Για τα ψυχοσωματικά προβλήματα και τα συμπτώματά τους μίλησε ο φωτογράφος Χάρης Χριστόπουλος στην εκπομπή Όλα για τη ζωή μας με τον Μιχάλη Κεφαλογιάννη.

«Άρχισα από τα 20 μου να ψάχνομαι και να στεναχωριέμαι και να νιώθω ένα βάρος, μια πέτρα, ένα πλάκωμα.

Πολλοί το αισθάνονται αυτό και δεν μπορούν να το εκφράσουν ακριβώς. Όσο αυξάνεται ο όγκος της πίεσης της δουλειάς, της κοινωνίας, της οικογένειας, τόσο αυξάνονται οι επισκέψεις μας στους ψυχολόγους μας. Όταν έρθει Δευτέρα και έχω γυρίσε στην καθημερινότητά μου από ένα ωραίο Σαββατοκύριακο νιώθω "βαρύς". Πονάει το σώμα μου, δεν μπορώ. Ενώ την Παρασκευή πετάω.

Έχω χρόνια κόπωση. Γυρίζω σε κάτι που δεν θέλω και δημιουργεί αντίλαλο στο σώμα μου.

Γνωστοί μου βγάζουν εξανθήματα, έχουν ημικρανίες, εντερικά προβλήματα. Όλα αυτά είναι ψυχοσωματικά.

Νιώθω μια νωχελικότητα τις πρώτες μέρες, αναβάλλω, είναι σαν δίχτυ που σε σκεπάζει και δεν μπορείς να κινηθείς και δεν μπορώ να το αποβάλλω αυτό το πράγμα! Και τώρα με τα τρία παιδιά υπάρχει περισσότερη κόπωση. Τη Δευτέρα που ξυπνάω για να ετοιμάσω τα παιδιά παίρνω βαριές ανάσες. Έχω πάει δύο φορές σε ειδικό γιατί ένιωθα πόνο στην καρδιά. Και όλοι οι γιατροί μου λένε ότι "από το μυαλό σου θα πας". Μετά γίνεται εμμονή. Υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται έρμαια μετά», ανέφερε.

Ο παθολόγος – ηπατολόγος Δημήτρης Κουντουράς εξήγησε τι συμβαίνει με τα ψυχοσωματικά.

«Τα ψυχοσωματικά είναι οι βοήθειές μας από το σώμα μας το ίδιο "από πού θα μας έρθει" λέγοντάς το με μία λαϊκή έκφραση. Σε μερικούς ανθρώπους αυτό το σύστημα βρίσκει ένα γαστρεντερικό σύστημα το οποίο είναι μερικώς ευάλωτο και το «χτυπάει» και σου δείχνει που είναι η ευαισθησία σου. Είναι μια ευκαιρία να δεις που έχεις ευαισθησία. Έχει νόημα να ελέγξουμε το σύστημα που πρώτο σπεύδει να ανταποκριθεί σε αυτά τα μηνύματα άγχους», υπογράμμισε.

Βιώνονται αυτά τα συμπτώματα ή τα δημιουργεί ο άνθρωπος με την φαντασία του;

Σύμφωνα με τον ειδικό, «ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ερεθίσματα που έρχονται από την περιφέρεια. Κατά κανόνα είναι πραγματικά αλλιώς μιλάμε για παραισθήσεις. Απλώς διαφέρει η ένταση. Όταν κάτι συσσωρευτεί και κάνει πολλούς κύκλους αναβολής η διαχείρισή του ή η εκτόνωση του κάποια στιγμή μπορεί να μας «προδώσει». Είναι βασικό να περάσουμε από την περιγραφή του «έχω ένα σύμπτωμα» μέχρι αυτό να γίνει αντικειμενικό και να σου πει κάποιος γιατρός ότι «έχεις δίκιο». Η καρδιολογία είναι η κατεξοχήν ειδικότητα που διαχειρίζεται τον ψυχοσωματικό κίνδυνο. Η ψυχική ένταση ανεβάζει την ένταση με την οποία λειτουργεί το νευρικό μας σύστημα το οποίο καταλήγει σε όργανα και σε αδένες. Βασικοί αδένες γι’ αυτή την ιστορία είναι τα επινεφρίδιά μας που βγάζουν αδρεναλίνη. Όταν έχουμε άγχος ένταση πίεση, όλο το νευρικό μα σύστημα μπαίνει σε κατάσταση έντασης ζώου και η αδρεναλίνη μας μας φέρνει σε κατάσταση πανικού».

«Τα συστήματα που επηρεάζονται πρώτα από τα ψυχοσωματικά είναι το καρδιαγγειακό και έπειτα το γαστρεντερικό, και το δέρμα κοντά σε αυτά. Βοηθάει η εκλογίκευση του συμπτώματος. Εάν επιμένει και αποκτά αντικειμενική διάσταση – που αντικειμενική διάσταση έχει η χρονιότητα – πρέπει να το ψάξουμε. Τα ψυχοσωματικά πρέπει να ερμηνεύονται κυρίως. Κάτι, όταν ξεφεύγει από το συνηθισμένο, πρέπει να το ψάξουμε και να πάρουμε την γνώμη ενός ειδικού, να πάρει κάποιος άλλος την ευθύνη», τόνισε.