&00 Σιωπές η μια μετά την άλλη, ο εαυτός μου, ξεδιπλώνεται μέσα σε διάφανους καθρέφτες, περνώντας μέσα από τα μαγικά φίλτρα. Δεν μπορώ να διαγράψω τη σκιά σου, που πάντα, ακόμα κι όταν το σώμα σου δεν υπάρχει, ακολουθώ βήμα βήμα, τις νύκτες, όταν έρχεται και με αγκαλιάζει και βλέπω το ψυχρό και παγερό προσωπό σου απο το σκοτάδι του εγκεφάλου σου. Και σκεπάζω τα μάτια μου γιατί δεν μπορώ να αντέξω το αιμορραγούμενο από τις αμαρτίες σώμα σου, φεύγω μέσα από τις σκιές των σπιτιών, φθάνω στην ακροθαλασσιά κι εκεί με παίρνει ο ύπνος [...]
(Απόσπασμα από το το βιβλίο του Σπύρου Αλαμάνου "Τα υψίπεδα-λόγος εικαστικός")

Την εικαστική έκθεση του καλλιτέχνη Σπύρου Αλαμάνου φιλοξενεί η Δημοτική Πινακοθήκη Κερκύρας από τις 3 ως τις 23 Νοεμβρίου 2003. Η έκθεση, που τιτλοφορείται "οι σιωπές μου", περιλαμβάνει την τελευταία δουλειά του Κερκυραίου δημιουργού (ζωγράφου, φωτογράφου και χαράκτη) από το χώρο της φωτογραφίας, ενώ η δεύτερη ενότητα της έκθεσης συγκροτείται από μια σειρά ανάγλυφων έργων, που ο καλλιτέχνης παραθέτει ως προέκταση και σταδιακή ωρίμανση της εργασίας του σε ένα γνώριμο από τα προηγούμενα χρόνια εικαστικό πεδίο.

Αυτή η συλλογή καλλιτεχνικών φωτογραφιών του Σπύρου Αλαμάνου διαφοροποιείται αρκετά από το συγκεκριμένο ύφος και θεματολόγιο που προσδιορίζει το μέχρι τώρα έργο του, αν και περιλαμβάνει ανάμεσα σε άλλες συνθέσεις και τα ιδιότυπα κολάζ του, όπου κανείς αναγνωρίζει στοιχεία από προηγούμενες δουλειές του. Στις φωτογραφίες αυτές η πραγματικότητα υπονομεύεται, διασκευάζεται ή παραφράζεται από την επέμβαση του καλλιτέχνη που παρεμβάλλει στις μορφές του το ονειρικό στοιχείο, αλλοιώνοντας τις αναγνωρίσιμες και συμβατικά αποτυπωμένες φόρμες των πραγμάτων, ώστε να επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις και να αποκτούν αποστάσεις από το ρεαλισμό και την πραγματικότητα, η οποία στις συνθέσεις του περιορίζεται σε μία υποθάλπουσα παρουσία.

Η εξέχουσα εσωτερικότητα, ο χαρακτήρας αναζήτησης και η κατάθεση μιας πολύ προσωπικής ερμηνείας του κόσμου που μας περιβάλλει είναι μερικά από τα στοιχεία που καθιστούν τις φωτογραφίες αυτές του Αλαμάνου όχι μόνο ένα μέσο εικαστικής έκφρασης, αλλά και ένα εργαλείο λόγου.
Ο Θάνος Χρήστου, επικουρος καθηγητής του Παν/μιου Ιωαννίνων σημειώνει: Ο Αλαμάνος χρησιμοποιεί στις φωτογραφίες του θέματα άλλοτε τοπιογραφικά που με την κατάλληλη επεξεργασία χάνουν την ατομικότητά τους, άλλοτε επικεντρώνει σε τμήματα μεγάλων έργων καλλιτεχνών του παρελθόντος -ειδικότερα της Αναγέννησης- σε προσπάθειες που επιβάλλουν μια νέα ερμηνεία προσώπων και χώρου. Είναι σχεδόν πάντοτε ευδιάκριτος ένας σχεδόν δραματικός χαρακτήρας και μία μεταφυσική διάσταση που δίνουν τη δυνατότητα απόδοσης μιας καινούριας πραγματικότητας που δε χωρά εξαρτήσεις απο τα αρχικά πρότυπα...

