Στο Theia Lab τα πλεκτά διηγούνται αναμνήσεις

14.04.2016
Η ταλαντουχα theia μας υποδέχεται στο εργαστήριο της και μας μυεί στη νοσταλγική μαγεία του τόσο επίκαιρου πλεξίματος, που ανατρέπει τον ψυχρό μινιμαλισμό.

Σε ένα υπέροχα ανακαινισμένο αρχοντικό στο Μεταξουργείο, εκεί όπου στέγασε το ατελιέ της και το εργαστήριο σεμιναρίων, η Theia, κατά κόσμον Θεοδώρα Προβοπούλου, υποδέχεται γυναίκες από 16 έως 60 ετών που επιθυμούν μέσω των σεμιναρίων να μάθουν να πλέκουν με βελόνες ή με βελονάκι. «Μαθαίνουμε απο το τι σημαίνει να ρίχνεις τους πόντους, μέχρι πώς γίνεται η μανικοκόλληση!», δηλώνει η ίδια. Το πλέξιμο, πάντως, είναι πλέον τάση και στη διακόσμηση.

H Christien Meindertsma, η Patricia Urquiola, η Liset Van der Scheer έχουν επιδοθεί στο πλέξιμο ακόμα και... επίπλων, πουφ, σεζ λονγκ, χαλιών, αλλά και μικροαντικειμένων, ενώ το νορβηγοσουηδικό σχεδιαστικό ντουέτο Arne & Carlos κυκλοφόρησε βιβλίο για τα Χριστούγεννα με τίτλο«55 Christmas balls to knit» (55 χριστουγεννιάτικες μπάλες για πλέξιμο).

Γιατί, όμως, το πλέξιμο επιστρέφει τόσο δυναμικά; Η Θεοδώρα βλέπει στην τάση του πλεξίματος έναν ακόμη δρόμο προς τη μοναδικότητα της χειρωναξίας και είναι κατηγορηματική: «Επί σειρά ετών παρακολουθούμε τη μίνιμαλ αισθητική να κυριαρχεί στο ντιζάιν. Αφού το μάτι «χόρτασε» ατελείωτες επιφάνειες γυαλιστερής λάκας, ξαναβλέπουμε τους χώρους να αποκτούν ζεστά, γήινα στοιχεία (π.χ. τα πλεκτά), τα οποία μας συνδέουν με το παρελθόν και κάποιες γλυκές αναμνήσεις που μπορεί να αντλούμε από αυτό, όπως τη γιαγιά που έπλεκε καθώς μας διηγούνταν το παραμύθι».

Η επιστροφή στο πλέξιμο δεν έχει να κάνει με την οικονομική κρίση, αλλά με την κοινωνική. Είναι από κάποια άποψη ένα κάλεσμα για επιστροφή στις ρίζες, όχι όμως και επιστροφή στο παρελθόν. Δεν επιστρέφουμε στο παρελθόν, στρεφόμαστε όμως προς σ’ αυτό για να αντλήσουμε έμπνευση», διαπιστώνει η γνωστή σχεδιάστρια και αναρωτιέται: «Δεν είναι φοβερό ότι χρειάστηκε κάτι τόσο ελληνικό να γίνει της μόδας στο εξωτερικό, ώστε να το ξαναγκαλιάσουμε;».

Κάπως έτσι, λοιπόν, το internet γέμισε από sites «how to» για το πλέξιμο και δημιουργήθηκε ένα παγκόσμιο κίνημα, το stitch ’n’ bitch, που σχηματίζει καινούριες παρέες με κοινό στόχο να μάθει ο ένας στον άλλο νέες τεχνικές πλεξίματος. Φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια δια-πλεκόταν μια μαζική άνθιση γύρω από τις βελόνες και τα νήματα. Κάποτε, ωστόσο, το πλέξιμο ήταν παρεξηγημένο, συνδεδεμένο με τη φανέλα του στρατιώτη, την εσωτερίκευση της γυναικείας επιθετικότητας και οτιδήποτε αποτελούσε τροχοπέδη στη γυναικεία χειραφέτηση.

Η σύγχρονη γυναίκα, όμως, το απολαμβάνει απενοχοποιημένα. «Σε παλαιότερες εποχές μέχρι και στα σχολεία μάθαιναν οι Ελληνίδες οικιακά, ενώ το πλέξιμο ήταν στα ‘‘SOS’’! Στα 70s η διεκδίκηση της εξίσωσης των γυναικών με τους άντρες έκανε σχεδόν μισητό ό,τι θύμιζε καθαρά γυναικεία ασχολία. Πέρασαν 40 χρόνια για να απενοχοποιηθούν οι οικιακές δραστηριότητες», λέει η Θεοδώρα.

Σήμερα, έρευνες από έγκριτα ινστιτούτα, όπως αυτό της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, διαπιστώνουν ότι με το πλέξιμο πέφτει η αρτηριακή πίεση, υποστηρίζοντας την άποψη ότι είναι και θεραπευτικό: «Η επανάληψη των κόμπων δημιουργεί μια ροή στη σκέψη. Συγκεντρώνεσαι σε μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία, που επιτρέπει στο σώμα να χαλαρώσει. Μοιάζει με το διαλογισμό ή την προσευχή με κομποσχοίνι».

Η Τheia προτείνει: Αξιοποιήστε τα σεμεδάκια της γιαγιάς!

  • Ενα κάδρο με κοφτό μπορεί να είναι ωραιότερο από πολλούς πίνακες για να διακοσμήσει τον τοίχο μας, δεδομένου ότι σήμερα τα σεμεδάκια δείχνουν περάξενα πάνω στα πρακτικά έπιπλα.
  • Ενώστε διαφορετικά μεταξύ τους σεμέν, δημιουργώντας ένα patchwork, και χρησιμοποιήστε αυτό που θα προκύψει ως κάλυμμα για το κρεβάτι.
  • Χωρίς φόβο κρεμάστε τα στα παράθυρα της κουζίνας.
  • Ράψτε λεπτομέρειες πάνω σε ένα ρούχο. Ενα βελούδινο φόρεμα, π.χ., μεταμορφώνεται, αν προσθέσουμε τρέσες από βελονάκι στο γιακά ή ένα μόνο λουλούδι στο πέτο.

Theia Lab: Θερμοπυλών 59 & Παραμυθίας 2, 104 35, Κεραμεικός (Μετρό: Μεταξουργείο) Τηλ.: 210 3600449. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη- Παρασκευή 11.00-19.00, Σάββατο 11.00-17.30, Δευτέρα κλειστά theialab.com

Κείμενο: Μικαέλα Θεοφίλου, Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος