Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ

Ενώ όλη η Ελλάδα ετοιμάζεται για να αποφασίσει με ποιο τραγούδι θα εκπροσωπήσει φέτος τη χώρα μας ο Σάκης Ρουβάς στο ευρωπαϊκό θεσμό του τραγουδιού, το ΛΟΙΠΟΝ γυρίζει πίσω το χρόνο σε περασμένες ελληνικές συμμετοχές και αποκαλύπτει ευτράπελα και ίντριγκες, αδικίες και απρόοπτα. Ποια έκαψε το παντελόνι της και ποιος πλήρωσε όλα τα έξοδα για τη συμμετοχή του; Έχουμε και λέμε...

1974: Η Μαρινέλλα, οι ΑΒΒΑ και το καμένο παντελόνι!
Μπορεί η Μαρινέλλα να «άνοιξε» την πόρτα της Ελλάδας στο μουσικό διαγωνισμό και να κέρδισε τις εντυπώσεις με το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ αγόρι μου», όμως, η αντίδρασή της όταν είδε τη δυναμική των ΑΒΒΑ στη σκηνή ανέδειξε το χιούμορ που είχε... Ο Γιώργος Κατσαρός θυμάται χαρακτηριστικά: «Όταν η Μαρινέλλα είδε τους ΑΒΒΑ, είπε: Τι κάνουμε εμείς εδώ; Δεν πάμε καμιά βόλτα στο Λονδίνο για ψώνια;». Και μπορεί την ώρα των αποτελεσμάτων όλοι οι συμμετέχοντες να κάθονταν σε... αναμμένα κάρβουνα, τη χρονιά εκείνη όμως στο Λονδίνο η φωτιά επεκτάθηκε μέχρι και το φόρεμα μιας τραγουδίστριας του θρυλικού συγκροτήματος της Σουηδίας με «εμπρηστή»-πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κατσαρό. Ο μεγάλος συνθέτης μας είπε: «Επειδή ήμουν ανήσυχος, άναψα ένα τσιγάρο. Χωρίς να το καταλάβω, έκαψα το βελούδινο παντελόνι μιας τραγουδίστριάς τους. Ευτυχώς, το πήρε στην πλάκα».

1976: Ο Χατζιδάκις, η Κωχ και ο ελεύθερος σκοπευτής
Το 1976 την ευθύνη του διαγωνισμού για μία και μοναδική φορά πήρε ο σπουδαίος Μάνος Χατζιδάκις. Ο σημαντικός μουσικοσυνθέτης επέλεξε τη Μαρίζα Κωχ για να μας εκπροσωπήσει το «Παναγιά μου, Παναγιά μου», ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο διαγωνισμός φιλοξενούνταν στο Βέλγιο. Οι διοργανωτές την ημέρα του τελικού πρότειναν στην ερμηνεύτρια να μην τραγουδήσει, γιατί φοβούνταν ότι είχε μπει στο χώρο ένας Τούρκος ελεύθερος σκοπευτής και απειλούσε ότι θα την πυροβολούσε την ώρα της εμφάνισής της. Η Μαρίζα Κωχ αντέδρασε και ανέβηκε στη σκηνή με δική της ευθύνη, καταλαμβάνοντας την 11η θέση στην κατάταξη.

1977: Μάθημα «Σολφέζ»
Μπορεί η Ελλάδα να παρέδωσε εξαιρετικά μαθήματα «Σολφέζ» με τους Πασχάλη Αρβανιτίδη, Μπέσσυ Αργυράκη, Ρόμπερτ ουίλιαμς και Μαριάννα Τόλη, όμως η τελική 5η θέση στο τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου δεν χαροποίησε κανέναν, γιατί θεωρούνταν φαβορί. «Η Eurovision είχε μια πολιτική χροιά και σκοπιμότητα», σημείωσε ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς. «Εμείς ίσως τότε δεν ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε την πρωτιά, γιατί δεν υπήρχε υποδομή για να διοργανώσουμε ένα τέτοιο φεστιβάλ, και αυτό το ήξεραν πολύ καλά οι ξένοι».

