Ευδοκία Ρουμελιώτη: Έχω θυσιάσει την προσωπική μου ζωή

12.03.2010
Ένα κορίτσι διακριτικό, ευγενικό και πάνω απ’ όλα χαμηλών τόνων. Αν και τα τελευταία χρόνια τα τηλεοπτικά φώτα είναι στραμμένα επάνω της, εκείνη προτιμά να μην προκαλεί. Η Ευδοκία Ρουμελιώτη,

Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

Ένα κορίτσι διακριτικό, ευγενικό και πάνω απ’ όλα χαμηλών τόνων. Αν και τα τελευταία χρόνια τα τηλεοπτικά φώτα είναι στραμμένα επάνω της, εκείνη προτιμά να μην προκαλεί. Η Ευδοκία Ρουμελιώτη, μετά τη μεγάλη επιτυχία στο ρόλο της Μαρίζας στο «Θα βρεις το δάσκαλό σου», έμελλε να γευτεί μία ακόμα "τεράστια αυτήν τη φορά" ως Ελπίδα στην καθημερινή σειρά του Mega «Η ζωή της άλλης».

Αναμφισβήτητα η «Ζωή της άλλης» είναι μια μεγάλη επιτυχία, αλλά ταυτόχρονα και μια βουτιά στα βαθιά;

«Σίγουρα είναι μια βουτιά στα βαθιά και όταν μιλάμε για μια τέτοια δουλειά, δεν θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά. Μιλάμε για καθημερινό, για δεκάωρα γυρίσματα, για απίστευτους χρόνους!».

Η αλήθεια είναι πως το καθημερινό απαιτεί... ετοιμότητα.

«Ακριβώς... Απαιτεί ετοιμότητα, εγρήγορση και εμπειρία. Πιστεύω πως σε έναν ηθοποιό που έχει βρεθεί και έχει δουλέψει σε μια καθημερινή δουλειά το εβδομαδιαίο φαίνεται παιχνιδάκι. Το καθημερινό σε δοκιμάζει.... Άλλους τους δοκιμάζει θετικά, άλλους αρνητικά. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τις ευκολίες σου και παίζεις με αυτές, οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν παγίδα. Έτσι, εκτός όλων των άλλων, πρέπει να έχεις φροντίσει και να έχεις αναπτύξει και τις ασφαλιστικές υποκριτικές σου δικλείδες».

Η «Ζωή της άλλης» ήταν ένα στοίχημα για σένα;

«Όχι, δεν ήταν, γιατί απλούστατα δεν βάζω στοιχήματα. Δεν αντιμετωπίζω τη δουλειά μου σαν στοίχημα με την έννοια του αν θα κερδίσω ή αν θα χάσω. Αυτό που προσπαθώ κάθε φορά είναι να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, να καταθέτω ό,τι καλύτερο έχω και πάνω απ’ όλα να νιώθω εγώ καλά με τη δουλειά μου και να νιώθω πως έχω κάνει ό,τι πρέπει, για να μπορέσει αυτή η δουλειά να τα πάει καλά και να σημειώσει επιτυχία. Τίποτα άλλο δεν με απασχολεί, τίποτα άλλο δεν σκέφτομαι».

Επιτυχία είναι τα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης;

«Είναι επιτυχία, αλλά από την άλλη δεν είναι και απόλυτο πως ό,τι πουλάει και κάνει υψηλά νούμερα είναι ντε και καλά καλό. Έχουν υπάρξει κατά καιρούς σειρές που δεν το άξιζαν, έκαναν επιτυχία και σημείωσαν εντυπωσιακά ποσοστά τηλεθέασης. Όπως και σειρές πραγματικά αξιόλογες, που δυστυχώς κόπηκαν, γιατί δεν κατάφεραν να κερδίσουν στη μάχη της τηλεθέασης».

Αν η «Ζωή της άλλης» δεν ήταν στοίχημα, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για σένα;

«Η αλήθεια είναι πως το καθημερινό είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Από την άλλη όμως, μην ξεχνάς πως είναι και μια ευκαιρία από την οποία μπορείς και να καείς. Κάθε μέρα μπαίνεις στο σαλόνι του κόσμου κρατώντας τον ίδιο ρόλο. Οπότε, αυτή η ταύτιση που μοιραία δημιουργείται είναι δίκοπο μαχαίρι».

Το καθημερινό είναι σχολείο...

«Αλήθεια είναι αυτό. Σου διδάσκει την πειθαρχία, που στη συνέχεια αυτή είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια σου. Σε βοηθάει να δεις τι είναι τελικά η τηλεόραση, και όχι μόνο».

Έπειτα από 7 μήνες που δουλεύεις με την Ελπίδα και πια την έχεις γνωρίσει καλά σε ποια σημεία πιστεύεις πως μοιάζετε;

«Νομίζω πως με την Ελπίδα μοιάζουμε στο ρομαντισμό και στην αθωότητα».