Στα ανάγλυφα της δεύτερης ενότητας ο καλλιτέχνης αποδύεται σε μια προσπάθεια αφαιρετικής διατύπωσης ενός εσωτερικού προβληματισμού και εικονοποιίας συναισθημάτων και ψυχικών καταστάσεων. Το κόκκινο χρώμα φωτίζει τις συνθέσεις, αλλά προσδίδει και ένταση στις ανάγλυφες επιφάνειες. Τα σύνολα αυτά, επισημαίνει ο Θάνος Χρήστου, είναι μια δυναμική καταγραφή του περιεχομένου μιας ψυχικής διεργασίας που συνεχώς αμφιβάλλει και γι' αυτό δημιουργεί.

Ο Σπύρος Αλαμάνος, έχοντας πειραματιστεί για πολλά χρόνια σε ποικίλα εικαστικά πεδία και διαφορετικές τεχνικές, πέρασε σταδιακά από την απεικόνιση ρεαλιστικών περιγραφικών στοιχείων στην καλλιτεχνική του ωριμότητα, που χαρακτηρίζεται από την αφαίρεση, την αποτύπωση συναισθημάτων και την υποκειμενική ερμηνεία ενός περιβάλλοντα κόσμου που άλλοτε τον συγκινεί ή του δίνει ελπίδα, άλλοτε τον φοβίζει κι άλλοτε πάλι τον απογοητεύει και τον συνθλίβει. Ξεχωριστή μνεία μέσα στο έργο του αξίζει να γίνει στα ιδιότυπα κολάζ του, όπου ο καλλιτέχνης τοποθετεί σε ζωγραφικό φόντο τις φωτογραφίες αρχαϊκών γλυπτών ή των προσφιλών του αναγεννησιακών αγγέλων, δημιουργώντας συνθέσεις, όπου κυριαχεί κι εδώ το προρφυρό χρώμα.
Ο κριτικός τέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Leon Chaitow σχολιάζει για τα έργα του Αλαμάνου: ... μέσα στα έργα του υπάρχουν εικόνες που εμπνέουν αισθήματα ειρήνης και πόνου, χαράς και πικρίας, αφοσίωσης και απελπισίας, επουράνιων παραδείσων και επίγειας κόλασης και όλα αυτά διά μέσου συμβολισμών, μυθολογικών αναφορών και αλληγορίας [...] Οι εικόνες αυτές αποτελούν οπωσδήποτε μια αιτία να αναρωτηθούμε σε ποια πορεία βρισκόμαστε σαν άνθρωποι.

Τα εγκαίνια της έκθεσης του Σπύρου Αλαμάνου "οι σιωπές μου" πραγματοποιούνται στις 3 Νοεμβρίου 2003, ώρα 19.00, παρουσία του δημάρχου Κερκυραίων κ.Αλέξανδρου Μάστορα στη Δημοτική Πινακοθήκη Κερκύρας (Παλαιά Ανάκτορα -πρώην Ιστορικό Αρχείο).

Διάρκεια έκθεσης: 3-23 Νοεμβρίου 2003
Ώρες λειτουργίας: 11.00 - 13.00 & 17.30-21.00

Κάντε κλικ στις φωτογραφίες για να δείτε τα έργα του Σπύρου Αλαμάνου σε μεγαλύτερες διαστάσεις και διαβάστε αναλυτικές πληροφορίες για τον καλλιτέχνη εδώ

Eπιμέλεια: Ανθή Νταουσάνη