1978: Το «σ' αγαπώ»
Ένα χρόνο αργότερα η Ελλάδα κατέβηκε δυνατά στο στίβο της Eurovision. Η Τάνια Τσανακλίδου ερμήνευσε το τραγούδι «Τσάρλι Τσάπλιν» και μας έφερε στην 8η θέση. Ακόμη και έπειτα από χρόνια, όμως, δεν ξέχασε την... γκάφα της, την οποία άκουσε όλη η Ελλάδα. Ήταν γνωστό ότι η αγαπημένη τραγουδίστρια ήταν ζευγάρι εκείνη την περίοδο με τον Γιάννη Φέρτη, χωρίς όμως κανείς να έχει μιλήσει ανοιχτά για τη σχέση τους. Λίγο πριν βγει στη σκηνή και μη γνωρίζοντας ότι είναι ανοιχτό το μικρόφωνό της, η Τσανακλίδου απευθυνόμενη στον αγαπημένο της Γιάννη Φέρτη εξέφρασε τα συναισθήματά της. «Γιάννη, σ' αγαπώ» είπε, αφήνοντας άναυδους τους Έλληνες τηλεθεατές. Έπειτα από χρόνια η ίδια σχολίασε: «Ήθελα να πω πολλά. Ο Θεός με έσωσε, γιατί θα έλεγα φρικτά πράγματα».

1979: Η κλοπή του φορέματος
Το 1979 η Ελλάδα επέλεξε ποια τραγούδια θα διαγωνιστούν για να πάρουν το χρίσμα για την Ιερουσαλήμ. Νικήτρια αναδείχθηκε η Ελπίδα, που με τον «Σωκράτη» του Δώρου Γεωργιάδη ξεκίνησε μια μεγάλη καριέρα. Το τραγούδι θεωρήθηκε φαβορί στην Ιερουσαλήμ. «Όταν φτάσαμε εκεί, μας θεωρούσαν φαβορί. Απογοητευτήκαμε όμως πάρα πολύ όταν δεν πήραμε την κατάλληλη θέση». Η γνωστή τραγουδίστρια ποτέ δεν θα ξεχάσει τη μικρή περιπέτεια που έζησε λίγες μέρες πριν από το διαγωνισμό: «Από τις πολύ άτυχες στιγμές ήταν όταν δέκα μέρες πριν από το διαγωνισμό μου έκλεψαν το φόρεμα που θα φορούσα στη βραδιά σε ένα γύρισμα».

1980: Η Βίσση, ο Τουρνάς και η 13η θέση!
Η πρώτη αιματηρή χρονιά της Eurovision. Η επιτροπή επέλεξε, όπως υποστήριζαν, τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια του τελικού. Ανάμεσά τους η νεαρή Άννα Βίσση με το «Ωτοστόπ» και τη συνοδεία των Επίκουρων. Το τραγούδι του Τουρνά ήταν φαβορί εκείνη τη χρονιά και όλοι μιλούσαν για βέβαιη νίκη. Η επιτροπή όμως είχε άλλη γνώμη και επέλεξε τελικά το «Ωτοστόπ» της Βίσση. Αποτέλεσμα αυτού, όλοι να μιλάνε για κατάφωρη αδικία. Τελικά, το «Ωτοστόπ», παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Βίσση, δεν συγκίνησε τους Ευρωπαίους και μας έφερε μόλις στη 13η θέση!

1983: Το «Μου λες» και η αδιαφορία
Το 1982 η Ελλάδα απείχε από τη Eurovision, γιατί η μέρα του τελικού συνέπεσε με το Πάσχα, ενώ για την επόμενη χρονιά επιλέχθηκε το τραγούδι «Μου λες» του Αντώνη Πλέσσα με ερμηνεύτρια την Κρίστι Στασινοπούλου. Ενορχηστρωτής ήταν ο Μίμης Πλέσσας, που στήριξε το γιο του Αντώνη και πίστεψε στο τραγούδι. Τα αποτελέσματα μας έφεραν πάλι στη 13η θέση, παρά το ότι κατά γενική ομολογία η συμμετοχή άφησε καλές εντυπώσεις.

