Το Μουσείο Φρυσίρα παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα αναδρομική έκθεση του γνωστού Αργεντινού καλλιτέχνη Antonio Segui.
Ενας από τους μεγαλύτερους Λατινοαμερικάνους ζωγράφους της εποχής μας, ο Antonio Segui γεννήθηκε το 1934 στην Κόρδοβα της Αργεντινής και από το 1963 εγκαθίσταται στο Παρίσι όπου και ζει ως σήμερα. Το σπίτι στο οποίο διαμένει στο Arcueil, ένα προάστιο του Παρισιού, διαμορφωμένο σε μουσείο που κρατά καλά κρυμμένα από τους επισκέπτες τα μυστικά και τις αναμνήσεις του καλλιτέχνη, ανήκε παλαιότερα στο χημικό, βιολόγο και επαναστάτη Raspail, γεγονός που το καθιστά εδώ και χρόνια διατηρητέο μνημείο. Εκεί, εννέα μήνες το χρόνο, ο Segui καταπιάνεται με την παραστατική ζωγραφική, ενώ το υπόλοιπο διάστημα το περνά στο Μπουένος Aιρες. Σπάνια έργα προκολομβιανής και αφρικανικής τέχνης συμβιώνουν στο ατελιέ του μαρτυρώντας ένα έκδηλο ενδιαφέρον για τις συλλογές.
Πολίτης του κόσμου, ο Antonio Segui, αφού σπούδασε στην Ακαδημία του San Fernando της Μαδρίτης και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (όπου επέστρεψε τη δεκαετία του '80 ως καθηγητής πλέον), ταξίδεψε στη Βόρεια Αφρική, τη Λατινική Αμερική και κυρίως το Μεξικό, καταγράφοντας τον παλμό και την αύρα της σύγχρονης αστικής κουλτούρας.

Η ζωγραφική του εντάσσεται στο πλαίσιο έκφρασης του σύγχρονου αστικού κόσμου. Δικαίως θεωρείται ο ζωγράφος των πόλεων. Οι πόλεις, κυρίως μετά το 1980, εμφανίζονται στο έργο του σε σειρές αποτελώντας συνάμα συνέχειες αλλά και αυτοτελείς ιστορίες. Όπως επισημαίνει στο κείμενο του καταλόγου η επιμελήτρια της έκθεσης Μάρθα Χαλικιά, "οι σκηνές που διαδραματίζονται σε αυτό το πολυεθνικό αστικό παζλ, εντάσσονται σε μια ευρύτερη προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου τοπίου σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής. Σε αυτές τις σκηνές, χτίζεται και δραματοποιείται η σύγχρονη εικόνα του λαβυρίνθου, των πολλαπλών κατευθύνσεων, όπου το καθετί είναι σχετικό και μοιάζει να αποτελεί μέρος ενός παράξενου παιχνιδιού που κινείται μεταξύ τρέλας και πόνου. Το φανταστικό στοιχείο διαφαίνεται σε εικόνες που έχουν τη γοητεία των παραμυθιών αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα μία έκδηλη απογοήτευση, αποτέλεσμα της κριτικής προσέγγισης των ενηλίκων".
Πρωταγωνιστής στο έργο του Antonio Segui είναι το πρόσωπο του Γουστάβου. Η ανδρική αυτή φιγούρα μαρτυρά την επιρροή της αργεντίνικης παράδοσης και αντανακλά το οδοιπορικό των πρώτων κατοίκων του Μπουένος Aιρες, των θρυλικών και ατίθασων Γκάουτσος. Οι συμπατριώτες του, με το απαράλλαχτο πρόσωπο μάσκα, αποτελούν μέρος της πόλης, ενσωματώνονται με τους παλμούς της, εκφράζουν την παραζάλη της. Ο καλλιτέχνης, μέσα από τη μιζέρια της ύπαρξής τους, αναζητά διέξοδο στο χιούμορ, "το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει", τόσο στη ζωή όσο και στην τέχνη, θα υποστηρίξει ο ίδιος. Πρόκειται άλλωστε για έναν τρόπο σκέψης, μια στάση ζωής που βασίζεται στη διαχρονικότητα της ανθρώπινης παρωδίας.

Η παρούσα αναδρομική έκθεση που θα φιλοξενηθεί στο κτήριο Μονής Αστερίου 3 του Μουσείου Φρυσίρα έως τις 8 Ιανουαρίου 2004, φιλοδοξεί να γνωρίσει στο ελληνικό κοινό το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Antonio Segui παρουσιάζοντας συνολικά 75 έργα, ξεκινώντας από τη δεκαετία του '60 με τα περίφημα κολάζ σε ντεκουπαρισμένο ξύλο (καυστικά σχόλια της μικροαστικής επιδεικτικότητας) και ολοκληρώνοντας τη διαδρομή του έργου του μέχρι τις μέρες μας, κυρίως μέσα από τη ζωγραφική.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου.
Οργάνωση-επιμέλεια έκθεσης: Μάρθα Χαλικιά
Ξεναγήσεις: Από 25/10 κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 12:30