Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ

Άφησε τη «βολεμένη» ζωή του για να αφοσιωθεί στη φύση και στους ανθρώπους της Τανζανίας. Δουλεύει εθελοντικά για την προστασία του περιβάλλοντος και βοηθάει τους κατοίκους της περιοχής να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους. Χάρη στις δικές του προσπάθειες κάποιοι άνθρωποι έχουν πια γιατρό, πίνουν καθαρό νερό, ενώ δίνεται η ευκαιρία στα μικρά παιδιά να σπουδάσουν. Αν τον ρωτήσετε δε τι του λείπει από την προηγούμενη ζωή του, η απάντηση που θα πάρετε θα σας προβληματίσει αρκετά: «Η πραγματική ζούγκλα βρίσκεται εκεί που λέμε ότι υπάρχει πολιτισμός»!

Η οικογένειά του μετανάστευσε από τη Σάμο στο Μπουρούντι και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Εκεί γεννήθηκε και ο Κώστας Κουκούλης, φοίτησε όμως σε ελληνικό σχολείο και οι γονείς του του μετέφεραν την αγάπη τους για την πατρίδα. «Είμαι Έλληνας», τονίζει όταν συστήνεται.

Όπως αποδείχτηκε όμως, στην Τανζανία βρήκε τον πραγματικό του προορισμό. Βρέθηκε τυχαία εκεί: «Από το 1994 έως το 1999 πήγαινα εκεί για σαφάρι. Κάποια στιγμή έμαθα ότι υπάρχει ένα μέρος, όπου οι ελέφαντες κολυμπούν στον Ινδικό ωκεανό και θέλησα να το επισκεφτώ. Ήταν το περίφημο Σααντάνι, μια εκπληκτική περιοχή με απίστευτη φυσική ομορφιά. Έμεινα σε ένα μέρος όπου υπήρχε σαβάνα. Είδα από δελφίνια και ιπποπόταμους μέχρι κροκόδειλους, γνώρισα τους Μασάι και τους Σουαχίλι, που ζούσαν με το ψάρεμα, και ερωτεύτηκα αυτό το χωριό. Έτσι, το 2001 αποφάσισα να μείνω μόνιμα εκεί».

Για την προστασία της φύσης και των ανθρώπων!
Σύντομα ο Κώστας Κουκούλης δημιούργησε τη δική του επιχείρηση, το «Saadani Safari Lodge», τα έσοδα του οποίου πήγαιναν για την προστασία της φύσης. Σύντομα όμως κατάλαβε ότι αυτό δεν αρκεί: «Στη διαδρομή συνειδητοποίησα ότι δεν είναι μόνο η φύση που πρέπει να προστατεύσουμε, αλλά και οι άνθρωποι της περιοχής, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλες ανάγκες, όπως εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη». Ο Έλληνας ομογενής βρήκε και πάλι τη λύση δημιουργώντας το μη κερδοσκοπικό οργανισμό SANA, που όπως εξηγεί: «Στη γλώσσα των Σουαχίλι σημαίνει "πολύ", στην πραγματικότητα όμως είναι τα αρχικά της φράσης "Save Africa’s Nature". Με το SANA θεωρήσαμε ότι θα βοηθήσουμε πιο ουσιαστικά αυτούς τους ανθρώπους, που ζουν γύρω από το Σααντάνι». Όπως αποδείχτηκε, είχε απόλυτο δίκιο. Πολύ γρήγορα μαζεύτηκαν τα χρήματα για την επισκευή και τον εξοπλισμό του ιατρείου που υπήρχε στην περιοχή. Με τα έσοδα της προσωπικής του επιχείρησης «Saadani Safari Lodge» έχτισε ένα σχολείο και τώρα το SANA έχει αναλάβει τα έξοδα της εκπαίδευσης των παιδιών από το νηπιαγωγείο μέχρι το δημοτικό: «Τα παιδιά που πετυχαίνουν στις εξετάσεις από το δημοτικό στο λύκειο πρέπει να πληρώσουν γύρω στα 150 ευρώ το χρόνο για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Όπως καταλαβαίνετε, κάποια από αυτά δεν έχουν αυτό το ποσό, οπότε αναλάβαμε εμείς κι αυτά τα έξοδα. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 20 μαθητές, στους οποίους εξασφαλίζουμε τη φοίτηση στο λύκειο».

Το καθαρό νερό θεωρείται πολυτέλεια!
Όσο τα χρόνια περνούσαν, τόσο εξαπλωνόταν και το έργο του Κώστα Κουκούλη. «Με τη βοήθεια πολλών Ελλήνων, που έμαθαν για το SANA και θέλησαν να προσφέρουν στο έργο μας, έχουμε ήδη ξεκινήσει να χτίζουμε ένα ακόμη ιατρείο σε κάποιο άλλο χωριό της περιοχής, όπου οι άνθρωποι δεν έχουν καμία ιατρική φροντίδα. Το πιο κοντινό τους σημείο βρίσκεται 15 χιλιόμετρα μακριά, οπότε, φανταστείτε σε τι δύσκολη θέση βρίσκεται μια έγκυος γυναίκα που μένει εκεί ή ένας άρρωστος. Με τα χρήματα που έχουν μαζευτεί ξεκινάμε το χτίσιμο σε δύο μήνες και ελπίζουμε ότι θα βρεθούν και τα υπόλοιπα για να το ολοκληρώσουμε».

