Αγαπημένε μου Σωτήρη,

Σου γράφω πάλι από ανάγκη και αυτή τη φορά έχω να σου πω πολλά για τον Κώστα Μαρτάκη! Τι και αν είσαι κούκλος, τι και αν το κουνάς καλά και στο χορό, τι και αν έχεις φωνή, τι και αν έχεις όλα τα καλά και δεν έχεις τον έρωτα; Ο Κώστας σου λέει χρυσέ μου έχει πέσει με τα μούτρα στη δουλειά και έχει να ερωτευτεί πολύ καιρό, πάρα πολύ καιρό: "Έχω έξι χρόνια να ερωτευθώ δυνατά. Και όταν λέω δυνατά, εννοώ όλη σου η σκέψη να βρίσκεται πάντα στο πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Να βγαίνεις να τραγουδήσεις και να θέλεις να της αφιερώσεις όλους τους στίχους των τραγουδιών. Να κυκλοφορείς μέσα στο σπίτι και να φέρνεις συνέχεια το πρόσωπό της μπροστά σου. Αυτό για μένα είναι ο δυνατός έρωτας. Να την βλέπεις και να λες: Αυτή θέλω να είναι η μητέρα των παιδιών μου. Ε, αυτό το συναίσθημα δεν το έχω νιώσει για καμία γυναίκα. Είχα σχέσεις βεβαίως αυτά τα τελευταία έξι χρόνια, αλλά καμία δεν ήταν τόσο δυνατή",είπε με ειλικρίνεια ο Μαρτάκης.

Και που είναι ο έρωτας οέο; Αν ολόκληρος Μαρτάκης τον ψάχνει κατάλαβες Σωτήρη μου ότι εκτός από οικονομική κρίση η συναισθηματική κρίση είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα. Και ξέρεις τώρα τι θέμα είναι αυτό να μην έχεις σε ποιον να αφιερώσεις όλους τους στίχους των τραγουδιών; Να θέλεις δηλαδή να πεις: "Έλα κράτα με σφιχτά, ξέχνα το μετά, απλά αφήσου με τα μάτια σου κλειστά…Αχάα…Πιο κοντά, έλα κοντά…", και να μη μπορείς; Εγώ σε καταλαβαίνω Κώστα μου, κάνε όμως και εσύ μια ανατροπή!

Ελένη Αναστασάκη