Έτσι για αλλαγή, οι αλλόκοτες πεποιθήσεις του Τομ Κρουζ, η περιπετειώδης προσωπική του ζωή και η αλλοπρόσαλλη δημόσια συμπεριφορά του δεν ήταν αυτά που έδωσαν την πιο πρόσφατη αφορμή για ατελείωτα ντιμπέιτ και επιθέσεις στο πρόσωπό του από τη μεριά του κοινού. Ήταν το γεγονός ότι ανέλαβε έναν από τους πλέον εμβληματικούς ρόλους της πρόσφατης αστυνομικής λογοτεχνίας, τον Τζακ Ρίτσερ, έναν τερατώδους σωματικής διάπλασης περιθωριακό τύπο με υπεράνθρωπες ικανότητες και έναν αντισυμβατικό κώδικα ηθικής που πρωταγωνιστεί στη φοβερά επιτυχημένη σειρά βιβλίων του Λι Τσάιλντ.
Η κυριότερη αντίρρησή τους ήταν ακριβώς αυτή η μοναδική σωματική διάπλαση - ο Τομ Κρουζ είναι ικανότατος αθλητής και εκτελεστής επικίνδυνων σκηνών, αλλά ύψος ή εκτόπισμα δεν έχει, τουλάχιστον χωρίς τη βοήθεια μιας σωστά τοποθετημένης κάμερας. Η κυριότερη αντίρρησή τους θα έπρεπε όμως να ήταν ακριβώς το γεγονός ότι ο Τομ Κρουζ αδυνατεί να είναι οτιδήποτε άλλο επί της οθόνης παρά ο σταρ μεγατόνων Τομ Κρουζ.
Τα πάντα γύρω από την μέτρια σε όλα της ταινία μοιάζουν ακινητοποιημένα γύρω από τον κεντρικό χαρακτήρα, υπερβολικά ερωτοχτυπημένα με τον τάχα μου μεγάλο θρύλο που αντιπροσωπεύει για να προσπαθήσουν έστω να πρωτοτυπήσουν. Η ιστορία και η εκτέλεσή της είναι πέρα για πέρα απαράλλακτη από όποιο άλλο θρίλερ μυστηρίου που ενσωματώνει στοιχεία ταινίας δράσης: πέρα από την ανατριχιαστική αρχική σεκάνς και μία εξαιρετικά γυρισμένη σκηνή καταδίωξης με αμάξια, κανένα οπτικό ενδιαφέρον, καμία αφηγηματική σπίθα στο μυστήριο, καμία όρεξη στις ερμηνείες. Μέχρι την καθυστερημένη άφιξη του Ρόμπερτ Ντιβάλ, μόνο ο Βέρνερ Χέρζογκ (ναι, για τον γνωστό σκηνοθέτη πρόκειται) μοιάζει να το διασκεδάζει στον ρόλο του αρχι-κακού, αλλά δυστυχώς υπο-χρησιμοποιείται και αδυνατεί να δώσει μια αίσθηση παραπάνω απειλής στις εξελίξεις στον ελάχιστο χρόνο που του διατίθεται.
Ακόμη και αυτό θα ήταν αρκετό, όμως, αν ο κεντρικός χαρακτήρας ανταποκρινόταν στο υπερβολικό δέος με το οποίο συστήνεται και αποθεώνεται, σκηνή μετά από σκηνή. Αλλά στην πραγματικότητα, ο Τομ Κρουζ προσάρμοσε στα μέτρα του τον Τζακ Ρίτσερ, τον εμβληματικό για το ύψος του και τις μυστηριώδεις μεθόδους του ερευνητή. Και το ύψος, το σημείο για το οποίο διαμαρτυρήθηκαν εντονότατα οι αμέτρητοι φαν των βιβλίων είναι το λιγότερο: ο Κρουζ έχει μια ιστορία πια στις ταινίες δράσης - και έχει αποδείξει την ικανότητα και τη φυσική του κατάσταση - αλλά αδυνατεί να ξεφύγει από αυτή του την, ομολογουμένως αποτελεσματική, περσόνα και να μπει στο ρόλο του Ρίτσερ (όπως έκανε επιτυχημένα στο «Collateral»), αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ταινία σε κάτι το διαφορετικό.
Ο δικός του Ρίτσερ είναι απλώς ένας κακοδιάθετος Ίθαν Χαντ των «Επικίνδυνων Αποστολών», ένας λίγο πιο αμφιλεγόμενος Τζον Άντερτον του «Minority Report», ένας πιο σκοτεινός Ρόι Μίλερ του (κάκιστου) «Knight and Day» - τίποτα πιο ενδιαφέρον, τίποτα πιο αξιομνημόνευτο.
