Από τον Νίκο Ζαμπάρα
Στα 59 της πήρε το δρόμο για να βρει τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, με τον οποίο είχε συμπρωταγωνιστήσει στον «Τρελοπενηντάρη». Εκείνους με τους οποίους είχε περάσει όμορφες στιγμές, καθώς είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες όπως «Ο Μανωλιός στην Ευρώπη», «Ένας τρελός γλεντζές», «Αν ήμουν πλούσιος», «Ρεμπέτικο» και «Θηλυκό θηριοτροφείο», ενώ στην τηλεόραση ανάμεσα σε άλλα είχε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη σειρά «Το ρετιρέ», στο πλευρό της Κατερίνας Γιουλάκη, εμφανίστηκε και στις σειρές «Ανθρώπινες ιστορίες», ενώ τη δεκαετία του 80 παρουσίασε τηλεοπτική εκπομπή με τον ταχυδακτυλουργό Μάικ Λαμάρ!
Η Βανίτα, ωστόσο, δεν ήθελε να θυμάται τις παλιές ταινίες στις οποίες συμμετείχε! «Είχε αποκοπεί εντελώς από τον παλιό σινεμά. Της άρεσαν περισσότερο οι νέες ταινίες και επεδίωκε να έχει κάποιους ρόλους σ' αυτές. Σε όποιες μπορούσε και όσο άντεχε», αποκαλύπτει στο ΛΟΙΠΟΝ ο Σπύρος Μπιμπίλας, ένας από τους λίγους φίλους που της είχαν απομείνει τα τελευταία χρόνια. Η ασθένειά της, το χρόνιο (και βαρύ) άσθμα, την είχε ξεκόψει. Την είχαν αναγκάσει να μένει «κλεισμένη», παρόλο που δεν το ήθελε.
Το πρόβλημα υγείας που ταλαιπώρησε τη Βίκυ την τελευταία πενταετία ήταν εκείνο που την «απομόνωσε». Η επάρατη νόσος τής έκοψε τα «φτερά». Δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα, διότι ήταν αδύνατο πολλές φορές να σταθεί σε χώρους κλειστούς. «Πνιγόταν» λόγω του άσθματος κι αυτό την ανάγκαζε να μη συμμετέχει σε εκδηλώσεις, που τόσο ήθελε να παραστεί. «Ήθελε να είναι κοινωνική. Να πηγαίνει σε θεατρικές και κινηματογραφικές πρεμιέρες, να βλέπει συναδέλφους της, παλιούς και νεότερους», μας αποκαλύπτει ο Σπ. Μπιμπίλας. «Δεν μπορούσε όμως να βρίσκεται σε κλειστούς χώρους όπου υπήρχε καπνός. Κι αυτό την ξέκοψε».
«Έσβησε» το πλατύ χαμόγελο από το πρόσωπό της και την ανάγκασε να γίνει επιλεκτική. Πιο προσεκτική. «Απέφευγε τη δημοσιότητα, κυρίως στην τηλεόραση», μας λέει ο Σπύρος Μπιμπίλας. «Δεν της άρεσαν οι κουτσομπολίστικες μεσημεριανές εκπομπές και τις απέφευγε όσο τίποτε άλλο. Πολλές φορές μάλιστα, όταν την καλούσαν στο τηλέφωνο είτε για να σχολιάσει κάτι είτε για να παραβρεθεί το έκλεινε μάλλον άκομψα ενίοτε κι αυτό την απομάκρυνε ακόμη περισσότερο Δεν της άρεσαν οι εκπομπές που εμπλέκονται στην προσωπική ζωή των ανθρώπων. Στεκόταν στο πλευρό των φίλων της, μας βοηθούσε να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές».
