Ο μήνας περνάει και δεν περισσεύει τίποτα. Νιώθεις τύψεις γιατί πάλι αγόρασες κάτι που σε έβγαλε εκτός προϋπολογισμού και σε δεύτερο χρόνο συνειδητοποίησες πως δεν το χρειάζοσουν κιόλας.

Όλες μας έχουμε περάσει από αυτή τη φάση και ζούμε -γιατί να το κρύψουμε- σε μια εποχή και μια κοινωνία που προωθεί μη σας πούμε και πριμοδοτεί τον υπερκαταναλωτισμό. Κι όλοι και όλες κατά καιρούς έχουμε υποπέσει σε ανάλογα ή και χειρότερα λάθη που τίναξαν την πιστωτική ή το πορτοφόλι μας στον αέρα και μας ανάγκασαν να παιδευτούμε για ξεπεράσουμε τον οικονομικό σκόπελο.

Πώς λοιπόν μπορείς να περιορίσεις τις αυθόρμητες -πλην όμως συνήθως άστοχες- αγορές; Με το να κάνεις στον εαυτό σου τις εξής 4 ερωτήσεις:

-Το θέλεις τόσο που θα το αγόραζες όπως και να έχει ακόμα κι αν κόστιζε τα διπλά ή τα τριπλά χρήματα;

Αν η απάντηση είναι όχι, σημαίνει οτι ΔΕΝ το θέλεις τόσο πολύ και δεν σου είναι κάτι απαραίτητο.

-Αν το πάρεις είναι κάτι που θα σου είναι το ίδιο χρήσιμο και θα το φοράς/χρησιμοποιείς και σε τρία χρόνια από σήμερα;

Οκ, ξεκάθαρα τα πράγματα. Αν είναι κάτι που προσφέρει μόνο πρόσκαιρη ευχαρίστηση δεν αξίζει τον κόπο να χαλάσεις λεφτά για να το πάρεις. Αν είναι κάτι που θα ξαναφορέσεις ή ξαναχρησιμοποιήσεις και θα έχεις για χρόνια πάρτο.

-Που και πώς θα το αποθηκεύσεις:

Αν δεν ξέρεις που να το βάλεις στο σπίτι σου δεν έχεις και κανέναν λόγο να το προσθέσεις στα υπάρχοντά σου.

-Μήπως έχεις ήδη κάτι παρόμοιο ή και ίδιο;

Κι αν έχεις γιατί χρειάζεσαι οπωσδήποτε κι άλλο ένα;

-Μήπως μπορείς να βρεις κάτι ανάλογο σε second hand ή μεταχειρισμένα;

Που σίγουρα δεν θα σου κοστίσει τα ίδια χρήματα και ίσως να σε "παίρνει" να το αγοράσεις τώρα που το θες...