Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μαρία Φιλίππου μιλάει για τη βαθιά της πίστη και γεγονότα της ζωής της που την έχουν κάνει να μην αμφισβητεί ποτέ τη Θεϊκή παρουσία και δύναμη. Το έχει μοιραστεί με τον κόσμο σε πολλές συνεντεύξεις της στο παρελθόν και το έκανε και πρόσφατα μιλώντας στη Σίσσυ Μενεγάτου και την εφημερίδα OnTime με αφορμή τη συμμετοχή της στη σειρά για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου την οποία παρακολουθούσε ως τηλεθεάτρια και η ίδια και όταν δέχτηκε την πρόταση να παίξει σε αυτήν τρελάθηκε από τη χαρά της και θεωρεί τον ρόλο αυτό ευλογία για την ίδια.
Η Μαρία ερμηνεύει τον ρόλο της Αικατερίνης Ρούση, μια θεοσεβούμενη γυναίκα που βοηθά τον Άγιο Παΐσιο στην ανακαίνιση της Μονής Στομίου και στην ίδρυση του Φιλόπτωχου Ταμείου στην Κόνιτσα. Η Αικατερίνη Ρούση, έχοντας γνωρίσει τον Άγιο Παΐσιο από τα παιδικά της χρόνια, τον στηρίζει ηθικά και οικονομικά, αναγνωρίζοντας την πνευματική του δύναμη και αποστολή.
-Συνέβη κάτι που θυμάσαι έντονα και δείχνει τη θεϊκή ευλογία;
«Πολλά. Να σου πω ένα από αυτά. Είχαμε ένα πολύ έντονο γύρισμα, όπου γινόταν ένα πανηγύρι στο προαύλιο της μονής στην Κόνιτσα και παρόλο που ήταν κατακαλόκαιρο άνοιξαν οι ουρανοί, έγινε κατακλυσμός. Ήμασταν πολλά άτομα για το γύρισμα και για να ανέβουμε εκεί από ένα χωματόδρομο μας πήγαιναν με αγροτικά. Δεν ήταν εύκολο με τι βροχή μέσα στις λάσπες, δίπλα στο ποτάμι που είχε φουσκώσει από το πολύ νερό και φοβούνταν για κατολισθήσεις. Δεν ήξεραν αν θα μπορέσει να γίνει το γύρισμα. Όμως, όταν είχαμε το γύρισμα, ο καιρός άλλαξε κι ο ουρανός ήταν καταγάλανος. Ούτε καν συννεφιά».
-Ήσουν εκεί και είδες να ανοίγουν οι ουρανοί και να υπάρχει φόβος για κατολισθήσεις, όμως, όταν ήταν να γίνει το γύρισμα άλλαξε ο καιρός από τη μία στιγμή στην άλλη και ξαφνικά ήταν μια μέρα χαρά Θεού. Τι είπες τότε μέσα σου; Το συνέδεσες με τη δύναμη του θείου; Τη Χάρη του Αγίου Παϊσίου;
«Επειδή πιστεύω στη δύναμη του Κυρίου και του Αγίου Παϊσίου, ήμουν σίγουρη ότι θα γίνει το γύρισμα. Και οι άνθρωποι που έλαβαν – αυτή είναι προσωπική μου γνώμη – με οποιονδήποτε τρόπο μέρος στη διαδικασία αυτής της δουλειάς είχαν ηρεμία. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία γιατί ήμασταν όλοι ήρεμοι και κυλούσε το γύρισμα χωρίς να το καταλάβουμε και δούλευαν τα πράγματα μαγικά. Γι’ αυτό λέω και το πιστεύω ότι υπήρχε το “Θείο” χέρι».
