Γνωρίσαμε την Τζούλια Μπάρκα την δεκαετία του '80 όπου εργάστηκε ως ηθοποιός στη χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας. Κάποια στιγμή ασχολήθηκε με το τραγούδι, όμως η μοίρα της επιφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι.
Κάποια στιγμή και ενώ τραγουδούσε στη σκηνή, κατέρρευσε και αμέσως οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί διαπίστωσαν πως υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό. Οταν βγήκε από τη μονάδα εντατικής θεραπείας δεν ήταν πια η ίδια. Δεν θα ήταν ποτέ πια. Κι όμως... Ανακτώντας τις δυνάμεις της η Τζούλια απαντά στην ερώτηση αν το εγκεφαλικό προκλήθηκε από ναρκωτικά όπως έλεγαν πολλοί, και θυμάται τους ανθρώπους που της στάθηκαν.
Στην εφημερίδα Freddo μίλησε αυτή τη φορά η Μπάρκα, ξεκαθαρίζοντας ότι "ποτέ δεν πήρε τέτοιες ουσίες". "Ήταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που με έστειλε στον Αδη και ξαναγύρισα λόγω της αγάπης του πατέρα και της μάνας μου. Όταν ανακοίνωσαν στη μητέρα μου ότι δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω και να ξαναπερπατήσω, πήγε να πηδήξει από το δωμάτιο του νοσοκομείου. Την πρόλαβαν οι νοσοκόμες"
Για τις 43 δύσκολες μέρες στην εντατική, θυμάται μόνο: "Απλώς, κοιμόμουν. Δεν ζούσα, δεν ανέπνεα. Και έβλεπα ένα λευκό φως. Οπως μου είπαν οι γιατροί, είχα φύγει από τη ζωή και επέστρεψα. Δεν περίμεναν ούτε εκείνοι ότι θα μπορέσω να επιστρέψω. Είχαν φτάσει στο σημείο να πουν στους γονείς: 'ίσως χρειαστεί να βγάλουμε τη μηχανική υποστήριξη'".
Τέλος, αναφέρθηκε και στους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα της και εξομολογήθηκε πως η Τατιάνα Στεφανίδου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να μιλήσει ξανά: "Όπως και ο Σπύρος Μπιμπίλας μου στάθηκε. Το ίδιο και η Τατιάνα. Χάρη στην Τατιάνα Στεφανίδου βρήκα τον καλύτερο λογοθεραπευτή και μπόρεσα να ξαναμιλήσω. Αν δεν ήταν η Τατιάνα, δεν θα μιλούσα σήμερα. Είχα χάσει εντελώς τη φωνή μου και απλώς έβγαζα κραυγές. Ήταν βασανιστικό για μένα όλο αυτό. Έλεγα μέσα μου: 'θεέ μου, ή δώσ’ μου τη φωνή μου ή πάρε με κοντά σου'".
