Ε. Κουμαριανού - Έ. Παπαθεοδώρου: "Τα παραμύθια της γιαγιάς"

21.12.2007
Τα πιο απίθανα πράγματα έκαναν στο «Παρά πέντε» η Ειρήνη Κουμαριανού και η Έφη Παπαθεοδώρου. Μπορεί να μην τους άρεσε καθόλου το κέντημα, αλλά τα «Παραμύθια του Κόσμου» τα βρήκαν πολύ ενδιαφέροντα.

Από τη ΣΙΣΣΥ ΜΕΝΕΓΑΤΟΥ

Σ αυτό το «γλυκό» δημιούργημα έβαλε το χεράκι της με πολλή αγάπη η δημοσιογράφος Λίτσα Τότσκα και διασκεύασε τα παραμύθια, ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός τα μελοποίησε και ανέλαβε την παραγωγή και τη ραδιοσκηνοθεσία, ενώ οι ζωγράφοι Κατερίνα Νικολούδη και Χαρά Παπαθεοδώρου «χρωμάτισαν» τα όνειρα των παιδιών. Αποτέλεσμα; Μια πολυτελής έκδοση από δύο CD και ένα βιβλίο με 10 άγνωστα παραμύθια απ όλο τον κόσμο, τα οποία οι πιο δημοφιλείς γιαγιάδες τα διαβάζουν με το δικό τους τρόπο.

Πώς προέκυψε η συνεργασία;

ΕΦΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ: «Εντελώς ξαφνικά. Μου τηλεφώνησε το περασμένο καλοκαίρι ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός, συναντηθήκαμε μαζί και με τη γυναίκα του, τη δημοσιογράφο Λίτσα Τότσκα, η οποία έχει διασκευάσει τα κείμενα, και όλα πήραν το δρόμο τους. Μάλιστα, με τη συνεργασία αυτή γίναμε και πολύ καλοί φίλοι. Τα παιδιά διψάνε για καλά παραμύθια και θεωρώ ότι με αυτήν τη δουλειά τούς δώσαμε κάτι πολύ αξιόλογο».

ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΥ: «Είμαι μητέρα δύο παιδιών και έχω μια εγγονούλα, τη Ρηνούλα, που είναι 7 χρόνων. Λατρεύω τα παιδιά. Βρήκα την πρόταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Από τον Αύγουστο συζητούσαμε τις λεπτομέρειες».

Ποιο παραμύθι από αυτά που διαβάσατε σας άρεσε περισσότερο;

Ε.Π.: «Όλα είναι ενδιαφέροντα, αλλά εγώ ξεχώρισα τη Δενδρολιβανιά από τη Σικελία, γιατί μου θύμισε κάτι από τις αρχαίες Δρυάδες».

Ε.Κ.: «Το αγαπημένο της εγγονούλας μου, Τα τρία αβγά από την Αίγυπτο. Εμένα με γοήτευσε η Βασιλοπούλα του βουνού, το παραμύθι της Γερμανίας».

Ως παιδί ποιο ήταν το πιο αγαπημένο σας παραμύθι;

Ε.Π.: «Πάρα πολλά. Είχα πολύ ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Μεγάλωσα στη Ρούμελη, στα Σιταράλωνα της Αιτωλοακαρνανίας. Η μαμά μου και η γιαγιά μου μου τραγουδούσαν και μου έλεγαν παραμύθια. Τα πιο αγαπημένα μου ήταν το Χρυσοκλώναρο πουλί, Ο Σκανταλάκης και Ποντικοί και καλόγεροι, το οποίο έχω συμπεριλάβει στο παιδικό μου βιβλίο Το μωρόσκλαβο - Ο κρυμμένος θησαυρός των εκδόσεων Αίολος (σ.σ.: σ' αυτό το σημείο επενέβη ο Μιχάλης Κουμπιός, που μας αποκάλυψε ότι θα υπάρξει συνέχεια με αγαπημένα ελληνικά παραμύθια)».

Πώς νιώθετε που μετά από τόσα χρόνια στο θέατρο αρκούσε ένα σίριαλ, το «Παρά πέντε», για να καθιερωθείτε στη συνείδηση των παιδιών και των νέων ως οι πιο σούπερ γιαγιάδες;

Ε.Π.: «Ένας φίλος μου φωτογράφος μου είπε κάτι πολύ όμορφο: Έφη, εσύ έχεις κοινό του μέλλοντος. Τι φοβάσαι;». (Γέλια.)

Ε.Κ.: «Με ευχαριστεί πάρα πολύ. Είναι γλυκό να σε θεωρούν όλα τα παιδάκια γιαγιά τους. Συγκινούμαι πάρα πολύ όταν μου δείχνουν την αγάπη τους. Όλοι Σοφία με φωνάζουν. Να φανταστείτε ότι και στην τράπεζα που πήγα με έγραψαν Σοφία αντί για Ειρήνη».

Στο «Παρά πέντε» αποκτήσατε έναν τηλεοπτικό εγγονό, τον Γιώργο Καπουτζίδη. Τι του εύχεστε;

Ε.Κ.: «Ο Σπυράκος μου είναι ένα εξαιρετικό παιδί, που κάθε μέρα τον αγαπάς και πιο πολύ. Δεν πρόκειται ποτέ να καβαλήσει καλάμι, γιατί έχει ήθος. Τον αγαπώ και τον καμαρώνω σαν να είναι πραγματικός μου εγγονός. Και είναι και το μόνο παιδί που δεν το ζηλεύει η εγγονή μου και τον αγαπάει. Σε άλλα σίριαλ που έπαιζαν άλλοι τα εγγόνια μου η εγγονούλα μου ζήλευε. Τον Σπύρο τον νιώθει σαν μέλος της οικογένειάς μας. Του εύχομαι να είναι πάντα έτσι, καλό και δημιουργικό παιδί, όπως είναι τώρα. Να του δίνει ο Θεός υγεία και έμπνευση για να δημιουργεί».

Ε.Π.: «Ο Γιώργος είναι μέσα στην καρδιά μου. Είναι ένα από τα πολύ προικισμένα από τη φύση πλάσματα και με πολύ ήθος. Του εύχομαι να είναι γερός και δημιουργικός. Το ίδιο εύχομαι και στα άλλα παιδιά».

Τι θέλετε να σας φέρει το 2008;

Ε.Π.: «Ένας φίλος τεχνικός στο θέατρο μου είχε πει: Η γιαγιά μου έλεγε «γεια και μαύρα λάχανα», το οποίο σημαίνει ότι η πρώτη ευχή είναι η υγεία και ας μην έχουμε ούτε ψωμί παρά μόνο ξερά λάχανα. Εγώ θέλω να είμαι γερή και να μου φέρει και λίγο έμπνευση, γιατί τώρα έχω ξεκινήσει το καινούργιο μου βιβλίο».

Ε.Κ.: «Εγώ, δόξα τω Θεώ, είμαι ευτυχισμένη. Έχω ένα χρυσό άντρα, που είμαστε μισό αιώνα μαζί, τα παιδιά μου και την εγγονούλα μου, είμαι γεμάτη, δοξάζω τον Θεό και μακάρι όλος ο κόσμος να έχει τη ζωή που πέρασα».