Το 1950 τα καλλιτεχνικά γυμνά που αφορούσαν τους gay άνδρες ήταν κάτι σπάνιο και ακριβοθώρητο, και σίγουρα δεν μπορούσες να δεις τέτοιου είδους εικόνες στους τοίχους μουσείων και γκαλερί. Οι φωτογράφοι και ιλουστρέιτορς της εποχής έβρισκαν την ευκαιρία να επιδείξουν τα έργα τους κυρίως στις σελίδες των gay περιοδικών. Απεικονίσεις της ιδιωτικής ζωής - φυσικά της ερωτικής - ήταν διαθέσιμες μόνο σε όσους μπορούσαν να τις ανακαλύψουν μέσα σε περιοδικά που ... προσποιούνταν ότι είναι αφιερωμένα στο bodybuilding, το ανδρικό σώμα, τη γυμναστική, τη διατροφή κλπ.

Ο Ρόμπερτ Ρίτσαρντς (Robert W. Richards), καλλιτέχνης και επιμελητής στο Leslie-Lohman Museum of Gay and Lesbian Art, εξηγεί στη Huffington Post: «Κάποιες φορές τις αποκαλούσαν "ανατομικούς οδηγούς για καλλιτέχνες". Παρά ταύτα, οι περισσότεροι άνδρες αγόραζαν τα περιοδικά με αυτές τις εικόνες γιατί ήταν αμφιφυλόφιλοι. Και αυτή ήταν η μόνη τους ευκαιρία να δουν καλλίγραμμους, αισθησιακούς άνδρες.»... ενώ την ίδια στιγμή οι αίθουσες των μουσείων και των γκαλερί έβριθαν με γυναικεία γυμνά.

Πηγή Huffington Post

Χ.Τ.