Ο 21χρονος Καναδός Ξαβιέ Ντολάν ανήκει ήδη στους σκηνοθέτες που «υιοθετούνται» από το Φεστιβάλ Κανών. Βραβευμένος πρόπερσι στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών για την πρώτη του ταινία «Σκότωσα τη μητέρα μου», ποπ σταρ νέας κοπής προαχθείς στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» πέρσι με το «Les amours imaginaires».
Η λογική επετηρίδας λέει πως το Διαγωνιστικό είναι μάλλον ρεζερβέ για την επόμενη φορά, ενώ το απαισιόδοξο και κάπως χαιρέκακο σενάριο προβλέπει γρήγορο ξεφούσκωμα, όπως συμβαίνει με τους Φρανσουά Οζόν του κόσμου τούτου. Τι σημασία έχει όμως, το μέλλον δεν υπάρχει για τους νέους και ο Ξαβιέ Ντολάν με τους δύο ηθοποιούς και συμπρωταγωνιστές του Μόνια Τσοκρί και Νιλς Σνάιντερ αποτελούν την καλύτερη απόδειξη. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο κόσμος τους ανήκει καθώς περπατούν ακούραστοι πάνω-κάτω στην Κρουαζέτ, λίγο ναρκισσευόμενοι, λίγο μπλαζέ, αλλά με στυλ και τη λάμψη της πεποίθησης ότι αυτό που ζουν είναι τόσο ακαταμάχητα μποέμ; Φτυστοί με την ταινία τους, δηλαδή.
Στο «Les amours imaginaires», το παραπάνω τρίγωνο παίζει «Ζιλ και Τζιμ» αλλά στο ανάποδο και κάπως πιο αμφισεξουαλικό. Ενας γκέι, η κολλητή του και ανάμεσά τους ένας ξανθός νάρκισσος. Που περπατάνε σε σλόου μόσιον, καπνίζουν πολύ, ντύνονται vintage, χτενίζονται αλά Τζέιμς Ντιν και όλο αυτό το παίρνουν άλλοτε σοβαρά άλλοτε στην πλάκα. Και ως παρενθέσεις στην ιστορία τους, να σου και μερικές εξομολογήσεις αγνώστων με ολίγη μπαναλιτέ και περιστασιακή ξεπατικωτούρα από τα «Αποσπάσματα Ερωτικού Λόγου» του Μπαρτ. Η σος του Ντολάν χωράει όλα τα υλικά, από νουβέλ βαγκ μέχρι Γουόνγκ Καρ Γουάι, και το επίπεδο μαγειρικής κυμαίνεται μία προς Ταραντίνο, μία προς Παπακαλιάτη.
Ο νεαρός Καναδός όμως έχει όλο τον χρόνο μπροστά του για να χαλιναγωγήσει τα τέρατα του θράσους και της αυταρέσκειας ή απλούστατα για να γράψει λίγο καλύτερα σενάρια. Προς το παρόν, αυτό το άνισο ποπ κομμάτι είναι ο ιδανικός καθρέφτης της νιότης του.
Κωνσταντίνος Σαμαράς
