Μαύρη επέτειος σήμερα καθώς συμπληρώνεται ένας χρόνος από το τραγικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 άτομα ύστερα από σφοδρή σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών που κινούνταν στην ίδια γραμμή στο ύψος των Τεμπών.

Οι ιστορίες που έχουν έρθει στο φως από εκείνη τη μέρα συγκλονίζουν ενώ οι συγγενείς των θυμάτων, έχοντας όλο τον κόσμο στο πλευρό τους, αναζητούν με πάθος δικαίωση για τις απώλειές τους.

Γέμισαν τα social media με αναρτήσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης όμως μία ξεχωρίζει και είναι του Ανδρέα Αλικανιώτη, του ηρωικού φοιτητή που βρέθηκε στο μοιραίο τρένο εκείνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 που μόλις βεβαιώθηκε ότι έχει γλιτώσει, αντί να φύγει να σωθεί έδειξε απίστευτη ψυχραιμία και έσωσε πα΄νω από 10 ανθρώπους που κινδύνεψαν.

«Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, όσο -καθαρά από τύχη- ζω», γράφει ο Ανδρέας εξηγώντας ότι το μυαλό του τον γυρνάει συνεχώς πίσω στις αποπνικτικές στιγμές «που το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι την μυρωδιά του καπνού να μου κλέβει δευτερόλεπτο στο δευτερόλεπτο την ανάσα, τις σπαραχτικές κραυγές των ανθρώπων γύρω μου που μου στοιχειώνουν το κεφάλι και την αγωνία που βιώσαμε όλοι μας προσπαθώντας να ξεφύγουμε βοηθώντας ο ένας τον άλλον, από τον πύρινο εφιάλτη».

Τραγωδία στα Τέμπη: "Σκάστε, σήμερα ουρλιάζουν οι μανάδες"

«Αν με ρωτάτε», συνεχίζει ο Ανδρέας, «το "μαζί" και η αλληλεγγύη ήταν αυτά που με κράτησαν σώας τας φρένας και μου ξεκλείδωσαν μια εσωτερική δύναμη που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν ήξερα ότι είχα. Κι αν για έναν λόγο καταφέρνω να κοιμηθώ τα βράδια, εκείνα τα βράδια που όσο κι αν νιώθω ευγνώμων που σώθηκα με τρώνε ταυτόχρονα οι ενοχές, είναι γιατί έκανα ο,τι μπορούσα για να σώσω μαζί μου κι άλλους συνανθρώπους μου που δεν ήταν τόσο ψύχραιμοι όσο εγώ. Μακάρι να είχαν σωθεί όλοι, να μην θρηνούσαμε σήμερα καμία ψυχή, μακάρι να μην συνέβαινε ποτέ, μακάρι να ξυπνήσω μια μέρα και να καταλάβω ότι όλο αυτό ήταν απλώς ένας εφιάλτης. Ξέρω όμως ότι δυστυχώς δεν είναι και το μόνο που μπορώ να κάνω όσο μαθαίνω να ζω με αυτό, είναι να ευχαριστώ τον Θεό που σήμερα είμαι ζωντανός και να του ζητάω να προσέχει πάντα τις ψυχές των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα. Οι σκέψεις μου είναι με τις οικογένειες των θυμάτων και εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να αποδοθεί άμεσα δικαιοσύνη. Το χρωστάμε ως κοινωνία και είναι το ελάχιστο για να απαλύνουμε έστω και λίγο τον πόνο τους και να ηρεμήσουν αυτές οι ψυχές. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ»

{https://www.instagram.com/p/C34-iWPITcD}