Aπό τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ-ΡΩΜΑΝΟ ΛΙΖΑΡΔΟ

Για ένα ήρεμο χάος και ζωή χωρίς όρια πολεμάει στην καθημερινότητά της η Βαλέρια Γκολίνο. Ελληνοϊταλίδα στην καταγωγή, σταρ του διεθνούς στερεώματος, μία από τις ομορφότερες γυναίκες που έχει περάσει από τη μεγάλη οθόνη και παραλίγο Τζούλια Ρόμπερτς στη θέση της Τζούλια Ρόμπερτς!

Ναι, καλά διαβάσατε, η Βαλέρια ήταν μια ανάσα μακριά από το να διεκδικήσει το ρόλο που εκτίναξε την Τζούλια Ρόμπερτς στο θρόνο της πιο ακριβοπληρωμένης ηθοποιού του Χόλιγουντ. Όπως και η ίδια ανέφερε στην κουβέντα μας, η καριέρα της μάλλον θα είχε άλλη πορεία, αν τελικά διεκδικούσε αυτόν το ρόλο και, όσο για την καταγωγή της, συμπλήρωσε: «Δεν είμαι 100% Ελληνίδα στην καταγωγή, αν και πέρασα αρκετά χρόνια της ζωής μου στην Ελλάδα».

Μιλάς πολύ καλά ελληνικά...

«Σε ευχαριστώ. Είδες την ταινία;».

Ναι, την είδα και πραγματικά με συγκίνησε το γεγονός ότι ο θάνατος δίνει ένα κίνητρο στον ήρωα για να αλλάξει.

«Γι αυτό μιλάει η ταινία».

Η ταινία «Caos Calmo» (Ήρεμο χάος) προσδιορίζει πώς ένας άνθρωπος επιστρέφει στη ζωή μετά από το θάνατο ενός αγαπημένου του προσώπου. Πόσο σε τρομάζει η ιδέα του θανάτου;

«Ωραία ερώτηση διάλεξες για να ξεκινήσω τη μέρα μου. Πάντως, με τρομάζει αρκετά. Ο θάνατος τρομάζει όλους τους ανθρώπους. Το άγνωστο, το μυστηριώδες... Όλοι αγαπάμε τόσο πολύ τη ζωή τελικά. Ακόμα και όταν δεν είμαστε ευτυχισμένοι, πάλι αγαπάμε τη ζωή. Έτσι, ο θάνατος καταλήγει να είναι τρομακτικός για εμάς. Εγώ σίγουρα τον φοβάμαι ακόμα».

Από τον τίτλο μπορούμε να καταλάβουμε ότι η ταινία μιλάει για ένα σιωπηλό χάος που ορίζει δυστυχώς την καθημερινή επικοινωνία των ανθρώπων. Χωρίς το χάος όμως θα ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι; Μήπως το χάος είναι και δημιουργικό;

«Νομίζω ότι το χάος είναι δημιουργικό. Η ανθρώπινη φύση περικλείει και το χάος. Είναι ωραίο να έχεις και τα δύο και να τα καταλαβαίνεις: ειρήνη και γαλήνη μαζί με το χάος».

Εσένα, πάντως, δεν σε χαρακτηρίζει στην προσωπική σου ζωή το χάος. Μπορείς να βάλεις το δικό σου «χάος» σε τάξη για να μάθουμε κι εμείς λίγα πράγματα για σένα;

«Σιγά σιγά, μεγαλώνοντας κι εγώ, έγινα λιγότερο χαοτική. Τώρα ζω στη Ρώμη και εκεί είναι η βάση μου, αν και ταξιδεύω ακόμα πολύ για τη δουλειά μου. Πρώτα δεν είχα μια βάση, βρισκόμουν σε δυο τρία διαφορετικά μέρη, σε υπερένταση και χάος. Τώρα έχω ηρεμήσει».

