Από τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ-ΡΩΜΑΝΟ ΛΙΖΑΡΔΟ

Στη μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών εξελίσσεται το κινηματογραφικό «Μamma Μia», καθώς έχει κόψει περισσότερα εισιτήρια από οποιαδήποτε άλλη. Χαράς ευαγγέλια για τη χώρα μας, αφού είναι μοναδική διαφήμιση για τα ελληνικά νησιά. Ο Ντόμινικ Κούπερ, το νεαρό αγόρι της ταινίας, τον τελευταίο καιρό πρωταγωνιστεί σε μικρές και μεγάλες οθόνες, καθώς το πολύκροτο μιούζικαλ κυκλοφορεί πλέον και σε DVD. Ας δούμε τι μας είπε αποκλειστικά.

Θεωρώ ότι η παραμονή σου στην Ελλάδα για το «Μamma Μia» ήταν γεμάτη πρωτόγνωρες στιγμές. Έχω δίκιο;

«Μοναδικές μπορώ να θεωρήσω όλες τις στιγμές που περιφερόμασταν σε αυτά τα υπέροχα νησιά. Βιώναμε τον απόλυτο ρομαντισμό σε κάθε γωνιά. Ήταν υπέροχο, γιατί κάναμε όλες τις πρόβες σε κλειστά στούντιο, σε ένα βιομηχανικό περιβάλλον. Φτάνοντας στην Ελλάδα, μας υποδέχτηκαν αυτές οι υπέροχες παραλίες, που πραγματικά μας ενθουσίασαν και έδωσαν άλλο χρώμα στην ερμηνεία μας».

Το διασκεδάσατε δηλαδή; Σαν κάτι να έσπαγε τη μονοτονία και να σας χάριζε ευχαρίστηση;

«Συνέβαινε κάτι περίεργο, σχεδόν υπερφυσικό. Υπήρχε μεγάλη σκέψη για το αν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν οπτικά εφέ για να ενισχύσουν τη μαγεία του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν χρειάστηκε. Το περιβάλλον ήταν από μόνο του ονειρεμένο. Φοβόμασταν ακόμη τη μεταφορά ενός θεατρικού έργου, όπου όλα παρουσιάζονται με ζωντανή μουσική και τραγούδι, με συγκεκριμένο σκηνικό. Μέσα σε όλα αυτά είχαμε οι υπόλοιποι να αντιμετωπίσουμε αυτή την υπέροχη ερμηνεία της Μέριλ Στριπ. Δεν ζούσε απλώς το ρόλο της. Έδειχνε σαν να είναι στην πραγματικότητα κάτοικος ελληνικού νησιού! Μετέφερε απίστευτη ενέργεια σε όλους μας».

Τελικά, οι χαρακτήρες της ταινίας, το περιβάλλον ή η μουσική πρωταγωνίστησαν;

«Όλα αυτά μαζί, αλλά επιμένω ότι χωρίς αυτό το περιβάλλον δεν θα μπορούσε να κινητοποιηθεί η ενέργειά μας. Υπήρχε μια δόνηση, ένα υπέροχο χρώμα, ένας ερωτισμός».

Πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για τα μιούζικαλ;

«Τα μιούζικαλ δεν με ενδιέφεραν πολύ σαν είδος. Διδάχτηκα μιούζικαλ στη σχολή, αλλά με το Mamma Mia είδα ότι αυτό το είδος σε εμπλέκει περισσότερο από κάθε άλλο με την υποκριτική. Στο σχολείο, για να επανέλθω, με είχαν βάλει να παίξω σε μια σκηνή από το Cabaret. Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με το είδος. Ακολούθησε το Bugsy Malone. Κάπου εκεί λοιπόν τελείωσε και η ενασχόλησή μου με το μιούζικαλ. Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που μου φάνηκε παράξενο όταν μου ζητήθηκε να παίξω στο Mamma Mia. Ένα μιούζικαλ εντελώς διαφορετικό, λόγω της μουσικής των Αbba».

Τι το ξεχωριστό έχουν τα τραγούδια των Αbba;

«Σε αγγίζουν, σε κάνουν να ευθυμήσεις. Είναι κλασικά και άφθαρτα, γιατί μεγάλωσαν τουλάχιστον τρεις γενιές. Η γιαγιά μου ξέρει τους περισσότερους στίχους, όπως και η 7χρονη ανιψιά μου. Αυτό λέει πολλά! Πραγματικά είμαι χαρούμενος που γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους».

Μπορώ να χρησιμοποιήσω μερικούς από τους στίχους τους για να σου κάνω κάποιες πιο προσωπικές ερωτήσεις;

«Ρίξε!».

Ποιο άτομο στη ζωή σου ονομάζεις «μέλι σου» (honey-honey);

«Τον... τον... τον εαυτό μου!».