1985: Τάκης Μπινιάρης: «Προσπαθούσαν να μου ακυρώσουν τη συμμετοχή»
Το 1985 δεν ξέφυγε από τη μοίρα της μιζέριας, που για πολλά χρόνια υπήρχε στις ελληνικές αποστολές, και ο Τάκης Μπινιάρης δεν θα ξεχάσει τις περιπέτειες που πέρασε. «Παίζονταν πολλά παιχνίδια εταιρειών. Τότε ήθελαν να πάει το δεύτερο τραγούδι με την Ελένη Δήμου. Ενώ βγήκα πρώτος με 7 ψήφους διαφορά, προσπαθούσαν να μου ακυρώσουν τη συμμετοχή. Οδηγήθηκα στη Σουηδία με σπασμένα νεύρα. Η ΕΡΤ δεν έδινε χρήματα. Μου είχαν πληρώσει μόνο ένα πουκάμισο και στην επιστροφή μού είπαν διάφορα αναληθή», μας είπε ο ίδιος.

1987: Θάνος Καλλίρης: «Η 10η θέση μού φάνταζε πολύ βαριά»
Το 1986 για μία ακόμα χρονιά η Ελλάδα απείχε από τη Εurovision και ένα χρόνο αργότερα οι BANG με το «Stop» έφεραν πάλι στην επικαιρότητα το διαγωνισμό μπαίνοντας στην πρώτη δεκάδα.

Ο Θάνος Καλλίρης θυμάται την εποχή και τονίζει: «Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με τη βαθμολογία. Η 10η θέση μού φάνταζε πολύ βαριά... Ενώ γυρίσαμε κατηφείς, ήταν όλοι περήφανοι για την εμφάνισή μας και έτσι πήραμε θάρρος».

1988: Αφροδίτη Φρυδά: «Αν γύριζα το χρόνο πίσω, δεν θα πήγαινα»
Το 1988 ήταν μία από τις αιματηρές χρονιές της Eurovision. Στον τελικό για την επιλογή του τραγουδιού νικήτρια αναδείχθηκε η Αφροδίτη Φρυδά. Όμως, η δήλωση της επιτροπής «Τα τραγούδια είναι χαμηλής ποιότητας και δεν εκπροσωπούν επάξια το ελληνικό τραγούδι. Επειδή είναι επιβεβλημένο να γίνει μια επιλογή, διαλέγουμε τον Κλόουν» πυρπόλησε σειρά αντιδράσεων από τον Τύπο της εποχής και όχι μόνο. Η Αφροδίτη Φρυδά δήλωσε: «Πληγώθηκα και πληγώνομαι κάθε χρόνο, γιατί οι άνθρωποι δεν βαρέθηκαν να θάβουν. Νομίζω ότι έδωσα παραπάνω πράγματα από τον εαυτό μου για να στηρίξω το τραγούδι για την Ελλάδα και όχι για μένα. Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά οι συγκυρίες δεν ήταν υπέρ μου. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, δεν θα πήγαινα. Αφού δεν τους άρεσε τίποτα, έπρεπε να πουν ότι η Ελλάδα απέχει. Από τη στιγμή, όμως, που αποφάσισαν ένα τραγούδι να εκπροσωπήσει τη χώρα μας και δεν το λέω επειδή συμμετείχα κι εγώ δεν θα έπρεπε να το πολεμήσουν και να το σνομπάρουν τόσο. Ο μόνος άνθρωπος που με στήριξε ήταν η Δάφνη Μπόκοτα. Όταν γύρισα, ήταν όλα αρνητικά».

1989: Μαριάννα Ευστρατίου: «Όλα τα πλήρωσα μόνη μου»
Το 1989 όλη η ελληνική ποπ μουσική σκηνή είχε συμμετάσχει στον τελικό για να μας εκπροσωπήσει στη Λωζάνη. Νικήτρια αναδείχθηκε η Μαριάννα Ευστρατίου, που με «Το δικό σου αστέρι» έγραψε τη δική της ιστορία στο διαγωνισμό ερμηνεύοντας ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια. Η ίδια δήλωσε: «Βλέποντας τον Δάκη και τον Μιχάλη Ρακιντζή μεταξύ των υποψηφίων, με την παιδική μου αφέλεια τους πρότεινα, αν βγει ένας από τους τρεις, να πάμε όλοι μαζί στη Eurovision. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και με φώναξαν, είχαν φύγει βέβαια όλοι. Ήταν όμως υπέροχη αποστολή...». Όσο για τα οικονομικά; «Δεν υπήρχε ελληνική βραδιά, ούτε μακιγιέρ φυσικά! Όλα αυτά τα πλήρωσα μόνη μου, με ανθρώπους που ήταν φίλοι και συνεργάτες Επί σκηνής ο μόνος μουσικός ήταν ο Φίλιππος Τσεμπερούλης, που δεν πληρώθηκε ποτέ».

