Ο Σαββόπουλος τιμά τον Μάνο Χατζιδάκι

12.07.2012
Στον συνθέτη που σφράγισε με το έργο του τη μεταπολεμική ελληνική πραγματικότητα και που πραγματοποιώντας έναν μοναδικό και υποδειγματικό συγκερασμό τεχνοτροπιών, με ελληνικό και συγχρόνως διεθνές χαρακτήρα «ταξίδεψε την Ελλάδα» σε όλο τον κόσμο.

Στον συνθέτη που σφράγισε με το έργο του τη μεταπολεμική ελληνική πραγματικότητα και που πραγματοποιώντας έναν μοναδικό και υποδειγματικό συγκερασμό τεχνοτροπιών, με ελληνικό και συγχρόνως διεθνές χαρακτήρα «ταξίδεψε την Ελλάδα» σε όλο τον κόσμο. Στον σπουδαίο συνθέτη που η μουσική του επίδραση ανιχνεύεται από την τάση του έντεχνου που κυριάρχησε και συνεχίζει να κυριαρχεί, στον Μάνο Χατζηδάκι, είναι αφιερωμένη μία σειρά από δέκα εξαιρετικής αισθητικής μουσικές συναυλίες του Διονύση Σαββόπουλου.

Η πρώτη από αυτές τις συναυλίες δίνεται στην Πάτρα στις 15 Ιουλίου. Ενώ μεταξύ άλλων κάποιοι σταθμοί είναι το θέατρο Πέτρας (Πετρούπολη) στις 26/7, η Κυλλήνη στις 12/8, καθώς και το Ωδείο Ηρώδου Αττικού στη 1/10. Τα κείμενα και η ερμηνεία είναι του ίδιου του Διονύση Σαββόπουλου.
Συμμετέχει η ορχήστρα νυκτών εγχόρδων Δήμου Πατρέων και η Νεανική πολυφωνική χορωδία Πατρέων.Διευθύνει ο Θανάσης Τσιπινάκης.

Παίζουν οι σολίστ Τάκης Φαραζής, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Γιάννης Αναστασάκης, Καλλίστρατος Δρακόπουλος και Βάσω Δημητρίου, η οποία έχει κάνει και τις ενορχηστρώσεις.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 27 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, επιλεγμένα και τραγουδισμένα απ’ τον Διονύση Σαββόπουλο.

Ο ίδιος, σημειώνει για αυτές τις βραδιές: Ακούς ένα τραγούδι του Χατζιδάκι· τελειώνει και νιώθεις μέσα σου ευγενέστερος. Γιατί ξεπλένει από μέσα μας κάθε ευτέλεια, ανελευθερία και λαϊκισμό, δικό μας ή των άλλων, αδιάφορο. Υπάρχει κάτι σαν κορυφαία πράξη αντίστασής μέσα σ’ αυτά τα αγαπημένα κομμάτια. Σαν γλυκό φως στο σκοτάδι, που μας κάνει πιο ταπεινούς, δηλαδή πιο ικανούς για την αμοιβαία, επιτέλους, συγχώρεση.

Έζησε και εργάστηκε σκληρά, με συνείδηση καταγωγής, ελεύθερο φρόνιμα, γενναιοδωρία και αυστηρότητα αληθινού μάγκα κι ανατολίτη. Έτσι και μόνον έτσι κατέκτησε κάποτε την οικουμένη και εξασφάλισε τη θέση του στην Ευρώπη, με χαρακτηριστική άνεση, σαν παιδί. Σαν Έλληνας.
Μου λείπει φριχτά μέσα στη κρίση. Έχω βέβαια τις ηχογραφήσεις του αλλά, τόσα χρόνια συνεχώς, δε μου αρκεί πια μόνον να τις ακούω, θέλω να τα πω κι εγώ αυτά τα τραγούδια, ιδίως τώρα κι ας μη διαθέτω την φωνή που θα προτιμούσε ο Μάνος. Συμμερίζεστε άραγε κι εσείς αυτό το συναίσθημα;

Info:
Που/Πότε: Πάτρα 15 Ιουλίου, θέατρο Πέτρας (Πετρούπολη) 26/7, Κυλλήνη 12/8, Ωδείο Ηρώδου Αττικού στη 1/10