Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον αυτισμό (2/4), ο πρώην μπασκετμπολίστας Δημήτρης Παπανικολάου φιλοξενήθηκε στην εκπομπή Καλημέρα είπαμε και μίλησε για τη δική του εμπειρία όχι μόνο μετά τη διάγνωση της κόρης του, ΄Άριας αλλά και και της δικής του στο φάσμα του αυτισμού.
Ο αθλητής έχει αναλάβει εδώ και μερικα΄ χρόνια πρωτοβουλίες για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τον αυτισμό προκείμενου να γίνει «ορατή» αυτή η «αόρατη αναπηρία» που αφορά 160-170.000 οικογένειες, δημοσιοποιώντας το δικό του οικογενειακό πρόβλημα και προσπαθώντας να απενοχοποιήσει γονείς και παιδιά.
«Προσπαθούσα επί μήνες να πω στη γυναίκα μου ότι πρέπει να το κάνουμε δημόσια για να αξιοποιήσουμε τη δημοσιότητα. Έβαλα τον εαυτό μου μπροστά και είπα ότι είμαι στο φάσμα του αυτισμού. Απελευθερώθηκε η γυναίκα μου και έτσι είπαμε και για την Άρια. Αλλά κοιτώντας το σπίτι μας, βοηθήσαμε και χιλιάδες ανθρώπους να απενεχοποιηθούν και να ελευθερωθούν».
Μάλιστα αναφέρθηκε ειδικά στους αδιάγνωστους ενήλικες, όπως ήταν εκείνος. «Πηγαίναμε σε έναν γιατρό ψυχικής υγείας και είπε στη γυναίκα μου ότι έχω κάποιες συμπεριφορές που παραπέμπουν σε σύνδρομο Άσπεργκερ. Το είχε ο Αϊνστάιν, ο Έλον Μασκ, ο Νεύτωνας και εγώ. Μόνο εμείς οι 4 και ο Μπιλ Γκέιτς!» είπε με χιούμορ. «Έβαλα τον εαυτό μου ασπίδα προστασίας για την Άρια για να βοηθηθούν και άλλα παιδιά. Αυτομάτως πάρα πολλοι ενήλικες πήγαν για διάγνωση και απελευθέρωθηκαν. Είναι πολύ ανακουφιστικό», τόνισε, προσθέτοντας ότι στο παρελθόν είχε εκρήξεις θυμού και τικ και εξηγώντας πως ο αυτισμός είναι ένα ευρύ φάσμα που εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους στον καθένα.
«Παλεύουμε να είναι λειτουργικα΄ τα παιδιά αλλά πρέπει να είναι λειτουργική και η κοινωνία» ει΄πε χαρακτηριστικά.
«Ο αυτισμός δεν έρχεται ποτέ με οδηγίες χρήσεις. Με συνεχή δουλειά θα βελτιωθούν τα πράγματα. Στην αρχή είναι δύσκολο, πολλές φορές οι μαμάδες έχουν τύψεις, μήπως έκανα κάτι λάθος στη γέννα, την εγκυμοσύνη. Δεν χρειάζεται να έχετε καμία τύψη έχετε γεννήσει ένα υπέροχο παιδί. Κανείς δεν πεθαίνει από αυτισμό, μπορεί να πεθάνει από αποκλεισμό» είπε.
«Όταν είχα πει για μένα, πολύς κόσμος μου έστελνε "περαστικά" και απαντούσα ότι είμαι καλά. Είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή. Εμείς που έχουμε μεγαλώσει πάρα πολύ ανταγωνιστικά, πίστευα ότι αριστεία είναι μόνο να κερδίζεις τους άλλους αλλά υπάρχει η αριστεία να προσπαθείς να κερδίσεις τον εαυτό σου και να πείσεις τους άλλους να αποδέχονται τον εαυτό τους. Το μεγαλύτερό μου μετάλλιο είναι ότι η Άρια βρήκε το χαμόγελό της. Να μην βάζουμε ταμπέλες. Οι ταμπέλες είναι για τους δρόμους και οι ετικέτες για τα ρούχα» ανέφερε.