Παράλληλα, οι κάτοικοι έχουν πια πόσιμο νερό, το οποίο εξασφαλίζουν χρησιμοποιώντας αιολική ενέργεια, ενώ βρήκαν τρόπους ώστε τα χρήματά τους να μένουν στο χωριό: «Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Σααντάνι ένας εθελοντής από το Βέλγιο, ο οποίος είναι αγρονόμος και μαζί έχουμε ξεκινήσει ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα. Οι γυναίκες του χωριού φυτεύουν λαχανικά κι έτσι αντί να τα προμηθευόμαστε από το Νταρ Ελ Σαλάμ, την πρωτεύουσα της Τανζανίας, τα αγοράζουμε από αυτές. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα χρήματα να μένουν στην περιοχή». Επίσης, στα lodge που δημιούργησε προσφέρει εργασία στους κατοίκους της περιοχής και, όπως εξηγεί: «Αυτό σημαίνει ότι έχουν κάποιο εισόδημα και δεν αναγκάζονται να σκοτώσουν μια αντιλόπη ή μια ζέβρα για να την πουλήσουν και να πάρουν χρήματα».

Βρήκε το δικό του παράδεισο
Ποια ήταν όμως η εικόνα που στάθηκε καταλυτική στην απόφαση του Κώστα Κουκούλη να αφοσιωθεί στο Σααντάνι και στους κατοίκους του; «Έμεινα έκπληκτος από την ομορφιά αυτού του κράτους, από τη φύση, τις απέραντες εκτάσεις με όλα αυτά τα ζώα. Παράλληλα, είδα ότι οι επισκέπτες που έρχονταν από την Ευρώπη περνούσαν πολύ καλά, σε αντίθεση με τους κατοίκους της περιοχής που είχαν πολλές ελλείψεις. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι: στην Αφρική δεν υπάρχει δυστυχία. Αφρική δεν είναι μόνο η εικόνα που δείχνει ο πολιτισμένος κόσμος, πόλεμος και πείνα. Ο κόσμος που ζει εδώ, αν καταφέρει να βρει ένα κομμάτι ψωμί την ημέρα και φάει, είναι ευχαριστημένος. Παρ’ όλα αυτά, ξέρουμε ότι χρειάζεται εκπαίδευση για να προχωρήσει κάποιος μπροστά, κάτι που δεν υπήρχε. Αρρώσταινε κάποιος από μαλάρια και το θεωρούσαν πολύ σοβαρό. Η μαλάρια δεν είναι μια τόσο τρομακτική αρρώστια, αν ξέρεις να προφυλαχθείς. Το φάρμακο δεν κοστίζει ούτε 1 ευρώ, πολλοί όμως δεν έχουν αυτό το ευρώ και πεθαίνουν. Αυτές οι ανάγκες μάς έκαναν να σκεφτούμε ότι δεν πρέπει μόνο να εκμεταλλευόμαστε τη φύση, αλλά να της δίνουμε κιόλας».

Ένας «άγιος» από την Ελλάδα
Οι κάτοικοι του Σααντάνι θεωρούν τον Κώστα Κουκούλη το θεόσταλτο Έλληνα. Ο ίδιος αποφεύγει να αναφέρεται σε αυτό και περιορίζεται στη φράση: «Οι άνθρωποι αυτοί είναι η οικογένειά μου». Όπως εξηγεί όμως, χρειάστηκε χρόνος για να τον εμπιστευτούν: «Σίγουρα στην αρχή, μέχρι να καταλάβουν ότι κάποιος νοιάζεται γι’ αυτούς, δεν ήταν τόσο εύκολη η προσέγγιση. Επειδή όμως μιλάω τη γλώσσα τους, με θεωρούν Αφρικανό. Ζω μαζί τους, τρώμε το ίδιο φαγητό, έχουν αρχίσει να βλέπουν και τα αποτελέσματα "ήδη τα παιδιά τους σπουδάζουν", οπότε, έχουμε γίνει μια οικογένεια. Με θεωρούν πια δικό τους άνθρωπο, όπως κι εγώ αυτούς. Είναι η οικογένειά μου». Τι λείπει όμως σε εκείνον από τη ζωή που έκανε πριν; Μάλλον τίποτα: «Νιώθω πολύ ευτυχισμένος με αυτό που κάνω. Ζώντας μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, κατάλαβα ότι στη ζωή πρέπει να μάθουμε και να δίνουμε. Και όσο πιο πολλά δίνεις, τόσο πιο πολλά παίρνεις. Δεν μου λείπει τίποτα».

Η ευτυχία βρίσκεται στα λίγα
«Η πραγματική ζούγκλα βρίσκεται εκεί που λέμε ότι υπάρχει πολιτισμός», λέει χαρακτηριστικά ο Κώστας Κουκούλης. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το έργο του και του μη κερδοσκοπικού οργανισμού SANA, μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στις ιστοσελίδες:  http://www.karibusana.com και  http://www.saadanilodge.com. Αν επικοινωνήσετε δε μαζί του, ένα είναι σίγουρο, θα σας καλέσει στο μικρό του παράδεισο για να απολαύσετε κι εσείς τη μοναδική ομορφιά του τοπίου και να γνωρίσετε τους δικούς του ανθρώπους, που σε αντίθεση με αρκετούς από εμάς βρίσκουν την πραγματική ευτυχία στα λίγα και όχι στα πολλά και περιττά.