1990: Χρήστος Κάλοου: «Έγιναν εξωφρενικά πράγματα»
Το 1990 ο Χρήστος Κάλοου με το «Χωρίς σκοπό» δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Όμως, κι εκείνη η χρονιά δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τη μιζέρια. Ο ίδιος είπε: «Τι να θυμηθώ; Ότι δεν μου πλήρωναν τα αεροπορικά εισιτήρια για το υπόλοιπο γκρουπ με το οποίο θα εμφανιζόμασταν; Ότι μας πήγαν σε fast food; Έγιναν εξωφρενικά πράγματα!».

1988-1989-1990: Η Μαντώ και ο... πόλεμος
Κάθε χρονιά της Eurovision αφήνει το στίγμα της για τη μεγάλη «σφαγή» καλλιτεχνών, όμως την τριετία 1988-1990 ο πόλεμος μεταξύ της Μαντώς και των συμμετεχόντων έμεινε στην Ιστορία. Το 1988 η Μαντώ έστειλε έγγραφο στο Δουβλίνο στο οποίο ζητούσε να ακυρωθεί η συμμετοχή της Ελλάδας. Η Αφροδίτη Φρυδά τόνισε: «Το έμαθα με το που επέστρεψα. Παρεμπιπτόντως, η Μαντώ υπήρξε και φίλη μου. Δεν μπορώ να πω κάτι για αυτή. Έτσι αισθάνθηκε, έτσι έπραξε. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ τότε». Ένα χρόνο αργότερα τα παρατράγουδα συνεχίστηκαν. Κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης από την επιτροπή του νικητήριου τραγουδιού η Μαντώ, που βρέθηκε στη 2η θέση, προσπάθησε να ακυρώσει τη συμμετοχή. Η Μαριάννα Ευστρατίου αποκάλυψε: «Πήγαν στα δικαστήρια για να ακυρωθεί το τραγούδι μας, επειδή βγήκε με μία ψήφο διαφορά από το δικό τους. Η Μαντώ απαιτούσε μέσω της εκπροσώπων της να γίνει βιντεοκλίπ και το δικό τους, το δεύτερο τραγούδι, και το επιχείρημα που ακούστηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν αν πεθάνει η Μαριάννα, ποιος θα μας εκπροσωπήσει; Θα πρέπει και εμείς να ετοιμαστούμε. Υπήρξαν πολλοί κακεντρεχείς και μάλιστα κατάφεραν να απαγορεύσουν τη μετάδοση του τραγουδιού μου από σταθμούς». Όσο για το 1990, ο Χρήστος Κάλοου τόνισε: «Με είχε στεναχωρήσει πάρα πολύ η στάση της Μαντώς. Επειδή δεν πέρασε το κομμάτι που είχε στείλει, είπε: Ο Κάλοου είχε τα μέσα για να το περάσει».

1991: Σοφία Βόσσου: «Ήμασταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας»
Η «Άνοιξή» τους αγαπήθηκε με πάθος... Η Σοφία Βόσσου και ο Ανδρέας Μικρούτσικος κέρδισαν το στοίχημα της Eurovision, αφού το τραγούδι εξακολουθεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του διαγωνισμού. Τι θυμάται, όμως, η Σοφία Βόσσου από τη συμμετοχή του 1991; «Τα πράγματα δεν είναι όπως σήμερα. Τότε νιώθαμε σαν πολίτες τρίτης κατηγορίας. Οι ξένοι αντιμετώπισαν το κομμάτι με πολύ σεβασμό. Θυμάμαι να τελειώνει όλη η πρόβα και να σηκώνεται όλη η ορχήστρα και να υποκλίνεται. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Βέβαια, δεν είχαμε ούτε καλό ξενοδοχείο. Με το ζόρι έγινε η συνέντευξη Τύπου, αλλά δεν έφταιγαν οι Ιταλοί. Ήταν φοβερά υποβαθμισμένη η Εurovision».

