Το τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον MadClip πριν από μερικά χρόνια στην παραλιακή άλλαξε για πάντα τη ζωή της οικογένειάς του. Η αδερφή του η Άσπα, μιλώντας για εκείνον αλλά και για τη δική της πορεία στον χώρο στη Δέσποινα Καμπούρη και την εκπομπή «Weekenders» αποκάλυψε πως ο πόνος είναι πάντα εκεί και απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτόν.
-Περίπου πόσα χρόνια τραγουδάς επαγγελματικά;
«Περίπου τρία χρόνια»
-Υπήρχαν άνθρωποι που είχαν αμφιβολίες για το αν πρέπει να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;
«Υπήρχε σίγουρα η ανησυχία όταν έμπαινε σε αυτό τον χώρο ότι θα γινόταν η σύγκριση με τον αδερφό μου και πως σίγουρα θα ακούγαμε και κακά σχόλια αλλά προσπαθώ να μη δίνω ενέργεια. Κάνω αυτό που αγαπάω και δεν προσβάλλω και κάποιον»
-Τον είχες ως πρότυπο;
«Πάντα τον είχα ως πρότυπο, πρώτα απ’όλα σαν αδερφό και μετά όλα τα υπόλοιπα. Γιατί οκ για τον κόσμο είναι ένας καλλιτέχνης για μένα ήταν ο αδερφός μου»
-Είχες προλάβει να του αποκαλύψεις την πρόθεσή σου να ασχοληθείς με το τραγούδι;
«Έχω ένα τραγούδι, το δεύτερό μου, με τον αδερφό μου που εκείνος ξαφνικά μου είπε πάμε στούντιο να γράψουμε, έχω ένα τραγούδι που νομίζω ότι σου ταιριάζει και όταν του είπα ότι δεν είμαι τραγουδίστρια με πίεσε, έλα έλα για εμάς να το κάνουμε. Εκεί μου είπε ότι το έχω και ότι θα πάμε μαζί»
-Άρα ξαφνικά ηχογραφήσατε ένα τραγούδι που όταν κυκλοφόρησε εκείνος είχε φύγει από τη ζωή. Ξεπερνιέται η απώλεια, γαληνεύει ο πόνος;
«Δεν ξεπερνιέται. Απλά με τον καιρό το συνειδητοποιείς αναγκαστικά και προχωράς ζώντας με αυτό»
-Σου εκφράζουν θαυμασμό οι fans του MadClip;
«Έχω και μηνύματα αγάπης και μίσους. Ότι τον εκμεταλλεύομαι για να μπω στον χώρο.»
-Σε επηρεάζουν;
«Δε θα πω ψέματα. Με επηρεάζουν. Παλιά πολύ περισσότερο, τώρα προσπαθώ να τα αποβάλλω»
-Φανταζόσουν ποτέ ότι το πρώτο σου τραγούδι «Η Στάχτη» θα έκανε πάνω από 15 Εκατομμύρια views;
«Μπορεί να ακουστεί κλισέ αλλά φυσικά δεν το περίμενα με τίποτα. Έβαλα ένα teaser στο ΤικΤοκ και τότε δεν ήξερε και κανείς ποια είναι η σχέση μου με τον MadClip γιατί δεν ήθελα καθόλου για να μη λένε ότι δεν μπήκα στον χώρο με την αξία μου. Και ήταν απίστευτο αυτό που έγινε»
-Ένιωσες ποτέ ότι η χαρά που παίρνουν οι γονείς σου από το δικό σου ξεκίνημα και επιτυχία κάπως ηρεμεί τον πόνο και τη λύπη για την απώλεια…
«Αντιθέτως. Για τη μητέρα μου συγκεκριμένα, ήταν γλυκόπικρο στο συναίσθημα, Της ερχόντουσαν οι αναμνήσεις από τον αδερφό μου»
-Μπορείς να μπεις στη θέση των γονιών σου;
«Την απώλεια εγώ τη βιώνω διαφορετικά από μια μάνα. Αν δεν γίνεις μάνα.. Είναι τελείως διαφορετικό. Μετά το συμβάν προσπαθούσα πάντα να είμαι η πιο ψύχραιμη και πιο δυνατή για να τους στηρίξω…»
-Έγινες πιο προσεκτική στην οδήγηση;
«Έχω έναν φόβο αλλά στη μητέρα μου έχει μείνει πολύ περισσότερο. Όταν βρέχει μπορεί και να με πάρει δεκάδες τηλέφωνα να μου πει να μην οδηγήσω να προσέχω.. Το καταλαβαίνω όμως πως της βγαίνει πιο υπερβολικά γιατί παλιότερα δεν το είχε αυτό».
