Η είδηση ότι η Μαρία Μπακοδήμου κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της από αλλεργικό σοκ πηγαίνοντας να κάνει μια εξέταση σε νοσοκομείο σόκαρε όλη την ελληνική showbiz. Πόσο μάλλον την ίδια που το έζησε και την οικογένειά της που βρέθηκα από τη μία στιγμή στην άλλη να μην ξέρει τι θα ξημερώσει. Πλέον όλα έχουν περάσει και μένει να ψάξει να βρει τι το προκάλεσε αλλά ψυχολογικά οι επιπτώσεις αυτού που βίωσε σίγουρα είναι μεγάλες.
Η ίδια η παρουσιάστρια βρέθηκε στο «Στούντιο 4» και εμφανώς φορτισμένη διηγήθηκε όλα όσα έζησε συγκλονίζοντας με την περιγραφή της:
«Σωματικά δεν έχω συνέλθει ακόμα. Το αλλεργικό σοκ είναι κάτι που κάνει τον οργανισμό να καταρρεύσει και βέβαια κινδυνεύεις σοβαρά. Σιγά σιγά ανακτώ τις δυνάμεις μου. Ψυχολογικά όμως με έχει ρίξει, αλλά μπορεί να είναι μετατραυματικό στρες, γιατί φεύγεις κι έρχεσαι. Και όλο αυτό είναι ένα χτύπημα στον πυρήνα σου, ότι υπάρχω και δεν υπάρχω. Ήταν τόσο σοβαρό» είπε η Μαρία Μπακοδήμου και συνέχισε:
“Πήγα να κάνω μια εξέταση κι έπρεπε να πάρω μέθη. Όταν μου έδωσαν το αντιβιωτικό, νομίζουμε γιατί το χαρτί του νοσοκομείου γράφει μη καθορισμένο, εγώ κατέρρευσα! Τώρα αρχίζω και το ψάχνω να δω τι ήταν, γιατί πρέπει να περάσουν τρεις εβδομάδες, και συνήλθα μετά από 31 ώρες στην εντατική».
-Το κατάλαβαν γρήγορα;
«Αμέσως γιατί δεν είχα σφυγμό»
-Εσύ είχες συναίσθηση;
«Εγώ δεν ξέρω αν είχα συναίσθηση ποιας στιγμής ήταν που ένιωθα ότι καίγομαι. Είχα την αίσθηση ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά, γιατί υπέφερα. Δεν θέλω να πω και πράγματα που δεν θέλω να ακούσουν τα παιδιά μου. Παρόλο που κι εκείνα το μάθανε. Ο γιος μου ήρθε μετά από κάποιες ώρες στο νοσοκομείο, σοκαρίστηκε. Ο άλλος μου ο γιος που δεν ζει στην Ελλάδα, ήταν στο γραφείο και τρελάθηκε, δεν ήξερε τι να κάνει, να έρθει ή να μείνει εκεί.
Θυμάμαι ότι όταν συνήλθα, μου είπαν τα κορίτσια που ήταν βοηθοί στο χειρουργείο, ότι “φύγατε και ξανάρθατε”. Εγώ αισθανόμουν ότι χάνομαι και η αγωνία μου ήταν να μην φύγω. Από την άλλη υπέφερα πάρα πολύ σωματικά κι έλεγα ότι κάτι πρέπει να γίνει, ή να σταματήσω να υποφέρω… Μέσα σε μια κατάσταση που έχεις μια συνειδητότητα. Είχα αντίληψη του τι γίνεται».
-Πώς είναι αυτό το… φεύγω, αλλά πρέπει να κρατηθώ; Πώς είναι αυτή η εμπειρία;
« Δεν θέλω να το συζητήσω, είναι πολύ δύσκολη».
-Το μετά, όταν έχεις ξεπεράσει τον κίνδυνο;
«Είναι μεγάλο το σοκ γιατί πρέπει να τσεκάρεις τον κίνδυνο. Ότι επειδή έμεινες χωρίς οξυγόνο δουλεύει το μυαλό σου, η καρδιά σου, έκανα μια σειρά εξετάσεων.
Μου είπαν ότι αν δεν ήμουν σε τόσο καλή φυσική κατάσταση δεν θα ήταν τόσο καλά τα πράγματα. Μπορεί όμως να κάνεις τα πάντα και να έρθει ένα μοιραίο που δεν μπορείς να το ελέγξεις. Αυτό με έχει σοκάρει»
-Πώς λαμβάνεις το γεγονός; Λες τι έπαθα ή τι γλίτωσα…
«Και τα δύο. Από τη μια τρομάζεις, λυπάσαι, κλαις για αυτό που έπαθες, από την άλλη χαίρεσαι, ξανακλαίς από συγκίνηση χαράς που έζησες που βλέπεις τους φίλους σου, τα παιδιά σου, την οικογένειά σου. Εκτιμάς τη ζωή πάρα πολύ. Χθες πήγαινα στην κίνηση κι έλεγα τι ωραία μέρα, τι ωραίος ήλιος, τι ωραία μουσική παίζει το ραδιόφωνο»
-Και πότε σε πιάνουν οι μαυρίλες σου;
«Το βράδυ. Κατά τη διάρκεια του ύπνου… Ξυπνάω… Δεν έχω μπει κανονικά στη ρουτίνα μου, αλλά τη μέρα το’ χω κι όταν πέφτω να κοιμηθώ, κοιμάμαι. Μετά δεν εξελίσσεται πολύ καλά. Πετάγομαι»
