλος στον πληθυντικό. Αυτό είναι και μια ένδειξη σεβασμού απέναντι σε έναν τόσο μεγάλο συνθέτη...

«Δεν θα μπορούσα να μιλάω στον ενικό στον Μίκη Θεοδωράκη».

Επιστροφή στη Eurovision... Τι σημαίνει για εσένα μία ακόμα συμμετοχή στο διαγωνισμό;

«Πολλά. Πάνω απ’ όλα σημαίνει πολύ μεγάλη χαρά, γιατί αισθάνομαι δικούς μου ανθρώπους όλους όσοι με αγκαλιάζετε. Με εμπιστεύονται για μία ακόμα φορά και με στέλνουν στη Eurovision. Αυτή η μεγάλη υποστήριξη, η δύναμη και η αγάπη με βοηθάνε και νιώθω χαρά και ευγνωμοσύνη ταυτόχρονα. Από την άλλη, νιώθω ευθύνη, γιατί δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν. Θέλω να είμαι όσο καλύτερος μπορώ και να τα δώσω όλα. Θέλω να φέρω το ποθητό αποτέλεσμα, κάτι που την πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι δεν έγινε».

Η Τουρκία έχει μια πολύ δυναμική συμμετοχή με το «Dum Tek Tek». Η Νορβηγία είναι επίσης φαβορί, όπως και άλλες συμμετοχές. Έχεις θορυβηθεί;

«Να ξέρετε ότι δεν θα σταματήσουμε να προσπαθούμε να κάνουμε καλύτερο το τραγούδι, την εμφάνιση και το σύνολο της παρουσίασής μας στη Μόσχα μέχρι και την τελευταία μέρα. Όσο αυτό μας επιτρέπει μουσικά και ενορχηστρωτικά σαν σκηνική παρουσία, θα το δουλεύουμε μέχρι το τέλος. Όπως είπα και πριν, πολλές είναι οι χώρες, πολλά τα τραγούδια φέτος και πολύ σπουδαίες συμμετοχές. Αυτά τα τρία λεπτά στον τελικό στις 16 Μαΐου είναι το παν. Αυτά τα τρία λεπτά παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο. Όλα τα υπόλοιπα, αν είναι καλά τα τραγούδια, αν υπάρχουν δυνατές συμμετοχές ή όχι, δεν έχουν σημασία. Κάθε χρονιά υπάρχουν δυνατές συμμετοχές. Αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο».

Νομίζω ότι είσαι πολύ θαρραλέος, γιατί είναι γνωστή η αντιμετώπιση των μέσων πριν και μετά τη Eurovision. Ειδικά όταν ένας καλλιτέχνης δεν πάει καλά...

«Από οχτώ χρονών ο πρωταθλητισμός είναι μέσα στη ζωή μου. Αυτό με συνοδεύει μέχρι σήμερα. Η πρόκληση με? φτιάχνει, γι’ αυτό δεν έχω σταματήσει μέχρι σήμερα, όσον αφορά την καριέρα μου, να βάζω προκλήσεις στον εαυτό μου. Μου κρατάει το ενδιαφέρον και με ικανοποιεί να κερδίζω καινούργιες κορυφές. Οτιδήποτε μου δίνει καινούργιες εμπειρίες με προχωράει. Η Eurovision μου προσφέρει τη συγκλονιστική εμπειρία της εκπροσώπησης της χώρας μου. Μάλιστα, έχω πει σε όλους τους συναδέλφους μου να το κάνουν, τουλάχιστον μία φορά».

Το 2004 μας πήρε την πρωτιά η Ρουσλάνα. Φέτος, ακούγοντας τις υπόλοιπες συμμετοχές, έχεις διακρίνει κάποιο φαβορί;

«Υπάρχουν πολύ ωραία τραγούδια και πολλές δυνατές συμμετοχές. Αν προσέξατε, όμως, στην ερώτηση που μου κάνατε, είπατε ότι ?μας πήρε την πρωτιά η Ρουσλάνα?. Αυτό που μπορεί, λοιπόν, κανένας να κάνει είναι να πάρει την πρωτιά. Δεν έχει σημασία τι κάνουν οι υπόλοιποι. Άρα, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διεκδικήσουμε την πρώτη θέση».

Η δεύτερη φορά, πάντως, κάποιου καλλιτέχνη αποδεικνύεται γουρλίδικη, τουλάχιστον στην περίπτωση του Ντίμα Μπιλάν και της Έλενας Παπαρίζου...

«Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει πραγματικά αυτή η σκέψη!».