Λίγο έλειψε να μπλέξεις σε ένα «χάος» στη νέα ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Για ποιο λόγο απομακρύνθηκες;

«Εξαιτίας πάλι του... χάους! (Γέλια.) Όπως όμως μπορείς να φανταστείς, ο Αγγελόπουλος μου αρέσει πάρα πολύ ως σκηνοθέτης και πραγματικά λυπάμαι που δεν μπόρεσα να κάνω την ταινία του».

Ο λόγος λοιπόν που είπες «όχι» ήταν η χρονική αφοσίωση που αναζητά από κάθε ηθοποιό που συνεργάζεται μαζί του;

«Ναι, αναγκάστηκα να αρνηθώ, γιατί έπρεπε να ήμουν για κάποιο χρονικό διάστημα και στην Ιταλία. Η ταινία του καθυστέρησε κι εγώ είχα προγραμματίσει κάποιες άλλες δουλειές, στις οποίες δεν θα ήμουν συνεπής».

Κάπου είχα διαβάσει ότι ήσουν η πρώτη επιλογή για το ρόλο της Τζούλια Ρόμπερτς στο «Ρretty Woman».

«Δεν ήμουν η πρώτη, αλλά η δεύτερη. Αν μου πρότειναν να πάρω το ρόλο, φυσικά και θα τον έκανα».

Κατέληξες, τελικά, σε ένα κάστινγκ μαζί της;

«Ναι...».

Και για ποιο λόγο τελικά επέλεξαν την Τζούλια Ρόμπερτς και απέρριψαν εσένα;

«Η Τζούλια ήταν πιο σωστή από εμένα».

Θέλει ψυχή για να διατυπώσεις το παραπάνω και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να ακούσω αυτή την απάντηση.

«Κι όμως».

Αν τελικά έπαιζες το ρόλο της «Ρretty Woman», θα άλλαζε η καριέρα σου;

«Σίγουρα!». (Γέλια.)

Κατάφερες, πάντως, να ξεχωρίσεις στην Αμερική και να γυρίσεις πολλές ταινίες... Δύσκολο για μια Ευρωπαία ηθοποιό: «Στραβοί πιλότοι σε F-16», «Ο άνθρωπος της βροχής», «Φρίντα» κ.λπ. Πώς ήταν η εμπειρία που απέκτησες στην Αμερική;

«Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Πήρα μαθήματα, διδάχτηκα από τις δουλειές που έκανα στην Αμερική. Μαθήματα όμως πήρα και από τη Γαλλία, και από την Ελλάδα και την Κύπρο με τον Ανδρέα Πάτζη. Θεωρώ ότι έχω πάρει από κάθε μου συνεργασία ένα σημαντικό μάθημα. Το ωραίο της δουλειάς μας είναι να μαθαίνεις και να αλλάζεις».

Έχεις συνεργαστεί αρκετές φορές με τον Ανδρέα Πάτζη. Θα δεχόσουν μια νέα πρόταση από εκείνον;

«Φυσικά!».

Έχεις και προτάσεις από την Ελλάδα. Δύσκολα όμως λες το «ναι». Έχει να κάνει αυτό με το γεγονός ότι προηγούνται στη λίστα «ασφάλειας» τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά από τα ελληνικά;

«Τι λες; Θα μου άρεσε να δουλέψω στην Ελλάδα και στα ελληνικά. Εξαρτάται μόνο από την ταινία, όχι από τη γλώσσα. Εξαρτάται από την ιστορία και το ρόλο. Δεν έχω πρόβλημα να ερμηνεύω σε άλλες γλώσσες. Με ακούς, μιλάω ελληνικά και με λίγες μέρες εξάσκηση είμαι έτοιμη για κάθε ρόλο. Ίσα ίσα που θα μου άρεσε πολύ».

Τι κάνει τους Έλληνες διαφορετικούς και μοναδικούς;

«(Γέλια.) Είμαστε ωραίοι... Είμαστε όμορφοι».

Aυτό κάνει τη διαφορά;

«Αμέ!».

Ήταν λοιπόν πολύ όμορφη η κουβέντα μας, όπως και οι Έλληνες;

«Καλό ταξίδι πίσω στην Ελλάδα. Θα έρθω σύντομα πάλι».