Χαράς... ευαγγέλια για όλους τους άπιστους, αφού αποδείχθηκε ότι για την άσχημη συμπεριφορά τους προς τη σύντροφό τους δεν ευθύνονται αυτοί, αλλά τα γονίδιά τους! Η δικαιολογία λοιπόν που αναζητούσαν βρέθηκε και μάλιστα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, αφού είναι και επιστημονικά τεκμηριωμένη.

Σύμφωνα με έρευνα του σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η τάση ενός άντρα να είναι άπιστος επηρεάζεται από τα γονίδιά του και συγκεκριμένα από την ορμόνη βασοπρεσίνη. Η ορμόνη αυτή, που σχετίζεται με την οξυτοκίνη, την «ορμόνη του έρωτα», παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά, στο δεσμό ενός ζευγαριού και στη σεξουαλική ζωή, ενθαρρύνοντας τη μονογαμία. Με πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, οι επιστήμονες κατόρθωσαν, αυξάνοντας το επίπεδο της βασοπρεσίνης, να κάνουν τα τρωκτικά λιγότερο ή περισσότερο πιστά στο σύντροφό τους. Στη συνέχεια οι Σουηδοί ερευνητές εξέτασαν το γονίδιο που κωδικοποιεί τον υποδοχέα της βασοπρεσίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο σε δείγμα εκατοντάδων ζευγαριών εθελοντών και βρήκαν ότι μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή σχετίζεται με την ικανότητα ή την ανικανότητα ενός άντρα να προσκολλάται συναισθηματικά στη σύντροφό του.

Παρ' όλα αυτά, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ευτυχία σε μια σχέση, συνεπώς είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς αν ένα συγκεκριμένο άτομο θα είναι πιστό και μονογαμικό ή το αντίθετο μόνο με βάση τα γονίδιά του.