Προσωπική διαδρομή στο παρελθόν της οικογένειας του σκηνοθέτη. Ο πόνος, η σχιζοφρένεια, η κακοποίηση, τα ναρκωτικά, ο βιασμός και η ψύχωση γίνονται σινεμά.

200 Χτυπήματα. Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της ταινίας, καθώς από εκεί ξεκίνησαν όλα: μία λανθασμένη ιατρική διάγνωση στέλνει την μητέρα του Τζόναθαν, καλλονή του αμερικανικού Νότου, σε ψυχιατρική κλινική. 200 «θεραπείες» ηλεκτροσόκ, υπογεγραμμένες από τον παππού και τη γιαγιά, μεταμορφώνουν μία απλή κατάθλιψη σε σχιζοφρένεια και μία ζωντανή γυναίκα σε ζόμπι εξαρτημένο από το λίθιο. 200 χτυπήματα κι ένα αγοράκι χάνει το δικαίωμα στην παιδικότητά του, κουβαλώντας τις αμαρτίες γονέων και παππούδων και παίρνοντας τη σκυτάλη στην κακοποίηση.

Σήμερα, τριαντάρης πια, συρράπτει φωτογραφίες, Super 8, οικογενειακά φιλμάκια, μηνύματα στον τηλεφωνητή, queer εξομολογήσεις στον καθρέφτη, σχολικές παραστάσεις, ιδιωτικές συνομιλίες, σ' ένα φιλμικό ημερολόγιο 19 χρόνων πόνου, οργής και παράνοιας. Το αποτέλεσμα, ένα ωμό ντοκιμαντέρ και ποιητικό ψυχεδελικό παραλήρημα συνάμα, κερδίζει βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, επαίνους κριτικών, λαϊκή συγκίνηση. Ο Τζόναθαν, διαγνωσμένος ως ψυχωτική προσωπικότητα και ο ίδιος, γίνεται, επιτέλους, διάσημος. 200 δολάρια. Τόσο κόστισε η ταινία. Θρίαμβος του φτηνού σινεμά; Ισως, με όλη τη σημασία της λέξης.

ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