Υπηρέτησε και τη δημοσιογραφία
Ο Σπύρος γνώρισε τη Βίκυ όταν εκείνη ήταν υπεύθυνη για τις συντεύξεις και τα εξώφυλλα στο περιοδικό «Τηλέραμα». Διότι πέρα από την ηθοποιία για μία μεγάλη περίοδο της ζωής της είχε ασχοληθεί και με τη δημοσιογραφία, περνώντας μάλιστα κι από τα δικά μας τα λημέρια, στο ΛΟΙΠΟΝ! Η αποχώρησή της ωστόσο από την κεντρική σκηνή των μίντια έφερε σταδιακά και την απομάκρυνση εκείνων που σχεδόν επί καθημερινής βάσης την «έψαχναν». Οι φίλοι της χάθηκαν κι αυτό όπως μας αποκαλύπτει ο Σπύρος Μπιμπίλας «την ενόχλησε πολύ. Τη στενοχώρησε αφάνταστα»
Η απομόνωσή της από τα καλλιτεχνικά δρώμενα «αποκαλύφθηκε» με τον πιο «σκληρό» τρόπο στην κηδεία της, η οποία έγινε μεταξύ συγγενών και ολίγων φίλων! Μόλις δέκα συνάδελφοί της τη συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία στο νεκροταφείο του Βύρωνα, γεγονός που προκάλεσε ποικίλα σχόλια. «Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες γι αυτό το γεγονός», μας ανέφερε ο Σπύρος Μπιμπίλας, δίνοντάς μας μερικές εξηγήσεις: «Αρχικά η οικογένεια δεν ήθελε να γίνει ανοικτή κηδεία, με κανάλια και τηλεοράσεις, αλλά στη συνέχεια άλλαξαν γνώμη. Η ημερομηνία της κηδείας δεν είχε γίνει γνωστή έγκαιρα και καθώς πολλοί θεωρούν ότι δεν γίνονται νεκρώσιμες ακολουθίες το Σάββατο δεν ήρθαν».
Εκείνο λοιπόν που απομένει είναι να δούμε πόσοι θα δώσουν το «παρών» στο μνημόσυνο της Βίκυς. «Πρέπει να είναι πολύ περισσότεροι εκεί. Το έχω αναλάβει προσωπικά και θα φροντίσω ώστε να βρεθούν οι φίλοι της κι οι παλιοί της συνεργάτες εκεί», μας είπε ο Μπιμπίλας, που στάθηκε δίπλα της ως το τέλος.
Την ξέχασαν...
Η απουσία συναδέλφων της, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί παλαιότερα μαζί της, ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Γεγονός που προκάλεσε και την εύλογη απορία του Γιάννη Δαλιανίδη. «Μάλλον την ξέχασαν», ήταν το σχόλιο του γνωστού σκηνοθέτη όταν κλήθηκε από το ΛΟΙΠΟΝ να αναφερθεί στο γεγονός. «Δεν νομίζω βέβαια ότι αυτό συνέβη εσκεμμένα. Πιθανότατα η επί μακρόν απουσία της από τη θεατρική επικαιρότητα να ήταν ο λόγος που κάποιοι συνάδελφοί της δεν παρέστησαν στην κηδεία της», πρόσθεσε ο Γιάννης Δαλιανίδης, που μόνο καλά λόγια είχε να πει για το «γελαστό κορίτσι».
«Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση. Κάποιος από τους συνεργάτες μου μου την έφερε προκειμένου να πλαισιώσει ένα ρόλο. Αλλά εκείνο που θυμάμαι καλά είναι πως επρόκειτο για μια εκπληκτική συνάδελφο. Μια γλυκιά, αξιαγάπητη και λατρεμένη κοπέλα. Συνεπέστατη πάντοτε στη δουλειά της και δίχως ποτέ να δώσει κανένα δικαίωμα» Ο Γιάννης Δαλιανίδης, βέβαια, μας ξεκαθάρισε ότι δεν γνώριζε πολλά για την ιδιωτική ζωή της Βανίτα. «Δεν ασχολήθηκα ποτέ με την ιδιωτική ζωή των συναδέλφων μου. Και τη Βίκυ είχα να τη δω πολλά χρόνια. Ούτε στην τηλεόραση την είχα δει τελευταία κι έτσι μου προκάλεσε έκπληξη η είδηση του θανάτου της»
