Το έργο:
Στο προπολεμικό Παρίσι δύο αδερφές, η Σολάνζ και η Κλαίρ Λεμερσιέ, εργάζονται ως υπηρέτριες σ' ένα πλούσιο μεγαλοαστικό σπίτι. Ζουν σχεδόν σαν φυλακισμένες μία πολύ φτωχή και στερημένη ζωή. Η μόνη τους διασκέδαση είναι ένα παιχνίδι» που παίζουν εν τη απουσία της Κυρίας τους. Υποδύονται εναλλάξ την Δούλα και την Κυρία. Φορούν πότε η μία και πότε η άλλη τις τουαλέτες και τα κοσμήματά της και αισθάνονται για λίγο ότι είναι όμορφες, πλούσιες και ευτυχισμένες. Σταδιακά το παιχνίδι αυτό από αφελές γίνεται επικίνδυνο. Η αγάπη και ο σεβασμός για την Κυρία τους μετατρέπεται σε αδυσώπητο μίσος προς αυτήν και επιθυμούν βαθύτατα με κάθε τρόπο να την βλάψουν.

 Οι ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης και οι άλλοι:

Τρεις σημαντικές πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου, η Μπέττυ Αρβανίτη, η Μάγια Λυμπεροπούλου και η Ρένη Πιττακή σκηνοθετούνται από τον Λευτέρη Βογιατζή στο ιδιόμορφο έργο του Ζαν Ζενέ «Οι Δούλες». Το έργο ανεβαίνει σε καινούρια μετάφραση, ειδικά για την παράσταση, του Δημήτρη Δημητριάδη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του έργου είναι της Χλόης Ομπολένσκι.


 Τι μας άρεσε: 
- Οι ερμηνείες των τριών κυριών της παράστασης. Οι δύο Δούλες εμφανίζονται άβαφες, ατημέλητες, γερασμένες, παραδομένες στην σκληρότητα της ζωής, χαρίζοντάς μας σπουδαίες θεατρικές στιγμές. Η Μπέτυ Αρβανίτη μάς εξέπληξε ισορροπώντας σ’ έναν δύσκολο και πολύ απαιτητικό ρόλο, αυτόν της Σολάνζ. Κορυφαία στιγμή της παράστασης ο τελευταίος της μονόλογος. Εξαιρετική ήταν και η Ρένη Πιττακή στο ρόλο της Κλαιρ, της αδελφής της Σολάνζ, ενώ το ίδιο καλή ήταν και η Μάγια Λυμπεροπούλου ως Κυρία.

- Η σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή που ανέδειξε ένα πολύ δύσκολο έργο, δημιουργώντας μία ιδανική για το έργο ατμόσφαιρα που μας καθήλωσε από τα πρώτα λεπτά.

- Το λιτό και σχεδόν ανύπαρκτο σκηνικό της Χλόης Ομπολένσκι. Στο κέντρο της σκηνής δεσπόζει μόνο ένας μεγάλος βωμός, ενώ τριγύρω υπάρχουν πολλά διάσπαρτα βάζα με λουλούδια. Σκηνικό δηλαδή που παραπέμπει έντονα σε νεκροταφείο...

Τι δεν μας άρεσε
- Η χωροταξία του θεάτρου. Χάσαμε κάποιες σκηνές του έργου εξαιτίας των κολώνων που υπήρχαν αριστερά και δεξιά μπροστά μας. Έτσι, μπορούσαμε να δούμε μόνο ότι διαδραματιζόταν ακριβώς μπροστά μας και... ακούγαμε τα υπόλοιπα.




Σε ποιον απευθύνεται:  Σε όλους !






 
Πότε να πάω και που να παρκάρω:
Φροντίστε αρκετές ημέρες πριν για τα εισιτήριά σας. Η λίστα αναμονής είναι ήδη μεγάλη...
Το θέατρο της οδού Κεφαλληνίας βρίσκεται στην Κυψέλη. Οπότε, αν πάτε με το αυτοκίνητό σας, παρκάρετε σε κάποιο από τα κοντινά ιδιωτικά πάρκινγκ. Τα στενά της Κυψέλης σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυνται για παρκάρισμα.

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων :
Δευτέρα : Αργία
Τρίτη - Πέμπτη - Παρασκευή - Σάββατο: 21.00
Τετάρτη : 20.00 (Λαϊκή)
Κυριακή : 20.00

Τιμές Εισιτηρίων :
Γενική Είσοδος : 20
Λαϊκή : 16
Φοιτητικό : 14

Διάρκεια : 2 ώρες


Γεωργία Οικονόμου