Τι: Θεατροποιημένη συναυλία, αφιερωμένη στη ζωή τής Γεωργίας Σάνδη
Πότε: 5 και 6 Μαρτίου 2009, 20.30
Που:«ΙΔΡΥΜΑ Μ. & Β. ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ» (Βασ. Σοφίας και Μέρλιν)

Η ζωή της υπήρξε πολυτάραχη. Η Γεωργία Σάνδη (1804-1876) έμεινε στην ιστορία ως μια από τις πλέον μυστηριώδεις φιγούρες τις παρισινής διανόησης, μια ρομαντική συγγραφέας με εκκεντρική εμφάνιση, σκανδαλώδη ζωή, αλλά και πολιτική άποψη, μια σπουδαία προσωπικότητα του 19ου αιώνα, καταξιωμένη, όσο και αμφιλεγόμενη.

Για δύο μόνο βραδιές, 5 και 6 Μαρτίου, στις 20.30, θα παρουσιαστεί στο «ΙΔΡΥΜΑ Μ. & Β. ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ» (Βασ. Σοφίας και Μέρλιν) θεατροποιημένη συναυλία, αφιερωμένη στη ζωή τής ασυμβίβαστης κι επαναστατικής συγγραφέως, που ενέπνευσε τον έρωτα στον συνεσταλμένο και φιλάσθενο Σοπέν, με τον οποίο έζησε για οκτώ χρόνια.

Το μουσικό αυτό αναλόγιο επιμελήθηκαν η ηθοποιός Μάγδα Μαυρογιάννη, που αφηγείται τη ζωή τής Σάνδη και ο πιανίστας Κάρολος Ζουγανέλης, που ερμηνεύει έργα Σοπέν και Λιστ.

Μπορεί σήμερα να τη γνωρίζουμε ως «γυναίκα-σύμβολο», στην εποχή της, ωστόσο, χαρακτηρίστηκε «γυναίκα-σκάνδαλο». Η μικρή Ορόρ που έγινε βαρόνη Ντιντεβάν και μετέπειτα Γεωργία Σάνδη -όταν ρίζωσε μέσα της το πάθος της συγγραφής- έζησε και δημιούργησε με τις αντιφάσεις της, στις οποίες «οφείλει» κι ένα μέρος του μύθου της. Ντυμένη ανδρικά στα παρισινά σαλόνια, εξέπεμπε ερωτισμό πνίγοντας τα κακόβουλα σχόλια στον καπνό του πούρου της και απολαμβάνοντας την εκτίμηση ηχηρών ονομάτων της διανόησης, των καλών τεχνών και της μουσικής. Φίλοι και συνδαιτυμόνες στα θρυλικά δείπνα της υπήρξαν οι Μπαλζάκ, Φλωμπέρ, Ντελακρουά, Σταντάλ και Λιστ.

Μούσα και σύντροφος διάσημων ανδρών, όπως ο Φρεντερίκ Σοπέν, αλλά και ο Αλφρέντ ντε Μισέ, η Σάνδη έγινε το επίκεντρο της υψηλής κοινωνίας του Παρισιού σε μια εποχή καλλιτεχνικής άνθισης και πολιτικών αναταραχών. Με το ίδιο πάθος που επεδείκνυε στον έρωτα, υπερασπίστηκε τις απόψεις της υπέρ των δικαιωμάτων της γυναίκας κι έγινε διάσημη ως «φεμινίστρια», παρότι η δράση και οι ιδέες της προηγήθηκαν της επινόησης του όρου.

Η έντονη προσωπικότητά της, το προοδευτικό της πνεύμα, καθώς και η απέχθειά της προς κάθε είδους συμβατική συμπεριφορά που, επιβεβλημένη από κοινωνικά πρότυπα, «βιάζει» την ανθρώπινη φύση, δεν αντανακλώνται μόνο στην προσωπική της ζωή και στο λογοτεχνικό της έργο. Εν τέλει, όλα αυτά ενεργοποιούν και την πολιτική της συνείδηση, με αποκορύφωμα τη δράση της στην επανάσταση του 1848.
«Η Γεωργία Σάνδη είναι τελικά μια σύγχρονη γυναίκα που όμως έζησε σε λάθος εποχή» λέει η Μάγδα Μαυρογιάννη, η αφηγήτρια της ιστορίας, που παράλληλα υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης. «Πρόκειται για μια γυναίκα που έζησε με πάθος, ισορροπώντας ανάμεσα στο θαυμασμό που απολάμβανε στους κύκλους των διανοουμένων και στις επικρίσεις που δεχόταν τόσο για τον ερωτισμό, όσο και για την επαναστατικότητά της».

Στη θεατροποιημένη αυτή συναυλία η μουσική άλλοτε εναλλάσσεται κι άλλοτε συνυπάρχει με το λόγο, δημιουργώντας συναισθηματικούς συνειρμούς. Ο διακεκριμένος πιανίστας Κάρολος Ζουγανέλης ανέλαβε την μουσική επιμέλεια και την ερμηνεία των έργων Σοπέν και Λιστ, σε ένα μελωδικό όσο και δεξιοτεχνικό πρόγραμμα, που περιλαμβάνει Νυχτερινά, Μαζούρκες, Μπαλάντες, Σπουδές, Valses, κ.ά.
Το μουσικο-θεατρικό αυτό πορτρέτο της Γεωργίας Σάνδη ανήκει στον κύκλο «Classic Music Box» που δημιούργησε η Μάγδα Μαυρογιάννη παρουσιάζοντας βιογραφίες γυναικών.

Σήμερα πάντως, σε μια εποχή που η διαφορετικότητα μπορεί να μην «αφορίζεται» από κοινωνικά πρωτόκολλα, αλλά τα σύγχρονα πρότυπα ευνοούν τον εφησυχασμό και τη μαζικοποίηση, η σκιαγράφηση του πορτρέτου μιας ασυμβίβαστης προσωπικότητας, μπορεί και να είναι κάτι περισσότερο από μια καλοστημένη παράσταση λόγου και μουσικής.

Α.Ν.