Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΚΑ

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η αγορά των CD περνάει σοβαρή κρίση. Το παραδέχονται όχι μόνο τα στελέχη των δισκογραφικών, αλλά και οι ίδιοι οι τραγουδιστές, που γνωρίζουν ότι οι πωλήσεις διαρκώς πέφτουν και έχουν φτάσει πλέον στα όριά τους. Για ποιο λόγο όμως δημιουργήθηκε η κρίση και πόσο έχει συμβάλει σε αυτό η πειρατεία

Κρίση και μόνιμη ύφεση επικρατεί στον κόσμο του CD. Η κατάσταση είναι απογοητευτική, όπως παραδέχονται όλοι. Η κατρακύλα απίστευτη και αν τη συγκρίνουμε με αντίστοιχα νούμερα του πρόσφατου παρελθόντος, προκαλεί θλίψη. Η εικόνα που αφορά το μέλλον της δισκογραφίας είναι 100% απαισιόδοξη, καθώς οι πωλήσεις πέφτουν καθημερινά και οι εταιρείες κάνουν περικοπές στο προσωπικό και στα κόστη τους. Από την άλλη πλευρά, πληθαίνουν οι επώνυμες τοποθετήσεις που αφορούν την προβληματική εικόνα των πωλήσεων της δισκογραφίας στην Ελλάδα.

Αλήθειες και κόλπα

Οι δυσκολίες είναι δεδομένες. Η οικονομική κρίση απομακρύνει καθημερινά ολοένα και περισσότερο κόσμο από τα καταστήματα δίσκων. Παράλληλα, η αυξανόμενη πτώση των πωλήσεων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε λίγο ο τίτλος που θα χαρακτηρίζει την αγορά στην ελληνική δισκογραφία θα είναι: «Ένα μεγάλο τίποτα».

Ο Ηλίας Ασλάνογλου, διευθυντής πωλήσεων της Sony BMG, υποστηρίζει: «Εκεί που έχουν φτάσει οι τιμές των CD είναι πολύ δύσκολο να πέσουν. Πρέπει να γίνουν κάποιες πολύ γενναίες κινήσεις».

Ο γνωστός Θεσσαλονικιός παραγωγός Χαράλαμπος Πρώιος, πάλι, πιστεύει ότι «και στα 3 ευρώ να πέσει η τιμή πώλησης δεν θα είναι είδηση, τη στιγμή που όλοι παραπονιούνται».

Τάσεις αισιοδοξίας, όπως φαίνεται, δεν υπάρχουν. Η ελπίδα να πέσουν οι τιμές των CD μπορεί να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά, εάν δεν υπάρξει μια γενναία μείωση του ποσού του ΦΠΑ, που θα μειώσει παράλληλα την τιμή πώλησης, τότε δύσκολα θα υπάρξει φως

Ο Λευτέρης Πανταζής θεωρεί ότι το CD στην Ελλάδα είναι πολύ ακριβό. «Ο κόσμος δεν πληρώνει πλέον, γιατί δεν έχει λεφτά. Πολλοί έχουν οδηγηθεί στα μαύρα και τα πειρατικά, καθώς κανείς τώρα πια δεν δίνει 20 και 22 ευρώ για ένα CD».

Σωτηρία φαίνεται να υπάρχει μόνο μέσα από συγκεκριμένα κόλπα, τα οποία όμως απλώς αναστέλλουν την πτώση, τη στιγμή που η ύφεση δείχνει να εξελίσσεται σε μόνιμη εικόνα της αγοράς.

Ένα από τα πιο διαδεδομένα τελευταία κόλπα έχει να κάνει με τις τοποθετήσεις στα καταστήματα δίσκων. Βάζουν πολλά κομμάτια και ανακοινώνουν ότι ξαφνικά υπάρχει ζήτηση. Φημολογούνται πωλήσεις που παραπέμπουν σε χρυσό δίσκο, αλλά λίγο καιρό μετά έρχεται η λυπητερή. Τι σημαίνει αυτό; Επιστροφές απούλητων CD, αλλά και γκρίνιες για την αρχική τοποθέτηση.

Από την άλλη, υπάρχει το έξυπνο πακετάρισμα των CD ένα από τα τελευταία κόλπα της πιάτσας. Άλλες φορές καταφέρνει να φέρει αποτελέσματα και να κάνει τελικά κάπως ευτυχείς τους ερμηνευτές και τις εταιρείες τους, άλλες πάλι δεν υπάρχει αποτέλεσμα που θα δώσει παράταση ζωής σε ορισμένους. Οι δίσκοι των μεγάλων ονομάτων άρχισαν να κυκλοφορούν σε repackaging τα τελευταία κυρίως χρόνια. Κάποιοι αντέγραψαν το κόλπο από το εξωτερικό, όπου αυτό γίνεται κατά κόρον, ενώ κάποιοι άλλοι ανακάλυψαν το repackaging ως αντικίνητρο στο... κατέβασμα μουσικής μέσω του Διαδικτύου! Βλέπετε, εκτός από τους μαύρους με τα πειρατικά CD, υπάρχει πλέον και το Ιnternet, όπως λένε ψιθυριστά στις κλειστές συνεδριάσεις τους τα μεγάλα στελέχη της Μεσογείων, που βλέπουν τις εισπράξεις τους κάθε μήνα να μειώνονται δραματικά.