Πόσο σημαντικό είναι για εσένα να κερδίζεις «χρήματα-χρήματα-χρήματα» (money-money-money);

«Το χρήμα φαινομενικά είναι πολύ σημαντικό. Δεν φέρνει όμως την ευτυχία, κάτι που το βλέπεις στο χώρο της showbiz. Θεωρώ το χρήμα μια αναγκαιότητα που υποβοηθά τη στιγμιαία χαρά. Δεν είναι όμως το γιατρικό της θλίψης, αν είναι αυτό που με ρωτάς».

Ποιος από το καστ νομίζεις ότι ήταν «ο νικητής που τα πήρε όλα» (the winner takes it all); «Με την ερμηνεία ή με τη ζωή του;».

Και με τα δύο...

« Όλοι μας, από εμένα μέχρι και τη Μέριλ, ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε σε αυτή την ταινία. Όσα χρόνια και αν περάσουν, θα θυμόμαστε το Mamma Mia σαν μια υπέροχη στιγμή στη ζωή και την καριέρα μας. Ξέρεις ότι οι θεατρικοί παραγωγοί πριν το ανεβάσουν παρακαλούσαν για πενταροδεκάρες; Κανείς δεν το είχε πιστέψει».

«Δώσε μου-δώσε μου-δώσε μου (gimme-gimme-gimme)»; 

«Διακοπές στην Αθήνα! Επαναλαμβάνομαι;».

Τι σου έχει μείνει από την Ελλάδα;

«Υπέροχοι άνθρωποι. Νοστιμιές που δεν βρίσκεις στα καλύτερα εστιατόρια στον κόσμο και που υπάρχουν στο πιο μικρό και παραμελημένο ταβερνείο. Τοπία με σπάνια και ανεξήγητη ομορφιά. Πραγματικά, όσο ήμουν εκεί, σκεφτόμουν ότι πρέπει να πάρω στους γονείς μου, όταν βγάλω πολλά λεφτά, ένα σπιτάκι σε κάποιο ελληνικό νησί».

Άρα θα σε ξαναδούμε σύντομα;

«Ναι, έρχομαι μάλλον με μια παράσταση στην Επίδαυρο. Χωρίς να είμαι βέβαιος αν μπορώ να το ανακοινώσω, σου λέω ότι θα ανεβάσουμε τη Φαίδρα».

Η πρεμιέρα θα είναι στην Επίδαυρο;

«Όχι, θα παίξουμε πρώτα στο Λονδίνο και στη συνέχεια θα έρθουμε στην Ελλάδα. Το ελληνικό θέατρο είναι η βάση του ευρωπαϊκού. Η όλη εκπαίδευσή μας στις σχολές θεάτρου στηρίζεται στο αρχαίο δράμα, στο ύφος, στην απόδοση και στην έντονα αρσενική προσέγγιση, στο πώς οφείλουμε να ερμηνεύουμε καταστάσεις που έχουν πάθος. Είναι δελεαστικό και τολμηρό να επαναφέρεις ένα αρχαίο κείμενο από την Ελλάδα στο θέατρο εκ νέου».

Αισθάνεσαι ευλογημένος;

«Μάλλον τυχερός!».

Να μιλήσουμε και για τη «Δούκισσα», που θα κάνει πρεμιέρα σύντομα στην Ελλάδα;

«Μέσα από αυτή την ταινία άρχισα να μαθαίνω πληροφορίες για την εποχή εκείνη στην Αγγλία, άρα ήταν επιμορφωτική εμπειρία. Ναι, πρέπει να το παραδεχτώ ότι στο παρελθόν δεν είχα ιδέα. Λάτρεψα δε τον χαρακτήρα που ερμηνεύει η Κίρα Νάιτλι περισσότερο από κάθε άλλον. Μου μοιάζει τόσο παράξενο που γνωρίζουμε πολύ λίγα για εκείνη και για τη χρονική περίοδο που έζησε».

Τι το σημαντικό συνέβαινε;

«Ήταν χρόνια αλλαγών... Βλέπουμε άτομα που είχαν επιρροή στα κοινωνικά δρώμενα, χωρίς να έχουν ούτε ηγετικές φιλοδοξίες ούτε επιθυμία να επηρεάσουν. Λάτρεψε το πορτρέτο και την εμπλοκή της με τα πολιτικά δρώμενα. Η εμμονή της δούκισσας με τη μόδα και το ταλέντο της να συνδυάζει ρούχα με διαφορετική αισθητική, επηρεάζοντας την οπτική των υπολοίπων, με βρήκε απροετοίμαστο. Τότε όπως και τώρα υπήρχε ανάγκη να βρεθούν πρότυπα».