Η ιδέα είναι παλιά: οι υπέρμετρες φιλοδοξίες σκοτώνουν τον αυθορμητισμό, η δίψα για αναγνώριση πνίγει την παιδικότητα και τελικά ο «επιτυχημένος» καταλήγει να τα έχει όλα εκτός από την πολυπόθητη ευτυχία. ‘Η όπως πιο εύστοχα το θέτει ο ποιητής -αν και σε διαφορετικό πλαίσιο: «Αχ πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος». Στο «Γράμμα που Αλλαξε τη Ζωή Μου», η ρήση λειτουργεί εντελώς κυριολεκτικά αφού η νιότη, με τη μορφή των γραμμάτων, επισκέπτεται την ενήλικη εκδοχή της και της κουνάει διδακτικά το δάχτυλο.
Το ευχάριστο είναι πως η έξωθεν παρέμβαση δεν συνεπάγεται την θαυματουργή στροφή στη ζωή της ηρωίδας αλλά μάλλον την περίσκεψη γύρω από την έννοια του συμβιβασμού και τα όριά της. Αυτό βέβαια δεν πραγματοποιείται με μεθοδολογία φιλοσοφική αλλά μέσα από το ροζ απόχρωσης πρίσμα της ρομαντικής κομεντί. Ευτυχώς, σε αυτήν πρωταγωνιστεί μια αέρινη και ώριμη Σοφί Μαρσό, που κάνει ανεκτές όλες τις παραχωρήσεις προς όφελος της επιδιωκώμενης ελαφρότητας. Ο Γιαν Σαμουέλ, γνωστός μας από το επιτυχημένο «Αγάπα Με Αν Τολμάς», εδώ θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής στα κολάζ των παιδικών βιβλίων του Ζακ Πρεβέρ κι έφτιαξε ένα γλυκό παραμύθι για μεγάλα παιδιά.
Φαίδρα Βόκαλη