Και πού διαφέρετε;

«Στο ότι εκείνη πιστεύει στη θετική πλευρά των πραγμάτων ό,τι κι αν γίνει, ενώ εγώ δεν έχω τόσο μεγάλες δόσεις αισιοδοξίας, όπως επίσης δεν είμαι τόσο δυναμική».

Η σειρά εκτός όλων των άλλων αυτό που πραγματεύεται είναι το θέμα της φιλίας. Πιστεύεις στη φιλία;

«Πιστεύω στη φιλία και δεν πιστεύω στη συγγένεια. (Γέλια.) Όπως επίσης δεν πιστεύω τόσο στον έρωτα όσο στη φιλία. Με την έννοια πως τους φίλους, πρώτον, τους επιλέγεις "σε αντίθεση με τους συγγενείς" και, δεύτερον, μένουν φίλοι σου για πάντα. Στη φιλία εμπεριέχεται και η δύναμη της πίστης».

Πραγματική φιλία ανάμεσα σε δύο γυναίκες μπορεί να υπάρξει; Αν κρίνουμε από τη σειρά, μάλλον είναι αδύνατον...

«Φυσικά και μπορεί να υπάρξει, θέλει και ρώτημα; Όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Προσωπικά έχω πολλές φίλες, που δεν με έχουν προδώσει ποτέ».

Αυτό που μπορεί να καταστρέψει μια φιλία είναι η προδοσία;

«Η προδοσία είναι ό,τι χειρότερο και ό,τι πιο καταστροφικό μπορεί να συμβεί, σε όλες τις σχέσεις».

Οι φίλοι σου είναι άνθρωποι που...

«Που μπορώ να αισθάνομαι δίπλα τους καλά, που μπορώ δίπλα τους να είμαι η Ευδοκία».

Οι περισσότερες φιλίες σου είναι εκτός χώρου;

«Έχω φιλίες και εντός και εκτός χώρου. Οι περισσότεροι φίλοι μου, όμως, ναι είναι εκτός χώρου, γιατί νιώθω την ανάγκη τις ώρες που δεν δουλεύω να αποτοξινώνομαι από αυτόν το χώρο. Θέλω να συναναστρέφομαι εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, για να παίρνω και διαφορετικές ανάσες».

Αυτός ο χώρος που κινείσαι είναι δύσκολος, ανταγωνιστικός, περίεργος, σε έχει κάνει καχύποπτη; Σε έχει κάνει καχύποπτη με τους ανθρώπους;

«Όχι, δεν με έχει κάνει καχύποπτη, με έχει κάνει όμως λιγάκι πιο κλειστή. Έχω μάθει να κρατάω μικρό καλάθι».

Είσαι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, low profile, σε ένα χώρο που τα πάντα και οι πάντες? κραυγάζουν. Η σoουμπίζ μπορεί να δώσει ευκαιρίες και στα πιο ήσυχα, τα πιο διακριτικά παιδιά;

«Νομίζω πως είναι ένας χώρος που χωράει τους πάντες. Αυτό έχει να κάνει με το χαρακτήρα του καθένα. Δεν πιστεύω πως υπάρχουν τέτοια όρια ή τέτοιες διαχωριστικές γραμμές».

Τι χαρακτηρίζει απόλυτα την Ευδοκία;

«Το ότι κατά βάθος είναι ένα μικρό παιδί. Και χαίρομαι απίστευτα που νιώθω ακόμα παιδί, γιατί πιστεύω πως αρχίζουμε να γερνάμε ακριβώς τη στιγμή που παύουμε να αισθανόμαστε πια παιδιά».

Πολλοί ηθοποιοί σνομπάρουν τις καθημερινές σειρές και τις θεωρούν δουλειές β΄ κατηγορίας. Η συχνότητα μιας δουλειάς μπορεί να καθορίσει και την κατηγορία της;

«Δεν νομίζω ότι ισχύουν όλα αυτά. Κυρίως από την εποχή της "Βέρας στο δεξί" και μετά άλλαξε εντελώς το επίπεδο στο καθημερινό και αυτό οφείλουμε να το παραδεχτούμε όλοι μας. Βλέπεις πια πως γίνονται σωστές και έντιμες δουλειές και όχι δουλειές του ποδαριού. Η τηλεόραση που κάνεις είτε σε εβδομαδιαία βάση είτε σε καθημερινή είναι ίδια και αυτό που έχει σημασία είναι η σοβαρότητα και η πίστη με την οποία την κάνεις».

Δουλεύεις σκληρά. Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνεις μέχρι τώρα;

«Χωρίς δεύτερη σκέψη το ότι χρειάστηκε να θυσιάσω την προσωπική μου ζωή. Χρειάζεται αντοχές για να βρίσκεσαι σε αυτόν το χώρο να δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ και να μπορείς παράλληλα να έχεις και μια σωστή προσωπική ζωή. Να μπορείς συγχρόνως να κάνεις, π.χ., σχέδια για οικογένεια και παιδιά. Νομίζω πως όλα αυτά μαζί δεν γίνονται. Χρειάζεται κάτι από τα δύο να μείνει λίγο πιο πίσω για ένα χρονικό διάστημα».