Ως αντίδοτο στην κρίση και επειδή το κοινό συχνά πιστεύει ότι ένα CD δεν «αξίζει» τα λεφτά του, εταιρείες του εξωτερικού έχουν αποφασίσει να πωλούν ξεχωριστά τραγούδια σε τιμές που δεν ξεπερνούν το 1 δολάριο το κομμάτι. Στη χώρα μας έχει δοκιμαστεί, αλλά δεν έχει γνωρίσει ακόμη την αναμενόμενη επιτυχία. Γεγονός είναι ότι η νέα ψηφιακή εποχή επιβάλλει πωλήσεις αποκλειστικά on line. Το μόνο που θα απαιτείται πλέον είναι πιστωτική κάρτα και γνώση, για να «κατεβάζεις» κομμάτια από το Διαδίκτυο, όπου η προσφορά είναι απεριόριστη.

«Ο στόχος είναι κάποια στιγμή όλα να γίνουν ψηφιακά. Αυτό σημαίνει ότι στα αμέσως επόμενα χρόνια θα επανεκδοθούν πολλά άλμπουμ που θα είναι μόνο για «κατέβασμα» από το Internet, ενώ παράλληλα οι περισσότερες αν όχι όλες αγορές θα πραγματοποιούνται ηλεκτρονικά», επισημαίνει ο εμπορικός διευθυντής της Universal Νίκος Χαϊκάλης.

Η αλήθεια για χρυσούς και πλατινένιους

Κατά καιρούς ακούω και διαβάζω διάφορα ευτράπελα για χρυσούς και πλατινένιους δίσκους που επιτυγχάνονται σε χρόνο-ρεκόρ. Η εικόνα όμως και η αλήθεια είναι 100% διαφορετικές. «Ο κόσμος, δυστυχώς, δεν διαθέτει πλέον τα χρήματά του εύκολα και δεν αγοράζει ούτε πειρατικά CD, κάτι που αποδεικνύεται από τα ελάχιστα πραγματικά χρυσά και πλατινένια άλμπουμ», τονίζει ο Τέρυ Σιγανός.

Ο Πέτρος Δραγουμάνος, ο καθ ύλην αρμόδιος ως εκπρόσωπος του Music Control, που ελέγχει τις μεταδόσεις των τραγουδιών στα ελληνικά ραδιοφωνικά προγράμματα, υποστηρίζει: «Έχει δυσκολέψει πολύ η κατάσταση. Ενθαρρυντικό πάντως είναι το γεγονός ότι κάποια ονόματα εξακολουθούν να πουλάνε. Η γενικότερη τάση δείχνει ότι εδώ και μια πενταετία περίπου 20 και 30 χιλιάδες θεωρούνται ένα πολύ καλό νούμερο όσον αφορά τις πωλήσεις».

Πιστεύω ότι σε κανένα δεν αρέσει να ακούει ανοησίες και να βλέπει να αναπαράγονται ψέματα. Σημειώστε λοιπόν ότι βάσει επίσημων στοιχείων οι μοναδικοί πλατινένιοι δίσκοι μέσα στο 2008 είναι μέχρι στιγμής το άλμπουμ «Βρίσκω το λόγο να ζω» της Έλενας Παπαρίζου, που έχει δώσει 30.000 αντίτυπα, και αυτό του Γιάννη Πλούταρχου, το «Ό,τι γεννιέται στην ψυχή», που έχει σημειώσει τον ίδιο αριθμό πωλήσεων. Από πλευράς singles 8.000 κομμάτια έχει δώσει ο Ηλίας Ψινάκης με το «Έχω πρόβλημα υγείας» και 15.000 ο Θάνος Πετρέλης με το «Ξύπνα, Θανάση». Όσον αφορά τα CD, χρυσός έχει γίνει με 15.000 αντίτυπα ο Γιάννης Πάριος με το «Πάμε μετά», ενώ στο ίδιο νούμερο πωλήσεων είναι και ο Γιώργος Χατζάκης με το άλμπουμ του «Μοναστήρι Live».

Στις 15.000 επίσης κινείται μέχρι στιγμής ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με το άλμπουμ τους «Ο Σαμάνος», ενώ τον ίδιο αριθμό έχουν δώσει οι Onirama με το άλμπουμ τους «Κλεψύδρα».

Φιλική εταιρεία

Απάντηση στην κρίση της αγοράς δίνουν με μια πρωτότυπη ιδέα ο Γιώργος Αλκαίος και ο Διονύσης Σχοινάς. Οι δύο καλλιτέχνες λοιπόν δημιούργησαν μια εταιρεία με σκοπό να ανοίξουν την αγορά των καταναλωτών σε νέα σημεία πώλησης. Η εταιρεία τους λέγεται Friends Music Factory και παράγει έντυπο υλικό, CD και εικόνες και κυκλοφορεί τα προϊόντα της σε δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία. Ένα από αυτά είναι οι συλλεκτικές εκδόσεις των καλλιτεχνών της Friends Music Factory, που θα έχουν πλέον το δικό τους περιοδικό με δώρο τα νέα τους τραγούδια και bonus DVD (σ.σ.: αυτή είναι, άλλωστε, η καινοτομία της Friends) και θα βρίσκονται σε όλα τα περίπτερα της Ελλάδας και της Κύπρου στην τιμή των 9,90 ευρώ.