1992: Η Ελλάδα... τρώει τα παιδιά της
Με «Όλου του κόσμου την ελπίδα» η Κλεοπάτρα έφερε την 5η θέση σε μια συμμετοχή που θα μείνει στην ιστορία του διαγωνισμού. Το υπέροχο τραγούδι του αείμνηστου Χρήστου Λαγού, που δυστυχώς πέθανε σε τροχαίο ατύχημα 11 περίπου χρόνια μετά, αλλά και η εξαιρετική εμφάνιση της ερμηνεύτριας με το αστέρι της Βεργίνας στο στήθος της κέρδισαν τους Ευρωπαίους. Η Σοφία Βόσσου σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη συμμετοχή είπε: «Επειδή είμαστε ψωνάρες, την Κλεοπάτρα δεν τη θυμάται κανείς. Δεν θυμούνται την κυρία που έφερε την 5η θέση. Αδικήθηκε από τους Έλληνες και τα μέσα, τα οποία πηγαίνουν μόνο με αυτούς που θεωρούν in. Ζούμε σε μια χώρα που δυστυχώς... τρώει τα παιδιά της».

1993: Καίτη Γαρμπή: «Όλοι ήταν αρνητικοί»
Με το «Ελλάδα χώρα του φωτός» άφησε το αποτύπωμά της στο διαγωνισμό. Και η Καίτη Γαρμπή όμως δέχθηκε πόλεμο. Κάποια χρόνια μετά θα πει: «Την κυνηγούσαν τη Eurovision. Τότε ήμασταν οι φτωχοί συγγενείς. Ήταν όλοι αρνητικοί». Όσο για το φόρεμά της, που ξεσήκωσε τα πλήθη, θα πει: «Νομίζω ότι το φόρεμα έπαιξε καταλυτικό ρόλο στις ψήφους που πήραμε!».

1994: Κώστας Μπίγαλης: «Η απίστευτη κακία κάποιων με στεναχώρησε»
Το 1994 βρέθηκε για πρώτη φορά στη σκηνή της Eurovision με το έθνικ «Τρεχαντήρι». Ο Κώστας Μπίγαλης τόνισε μετά από χρόνια σε συνέντευξή του: «Ήταν μια εποχή που πήγαινες και ερχόσουν και δεν σε έπαιρνε χαμπάρι κανείς. το 2002, που έκανα την πρώτη προσπάθεια με το αγγλόφωνο τραγούδι, απογοητεύτηκα τελείως από τη Eurovision. Δεν θέλω ξανά να ανακατευτώ. Δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαι. Μιλάω για τις συνθήκες που και τις δύο φορές το δικό μου τραγούδι δεν μπόρεσε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα. Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως».

1996: Πολλά προβλήματα
Με το «Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα» η Μαριάννα Ευστρατίου βρέθηκε για δεύτερη φορά στη σκηνή της Eurovision. Η ίδια θυμάται: «Έχοντας την εμπειρία του 89, είχα κάνει φοβερή προετοιμασία. Υπήρξαν όμως διάφορα απροσδόκητα. Ενώ είχαμε προετοιμάσει κινήσεις και χορευτικά για μια σκηνή 22 μέτρων, ξαφνικά στην πρώτη μας πρόβα μας έβαλαν σε μια σκηνή 5 μέτρων. Την ορχήστρα δεν την είδα ποτέ. Η ηχητική κάλυψη του τραγουδιστή επί σκηνής δεν ήταν καλή και η τοποθέτησή μας ως χώρα κακή. Προσπάθησα να τα αλλάξω, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούσα».

1997: Τα αποτελέσματα μαγειρεύτηκαν
«Ήμασταν στην 3η θέση, σύμφωνα με τα προγνωστικά. Τα αποτελέσματα μαγειρεύτηκαν», τόνισε η Μαριάννα Ζορμπά, που με το λυρικό «Χόρεψε» μας εκπροσώπησε στο Δουβλίνο το 1997. «Έχω και αποδείξεις γι αυτό. Κάποια στιγμή, επειδή γνώριζα τον αρχηγό της κυπριακής αποστολής, μου είπε: Τι κάνετε; και του απάντησα: Δεν βλέπεις πως πάμε χάλια;. Έλα βρε, μου απάντησε, μην ανησυχείς, αφού ξέρω εγώ τι θα γίνει.... Για πες μου, του απάντησα. Δεν ξέρω για εσάς, εμείς πάντως θα βγούμε πέμπτοι, μου είπε. Πίστευα ότι τα βγάζει από το μυαλό του. Γίνονταν τέτοια πράγματα, που εμείς οι κακόμοιροι δεν ξέραμε τίποτα. Ζούσαμε σε ένα δικό μας κόσμο». Και μπορεί η Μαριάννα Ζορμπά και ο Μανόλης Μανουσέλης να μη χόρεψαν στην τελική βαθμολογία, όμως ο συνθέτης του τραγουδιού και η ερμηνεύτρια ερωτεύθηκαν από την πρώτη στιγμή και δύο μέρες πριν από το φεστιβάλ αρραβωνιάστηκαν στο Δουβλίνο.

