Για 17 ολόκληρα χρόνια η Μαρία Κορινθίου και ο Γιάννης Αϊβάζης έζησαν έναν μεγάλο έρωτα, απέκτησαν ένα παιδί, την κόρη τους, Ισμήνη που λατρεύουν και δεν έδωσαν ποτέ δικαιώματα. Η είδηση του χωρισμού τους στο τέλος του καλοκαιριού έπεσε σαν βόμβα.
Κι ενώ ανακοίνωσαν ουσιαστικά πως ο γάμος τους τελείωσε, η αγάπη ανάμεσά τους υπάρχει πάντα και αυτή τη θεατρικής σεζόν θα συνεργαστούν κιόλας παρουσιάζοντας την παράσταση «Ο τελευταίος χορός» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Κι αυτό σχολιάστηκε πολύ. Και όχι καλά με πολλούς να αμφισβητούν το ότι έχουν όντως χωρίσει και να τους κατηγορούν ότι όλος ο ντόρος έγινε ως διαφημιστικό κόλπο:
Μιλώντας στη Δανάη Μπάρκα και στον Άρη Καβατζίκη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» ο ηθοποιός σήμερα ξέσπασε:
«Αυτά είναι ηλίθια πράγματα! Χαζά και ανήθικα! Πώς μπορεί κάποιος να έρθει και αν σε ρωτήσει αυτό; Όταν υπάρχει ένα παιδί, δεν είναι ανήθικο να φανταστεί κάποιος και να πει "α, αυτοί κάνουν θέατρο μαζί οπότε είναι διαφημιστικό κόλπο". Δηλαδή τι; Θα διαλύσω εγώ την οικογένειά μου ή θα υποκριθώ ότι διαλύω την οικογένειά μου για 10 εισιτήρια παραπάνω; Ήμαρτον»
Ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε και στον χωρισμό του λέγοντας:
«Οι άνθρωποι μπορεί να χωρίζουν για τους σωστούς και για τους λάθος λόγους ή για τους λόγους που οι ίδιοι ξέρουν. Άκουσα τον συνάδελφο τον Γιώργο Γεροντιδάκη που είπε: "δεν είμαι υποχρεωμένος να σας μιλήσω για την προσωπική μου ζωή. Μπορεί κάποιος να πει "είσαι δημόσιο πρόσωπο, μας αφορά η ζωή σου". Δεν είναι έτσι η κλειδαρότρυπες των σπιτιών δεν πρέπει να είναι ανοιχτές»
Και ολοκλήρωσε αναφερόμενος στα δικά τους συναισθήματα για την κατάληξη της σχέσης τους:
«Η επόμενη ημέρα στη ζωή μου μετά τον χωρισμό είναι δύσκολη, όπως όλοι οι χωρισμοί, αλλά και εύκολη. Δύσκολη γιατί όταν συναισθηματικά είσαι με έναν άνθρωπο, οι δύο αυτοί άνθρωποι είναι μαζί 17 χρόνια, έχουν κοινή πορεία και οικογένεια και αποφασίζουν να πάρουν διαφορετικούς δρόμους, -ερωτικούς διαφορετικούς δρόμους γιατί η οικογένεια παραμένει μία- είναι δύσκολο.
Είναι δύσκολο να ξυπνάς και να κοιμάσαι και μη βλέπεις τον άνθρωπό σου που τόσα χρόνια έχεις δίπλα σου. Από την άλλη όμως είναι και εύκολο. Όταν δεν έχεις να λύσεις πράγματα με την σύντροφό σου, όταν τον αγαπάς, όταν αποφασίζεις να χωρίσεις επειδή εντοπίζεις πράγματα που δεν είναι δίκαια ούτε για τον έναν ούτε για τον άλλον και συζητάς μαζί του και λες ότι ίσως αυτή είναι η λύση...
Θα ήταν χαζό, άδικο να υπάρξει ένας χωρισμός μεταξύ εμένα και της Μαρίας μετά από ένα τόσο ωραίο παραμύθι που ζήσαμε και ζούμε ακόμα. Γιατί ακόμα και αυτό είναι ένα μάθημα. (θα ήταν άδικο) Αυτή η σχέση να διαλυθεί με κλειστές πόρτες. Έχουμε περισσότερα καλά να θυμόμαστε μεταξύ μας παρά άσχημα».
