Ο Λυκάνθρωπος

31.01.2010
O Λόρενς Τάλμποτ προσπαθώντας να ξεπεράσει το χαμό της και να ξεχάσει, εγκαταλείπει την οικογένειά του. Όταν η αρραβωνιαστικιά του αδερφού του ζητά τη βοήθειά του προκειμένου να βρεθεί ο καλός της που εξαφανίστηκε, ο Λόρενς αναγκάζεται να επιστρέψει στους δικούς του και να συμφιλιωθεί με τον πατέρα του.

Στην Αγγλία των τελών του 19ου αιώνα, ο Λόρενς Τάλμποτ, που μόλις επέστρεψε από τις ΗΠΑ στο πατρικό του για να ερευνήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση του αδελφού του, δαγκώνεται από ένα φονικό πλάσμα στη διάρκεια της επίσκεψής του σε έναν τσιγγάνικο καταυλισμό και σύντομα ανακαλύπτει ότι έχει χτυπηθεί με την κατάρα του λυκανθρωπισμού...

Προβλέψιμη η δράση και αισθητές οι σεναριακές «κουλαμάρες» (σε ό,τι κυρίως αφορά την αστυνομική πλοκή) στο πιστό ριμέικ της διάσημης ταινίας τρόμου του 1941, όμως, αλήθεια ποιος νοιάζεται για τους ελιγμούς του δράματος σε ένα θρίλερ φρίκης τόσο σφιχτό σε ρυθμούς, τόσο δημιουργικό σε εφέ (εκπληκτικές σκηνές μεταμόρφωσης, με τον αμίμητο Ρικ Μπέικερ του «Ενας λυκάνθρωπος στο Λονδίνο» να κάνει θαυματουργά παντρέματα ανάμεσα στο χειροποίητο και το ψηφιακό μέικ απ) και τόσο γενναιόδωρο σε σπλάτερ βία (από εκεί που περιμέναμε έναν αναίμακτο υγιές φιλμοπανηγύρι δήθεν τρόμου, στα πρότυπα της σειράς ταινιών «Η μούμια»). Τιμή στους φαν του είδους, που και να μην τρομάξουν σίγουρα θα το καταδιασκεδάσουν.

Ρόμπυ Εκσιέλ