1998: Άγριος τσακωμός στο Λονδίνο
Πολλά τα gossip και εκείνη τη χρονιά... Τη χώρα μας εκπροσώπησε το τραγούδι «Μια κρυφή ευαισθησία» με συνθέτη τον Γιώργο Βάλβη και ερμηνεύτρια τη Διονυσία Καρόκη, που βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις, συγκεντρώνοντας μόλις δώδεκα βαθμούς από την Κύπρο. Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε το televoting στην Ελλάδα και το κοινό ψήφιζε μέσα από την εκπομπή «Ζowbiz» του Γιώργου Μαρίνου. Όλοι οι ερμηνευτές κατήγγειλαν την ψηφοφορία στο τέλος. Το χειρότερο όμως ήταν στο Λονδίνο, όπου ο συνθέτης τσακώθηκε άσχημα με τους διοργανωτές, με αποτέλεσμα η φωτογραφία του να κυκλοφορεί σε όλο το χώρο του σταδίου με την ατάκα: «Ανεπιθύμητος!».

2002: «S.Α.G.Α.Ρ.Ο.»
Το 2002 το εισιτήριο για την Εσθονία πήρε ο Μιχάλης Ρακιντζής και η επόμενη ημέρα έφερε τους συνδιαγωνιζόμενους σε ευθεία αντιπαράθεση στα τηλεοπτικά παράθυρα. Τι θυμάται αλήθεια από τότε ο Μιχάλης Ρακιντζής; «Ήταν προδιαγεγραμμένη η πορεία εκείνης της χρονιάς. Δεν διέθεσαν ούτε μία δραχμή, γιατί ακόμα και τα μικροέξοδα ήταν δικά μας. Η Εurovision είναι ένα φεστιβάλ που θέλει άλλα πράγματα, όπως στυλίστες, ρούχα, χορό...». Όσο για τους συναδέλφους του, τόνισε: «Οι ανασφαλείς άνθρωποι έτσι φέρονται. Δεν έχω ξαναμιλήσει μαζί τους και δεν θα μιλούσα ούτε στην επόμενη ζωή μου». Να συμπληρώσουμε ότι το ιστορικό ευρωπαϊκό μουσικό περιοδικό «Face» κατέταξε τον Μιχάλη Ρακιντζή και το «S.Α.G.Α.Ρ.Ο.» στην πρώτη δεκάδα των πιο εντυπωσιακών και καλών εμφανίσεων της Eurovision για τη δεκαετία 1993-2003, παρομοιάζοντάς τον, όσον αφορά την εμφάνιση και το στυλ του τραγουδιού, με τις πρώτες εμφανίσεις των Depeche Μode.

2005: «Νumber one»
Η χρονιά που η Έλενα Παπαρίζου κέρδισε την περιβόητη και πολυπόθητη πρωτιά! Στο παρασκήνιο, όμως, δημιουργήθηκαν προβλήματα με το τραγούδι του Κώστα Μπίγαλη, το οποίο αποκλείστηκε επειδή ειπώθηκε ότι μεταδόθηκε από το Internet ερμηνευμένο από τη Μιρέλλα Φραγκοπούλου. Ο ίδιος σε συνέντευξή του δεν άφησε κανένα περιθώριο... «Αν γινόταν αξιοκρατικά, θα πήγαινα εγώ. Είπαν: Δεν θα πας εσύ, γιατί έτσι γουστάρουμε. Ξέρω ποιος την έκανε τη δουλειά. Μου το είπαν και η ΕΡΤ και άνθρωποι του χώρου. Δεν είμαι χθεσινός. Ήξερα ποιος το έκανε. Ανήκει στο φαν κλαμπ της Eurovision. Ούτε τον ξέρω ούτε είχα ποτέ κάτι προσωπικό μαζί του. Γιατί το έκανε; Δεν ξέρω...».