Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Τι κλάμα και κακό ήταν το ψεσινό στη Φάρμα; Σα να βλέπαμε ταινία με τον Ξανθόπουλο ήταν ένα πράγμα η αποχώρηση του κυρ Κώστα. Ο αποκαλούμενος και ως "μικρός γίγαντας" έφυγε τελικά αμαχητί από το παιγνίδι και παρόλο που ήταν κοινό μυστικό ότι ήθελε να επιστρέψει στα εγκόσμια και την οικογενειακή κλίνη, οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στην αρένα ανάμεσα σε αυτόν και το τηλεοπτικό του "τέκνο" Αλέξανδρο ήταν τω όντι συγκινητικές.

Ο δεύτερος gladiator, ο οποίος επίσης δείχνει μία κούραση ήταν στο τσακ να αποχωρήσει και αυτός - και με το δίκιο του δηλαδή αφού ο μόνος άντρας που θα έχει να λέει μία κουβέντα είναι ο Γιάννης - ενώ επέλεξε την διαδικασία του βιβλίου γνωρίζοντας πως θα τον "έπαιρνε" χαλαρά ο κυρ Κώστας. Τελικά, μετά από διαβουλεύσεις και δηλώσεις του αποχωρήσασα "Δεν θα επιτρέψω την αυτοκτονία του Αλέκου" ο αποκαλούμενος και ως "Παλίκαρος της Φάρμας" παρέμεινε προς μεγάλη χαρά των γυναικών του σπιτιού.

Σκέψου τι θα έκαναν σε περίπτωση που αποχωρούσαν και οι δυο και θα τους έμενε αμανάτι ο Γιάννης. Ή θα τον έδεναν μέχρι το τέλος του παιγνιδιού στο κοτέτσι με τις κότες για να μην τον βλέπουν και τον ακούν ή θα έφευγαν ομαδικώς. Τελικά, τα χειρότερα αποφεύχθηκαν και η χαρά τους ήτο μεγάλη. Το ίδιο και η συγκίνηση τους για την αποχώρηση του κυρ Κώστα, τον οποίο φρόντισαν να γεμίσουν με αναμνηστικά δώρα και γράμματα του τύπου: "Θα σε θυμόμαστε για πάντα" και άλλα τέτοια.

Πριν μπουν στην αρένα οι μονομάχοι, η Ειρήνη με τον Γιάννη έδωσαν ακόμη ένα ματς και πλέον περιμένω την ώρα που θα σηκώσουν τα μανίκια και θα παλέψουν σαν τα...κοκόρια. Αφορμή και πάλι ήταν η περιβόητη φράση "Κότες". Την είπες, δεν την είπα, τα αίματα άναψαν ξανά. Σαν την ιστορία με το χαρτάκι στο Bar έχει εξελιχθεί και δυστυχώς γι αυτούς το ηλεκτρικό ρεύμα δεν έχει φθάσει ακόμη στην Φάρμα για να παίξουν στο video τη σκηνή και να ρίξουν φως στην υπόθεση. Έτσι και αυτοί θα ησύχαζαν και τα δικά μας αυτιά θα ηρεμούσαν από τις φωνές τους.