Η Θεοδοσία Τσάτσου ξεσπά και απαντά σε εκείνους που λένε «τέρατα» για την ίδια.
«Δεν είμαι η “ναρκομανής” ή το “πρεζάκι” που λένε ότι είμαι επειδή με βλέπουν στη σκηνή να τα χώνω. Δεν μπλέχτηκα ποτέ με ναρκωτικά. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπάει την καλή διατροφή, την ηρεμία, την αποστασιοποίηση, αλλά και τα μεγάλα πάθη. Το πιο εύκολο πράγμα σ’ αυτή τη δουλειά είναι να πέσεις στα ναρκωτικά, γιατί είναι μπροστά σου και σ’ τα προσφέρουνε. Αλλά εγώ ποτέ δεν έκανα τα πράγματα εύκολα στη ζωή μου. Έμεινα μακριά από πειρασμούς. Εξάλλου, είμαι πολύ ευαίσθητος οργανισμός: δεν είμαι ένας άνθρωπος που μπορεί να καπνίσει πολύ, να φάει πολύ κρέας ή να πιει παραπάνω από δύο ποτήρια κρασί. Αντίθετα, η ψυχή μου είναι δυνατή γιατί την εκπαιδεύω. Ζω γι’ αυτήν, κάνω πράγματα γι’ αυτήν, οπότε είναι χαρούμενη. Πολλές φορές ρωτάω τους ανθρώπους: “Πες μου κάτι που έκανες για την ψυχή σου. Πότε πήγες μια μέρα να περπατήσεις και να πάρεις αγκαλιά ένα δέντρο; Ή να ξαπλώσεις στο γρασίδι; Χόρεψες ποτέ χωρίς να σου πει κάποιος χόρεψε;”.» δηλώνει στο Πρώτο Θέμα.
Και προσθέτει: «Παρ’ όλα αυτά δεν πιστεύω πως ζω σε έναν λάθος κόσμο. Θεωρώ ότι ζω στον κατάλληλο κόσμο, πως αυτή η στιγμή αξίζει τον κόπο και είναι τέλεια έτσι όπως είναι. Για κάποιον λόγο είμαι εδώ. Ναι, έχω περάσει βαριά κατάθλιψη και βαρύ θυμό στο παρελθόν, ίσως γιατί καταπιέστηκα ως παιδί και έδινα μάχη με τους γονείς μου. Αλλά δεν έμεινα σ’ αυτά! Κλείστηκα στον εαυτό μου και μετά από ένα διάστημα φύγανε τα χοντρά. Τα κουβαλάω πού και πού, αλλά καλλιτέχνης είμαι, αναπαράγω και λίγο τα πράγματα. Έχω, όμως, συνειδητότητα: είμαι υπεύθυνη για όλα εγώ! Και γουστάρω! Δεν φταίει ο Θεός, η μοίρα, ο μπαμπάς ή ο γκόμενος. Και εδώ είναι και η πραγματική αγάπη. Γι’ αυτό ακόμη τραγουδάω. Γι’ αυτό είμαι ακόμη εδώ. Γι’ αυτό και το καινούριο μου τραγούδι λέγεται “Σ’ αγαπάω”, γιατί αγαπήθηκα από μένα και γνώρισα τι θα πει να αγαπιέσαι. Ακόμη και στις προσωπικές μου σχέσεις, αν και εγώ έφευγα από αυτές, πάντοτε διαλυόμουν μετά. Παρόλο που όλοι ήξεραν ότι είμαι ελεύθερο πουλί, δεν είχα να κρύψω κάτι. Εξάλλου, και η σεξουαλικότητα και ο ερωτισμός είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Είμαι, όμως, και πολύ αγαπησιάρα. Γουστάρω πολύ τους ανθρώπους που αγαπάω, που είμαστε μαζί, που περνάμε καλά. Που έχουμε μεταξύ μας αυτή τη γλύκα, την αγκαλιά... Αντέχω! Κι όπου σκαλώνω τρέχω...»
